Η καλύτερη ελληνική ομάδα στο Champions League

Ο Κώστας Κεφαλογιάννης υμνεί τον Ολυμπιακό για τα σταθερά βήματα προόδου που κάνει την τελευταία 5ετία στο Champions League και δεν στέκεται καθόλου στις επεμβάσεις του Ρομπέρτο.

Η καλύτερη ελληνική ομάδα στο Champions League

Στην Ελλάδα η αποθέωση από την κατακραυγή απέχουν όσο μια μεγάλη εμφάνιση του Ρομπέρτο από μια απλώς... φυσιολογική. Αν ο Ισπανός δεν επαναλάμβανε τα όργια που είχε κάνει πέρυσι στο ματς με την Μπενφίκα, οι βαρύγδουποι τίτλοι για την Γιουβέντους που "προσκύνησε", "υποκλίθηκε", "ταπεινώθηκε" και δεν ξέρω εγώ τι άλλο προφανώς θα αφορούσαν άλλα πράγματα, λιγότερο ευχάριστα και επικολυρικά.

Θα αποφύγω τη συγκεκριμένη παγίδα. Διότι είναι φανερό ότι το ευρωπαϊκό βάρος του Ολυμπιακού, όπως έχει διαμορφωθεί βήμα - βήμα από το 2010 και μετά, δεν εξαρτάται από ένα αποτέλεσμα. Προφανώς υπάρχουν πάρα πολλά επί μέρους ζητήματα που μπορούμε να συζητήσουμε για το συγκεκριμένο παιχνίδι: Το έξοχο αρχικό στήσιμο του Μίτσελ, η σχεδόν αψεγάδιαστη εμφάνιση Αμπιντάλ και Μποτία μέχρι το 60ο λεπτό, η καταπληκτική τακτική προσήλωση των ακραίων μπακ, η διαρκής αγωνιστική άνοδος του Μήτρογλου που σφραγίστηκε με μια ακόμα ασίστ, η χρησιμότητα του Κασάμι που όταν παίζει καλά ανεβάζει τον Ολυμπιακό, η σταθερή αξία που λέγεται Τσόρι Ντομίνγκεζ.

Υπήρχαν και λάθη

Όπως επίσης η κάθετη πτώση του τελευταίου μισάωρου, η -μάλλον λάθος- αλλαγή του Μήτρογλου με τον Αφελάι που έσπρωξε τους γηπεδούχους ακόμα πιο βαθιά στα καρέ τους, οι ηρωισμοί του Ρομπέρτο, οι οποίοι στο τέλος της βραδιάς μπορεί και να δίνουν τη στρεβλή εντύπωση μιας τυχερής νίκης. Δεν ήταν.

Τίποτα από όσα ωραία και ευρωπαϊκά συμβαίνουν στον Ολυμπιακό δεν είναι τυχερό ή τυχαίο. Μπορεί στη ροή μιας βραδιάς οι πρωταθλητές Ελλάδος να έχουν τις λεπτομέρειές μαζί τους, μπορεί και να μην της έχουν (οι μη Ολυμπιακοί θυμούνται τα κατορθώματα του Ισπανού πορτιέρe για να μειώσουν τις επιτυχίες της ομάδας του και ξεχνούν ότι σε μια σειρά αγώνων, όπως π.χ. πέρυσι στη Λισαβόνα, το Παρίσι και κυρίως το Μάντσεστερ αλλά και φέτος στη Σουηδία οι Ερυθρόλευκοι πήραν σαφώς λιγότερα απ΄όσα άξιζαν).

Μία είναι η ουσία

Η ουσία παραμένει: o Ολυμπιακός της τελευταίας τριετίας είναι μια σταθερά καλή ευρωπαϊκή ομάδα. Όχι της μιας βραδιάς ή του ενός "θαύματος". Αλλά των πολλών βραδιών και των συνεχόμενων καλών εμφανίσεων. Μέσα σε λιγότερο από δώδεκα μήνες, στο Καραϊσκάκη έχουν ηττηθεί η τότε πρωταθλήτρια Αγγλίας Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η πρωταθλήτρια Ισπανίας και φιναλίστ Τσάμπιονς Λιγκ Ατλέτικο Μαδρίτης, η μετέπειτα πρωταθλήτρια Πορτογαλίας και φιναλίστ του Europa League Μπενφίκα και η επί τρία συνεχόμενα χρόνια πρωταθλήτρια Ιταλίας Γιουβέντους.

Όλα τα παραπάνω προφανώς ξεπερνούν την ανάλυση μιας ακόμα ιστορικής νίκης και τα εύσημα στον Ρομπέρτο. Ο Ολυμπιακός άλλωστε σταμάτησε να παίρνει ιστορικές νίκες. Απλώς γράφει ιστορία ως η καλύτερη ελληνική ομάδα που έχουμε δει ποτέ στο Champions League, σε επίπεδο διάρκειας και σταθερότητας. Κι αυτή δεν είναι μια γνώμη που εξαρτάται από το αν ο Ρομπέρτο κατεβάσει τα ρολά και στο Τορίνο και δώσει την πρόκριση στους "16"...

Διαβάστε ακόμη

Ο άνθρωπος που δεν έτρωγε γκολ (VIDEO)

Τα ξένα tweets για την εξαιρετική εμφάνιση του Ρομπέρτο

Μίτσελ: "Ντελ Μπόσκε κάλεσε τον Ρομπέρτο στην Εθνική"

Τα ιταλικά πρωτοσέλιδα μετά το θρίαμβο του Ολυμπιακού (PHOTOS)

News 24/7

24MEDIA NETWORK