Η σωστή κλήρωση

Ο Κώστας Κεφαλογιάννης επιδοκιμάζει το αποτέλεσμα της κλήρωσης των ημιτελικών του Champions League δια της ατόπου και αναλύει τον "ημιτελικό του δράματος" (Ατλέτικο - Τσέλσι) και τον "ημιτελικό της λάμψης" (Μπάγερν - Ρεάλ).

11 ΑΠΡ 2014

Στις κληρώσεις δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Υπάρχει μόνο αυτό που βγάζει η κληρωτίδα. Όταν μιλάμε για την τετράδα του Champions League, δε, ό,τι ζευγάρι και να προκύψει, αποκλείεται να μην έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Ωστόσο, προσωπικά, θεωρώ ότι παρά το αδόκιμο του όρου, η φετινή κλήρωση των ημιτελικών του Champions League ήταν η σωστή. Αυτή που ήθελα να δω και αυτή που ήθελαν να δουν νομίζω πάρα πολλοί ακόμα.

Ο ημιτελικός του δράματος

Κατ΄αρχήν δεν θα μου άρεσε ο εμφύλιος. Ρεάλ Μαδρίτης - Ατλέτικο Μαδρίτης. Έχουν παίξει μεταξύ τους ήδη τέσσερις φορές φέτος (δυο στο πρωτάθλημα, δυο στο κύπελλο) και όσο κι αν η συνθήκη του Champions League αλλάζει καθοριστικά τα πράγματα, φοβάμαι ότι το πράγμα θα έμοιαζε περισσότερο με τοπικό ντέρμπι και λιγότερο με σπουδαίο ευρωπαϊκό ημιτελικό.

Κατά δεύτερον, παρότι θα είχε ενδιαφέρον να δούμε την σκυλιασμένη Ατλέτικο κόντρα στο γκραν φαβορί Μπάγερν Μονάχου, προτιμούσα να δοθούν στην ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε καλύτερες πιθανότητες να φτάσει μέχρι τέλους. Το αξίζει και όπως έχει γραφτεί - και στο contra.gr από τον Θέμη Καίσαρη- από όλα τα ΜΜΕ του κόσμου, το αξίζει το ίδιο το ποδόσφαιρο. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα τώρα, αν δεν φτάσει, θα την έχει αποκλείσει ο άνθρωπος που κάποιοι λατρεύουν και κάποιοι λατρεύουν να μισούν.

Σε αυτή την περίπτωση, η ιστορία της "Σταχτοπούτας" από τη Μαδρίτη (αν η Σταχτοπούτα ήταν ένας λυσσασμένος ποδοσφαιρικός κομάντο που πρέσαρε τον λύκο μέχρι αυτοκτονίας...) θα αντικατασταθεί από ένα ακόμη "κινηματογραφικό" σενάριο: Ο Ζοζέ Μουρίνιο που έφυγε σχεδόν με τις κλωτσιές από τη Ρεάλ, στην πρώτη του σεζόν με την Τσέλσι θα έχει φτάσει εκεί που δεν έφτασε τρεις χρονιές με τους Καστιγιάνους. Και ξέρετε, ο Ζοζέ όταν φτάνει μια ανάσα από ένα τρόπαιο, το παίρνει. Φανταστείτε λοιπόν να πάρει και το συγκεκριμένο, απέναντι μάλιστα στη "Βασίλισσα". Θα μιλάμε για το έπος του "Special One". Και απέναντι στον Γκουαρδιόλα να το πάρει φυσικά, δεν θα τον χαλάσει.

Ο ημιτελικός της λάμψης

Ο ημιτελικός Τσέλσι - Ατλέτικο, προσφέρει το απαραίτητο δράμα στον τελικό, όποιος κι αν προκριθεί. Και ο ημιτελικός Μπάγερν - Ρεάλ Μαδρίτης την απαραίτητη λάμψη. Δυο κλαμπ της πρώτης πεντάδας του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, τα οποία έχουν παίξει φέτος πολύ καλό ποδόσφαιρο (η Μπάγερν σταθερά και με καθολική αναγνώριση, η Ρεάλ με ξεσπάσματα αλλά και διαρκή βελτίωση μέχρι την ήττα από την Μπαρτσελόνα), αναμφίβολα εγγυώνται δυο σπουδαία ματς.

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα έχει ζήσει τις μεγαλύτερες νίκες της προπονητικής του καριέρας κόντρα στη Ρεάλ, η Ρεάλ διψάει για εκδίκηση για τον προ διετίας αποκλεισμό της μέσα στο "Μπερναμπέου" στα πέναλτι από την Μπάγερν και γενικώς το σκηνικό είναι έτοιμο για τιτανομαχία. Η Μπάγερν μοιάζει φαβορί. Και η Ρεάλ μοιάζει με τη μοναδική ομάδα φέτος στην Ευρώπη που έχει μεγάλες πιθανότητες να την αποκλείσει σε διπλούς αγώνες.

Με πιο απλά λόγια, η κληρωτίδα εξασφάλισε ότι θα έχουμε έναν τελικό γεμάτο ίντριγκα: Πεπ εναντίον Ζοσέ, ή Ζοσέ εναντίον Ρεάλ ή σούπερ φαβορί εναντίον σούπερ αουτσάιντερ ή (στη χειρότερη των περιπτώσεων για εμένα) ντέρμπι της Μαδρίτης. Ε, δεν ήταν η σωστή κλήρωση λοιπόν;