Δώστε Κομπότη στο λαό

Νομίζω ξέρω τι φταίει. Η επίθεση στον Ζωγράφο ήταν το πρόσχημα. Η ΕΠΟ δεν τσατίστηκε με τις ομάδες. Η ΕΠΟ τσατίστηκε μαζί μας, με τον κόσμο δηλαδή, επειδή την κράζει. Και αποφάσισε τον εκδικηθεί με τον πιο άσπλαχνο τρόπο: Να του στερήσει για ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο (τουλάχιστον) το ελληνικό ποδόσφαιρο!

Ο Γιώργος Σαρρής στην προκειμένη περίπτωση είναι σαν το έμφραγμα. Αν επιβιώσεις στην πρώτη σου επαφή μαζί του, σου κόβει όλες τις κακές συνήθειες μαχαίρι. Πάνε τα σουβλάκια, τα μπέργκερ, οι κεσέδες παγωτό, οι γαβάθες πακοτίνια που απολάμβανες αγκαλιά στον καναπέ, βλέποντας «Breaking Bad», μέχρι να πας για ύπνο, τα ξημερώματα, αηδιασμένος από τον εαυτό σου. Τώρα ψαράκι, σαλάτες, φρούτα, λαχανικά, περπάτημα και νωρίς στο κρεββάτι, διότι έτσι όπως έγινε η ζωή, ποιος ο λόγος να μένεις ξύπνιος;

Δεν έχει κακή μπάλα αυτό το ΣΚ

Κάπως έτσι την είδε και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας: Ξεχάστε τα απαίσια παιχνίδια όπου οι τρεις επιτυχημένες πάσες θα έπρεπε να μετράνε μισό γκολ, τα ατελείωτα μπινελίκια που περνάνε από τις μισοάδειες κερκίδες κατευθείαν στο σαλόνι μας, τους σκυλοκαυγάδες για τη διαιτησία, τα τρεις χιλιάδες σχόλια στο ίντερνετ για το αν ήταν το πέναλτι ή όχι, τις δηλώσεις του Σάββα Θεοδωρίδη, τα τιτιβίσματα του Αλαφούζου (αυτά συνεχίζονται εδώ που τα λέμε, αλλά δίχως αγωνιστική δράση να τα τροφοδοτεί με νέο υλικό, μοιάζουν κάπως φτωχά), τις ποδοσφαιρικές αναλύσεις του Άγγελου που φέρνουν κοντά το αμυντικό transision και την νηστεία. Δεν έχει κακή μπάλα αυτό το ΣΚ. Δεν έχει φρικτή ατμόσφαιρα. Δεν έχει καχυποψία. Δεν έχει τίποτα από όλα τα ανθυγιεινά που γεμίζουν κάθε εβδομάδα τον οργανισμό μας με λίγο ακόμη μαυρίλα αλλά μας βοηθάνε να εκτονώνουμε την εσωτερική μας μιζέρια.

Θέλετε ποδόσφαιρο; Τότε λυπάμαι, αλλά είστε υποχρεωμένοι να τη βγάλατε με τους ξενέρωτους τους Άγγλους, τους Ισπανούς, τους Γερμανούς, κάτι τύπους που μόνο να τραγουδάνε και διασκεδάζουν στο γήπεδο ξέρουν. Εντολή γιατρού. Αυτό το διήμερο θα καταναλώσετε μόνο Μπάγερν, Τσέλσι, Ρεάλ, και κάτι "σαλατούλες" τύπου Άρσεναλ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή Μπαρτσελόνα – Σεβίλλη. Φρίκη σας λέω. Άγρια πράγματα. Τέτοια απανθρωπιά ούτε οι βασανιστές στο Γκουαντάναμο!

Υποχρεωμένοι να το αντέξουμε

Εν πάση περιπτώσει, εφόσον δεν αλλάζει κάτι, είμαστε υποχρεωμένοι να το αντέξουμε. Με την ελπίδα ότι δεν θα επαναληφθεί και την επόμενη εβδομάδα θα επιστρέψουμε στις αγαπημένες μας ανθυγιεινές συνήθειες. Και συγγνώμη αν σας στεναχωρήσαμε κύριε πρόεδρε. Προφανώς δεν φταίτε εσείς για τίποτα. Αυτός ο τυχαίος ο Ρανιέρι φταίει. Μη σας πω και ο Σάντος που διέλυσε το ελληνικό ποδόσφαιρο και ευτυχώς τον διώξατε εγκαίρως. Ελάτε, μην μας τιμωρείτε άλλο. Δώστε Κομπότη στον λαό...

Υ.Γ. Κάποτε, σε μια δημοσιογραφική απεργία καθόμουν σπίτι μου και χάζευα τηλεόραση χωρίς ειδήσεις. Θυμάμαι ότι το Star, αντί για τις συνήθεις «ενημερωτικές» εκπομπές του (Τατιάνα σα να λέμε...) είχε βάλει «Φιλαράκια». Και αναρωτήθηκα αν υπήρχε έστω κι ένας εκείνη τη στιγμή που δεν σκέφτηκε: «Μακάρι να είχαν απεργία κάθε μέρα».

Η ΕΠΟ, σταθερά εγκλωβισμένη στον μικρόκοσμο της, δεν έχει καταλάβει το εξής: Αναβάλει κάτι το οποίο λείπει σταδιακά σε όλο και λιγότερους. Κάνα - δυο Σαββατοκύριακα ακόμα με Ρεάλ και Μπαρτσελόνα αντί για Σούπερ Λίγκα, και νομίζω δεν θα λείπει σε κανένα...