Η Τούμπα των αποκλεισμών
Ο Κώστας Κεφαλογιάννης επισημαίνει ότι o εφετινός ΠΑΟΚ δεν έχει πάρει ούτε ένα ματς με δυνατό αντίπαλο στην Τούμπα, ενώ αναφέρεται στη σκληρή ευρωπαϊκή πραγματικότητα που δεν καταλαβαίνει από έδρες, πύρινο κόσμο κι άλλα χαριτωμένα.
Η εβδομάδα που ακολούθησε το διπλό του ΠΑΟΚ στο "Γ. Καραϊσκάκης" θα μπορούσε να αποτελέσει και σεμινάριο με τίτλο "πώς να ξενερώσετε τον κόσμο σας μέσα σε 5 μέρες". Η Τούμπα χειροκρότησε μεν την ομάδα μετά από την ήττα-αποκλεισμό από την Γκινγκάμπ, προσγειώθηκε απότομα δε βλέποντας τους Γάλλους να εκθέτουν τις αγωνιστικές αδυναμίες του "δικεφάλου", όπως τις είχε εκθέσει την περασμένη Κυριακή και η Ξάνθη.
Ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Ολυμπιακό και μετά έκανε δυο συνεχόμενες ήττες (για πρώτη φορά φέτος) βγάζοντας στο χορτάρι κούραση, έλλειψη φρεσκάδας, καθαρού μυαλού και, δυστυχώς, ποιότητας. Η εξέδρα συνόψισε την κατάσταση επαναφέροντας το σύνθημα που είχε λανσαριστεί στις αρχές της σεζόν: "Κάντε καμιά μεταγραφή".
Και πράγματι η ομάδα του Άγγελου Αναστασιάδη μοιάζει να έχει ξεμείνει από γκάζι. Το πρεσάρισμα που έδωσε νίκες και ώθηση τον Σεπτέμβριο έχει καιρό να εμφανιστεί με επιτυχία. Και με εξαίρεση το ματς με τον Πανθρακικό, ούτε ανατροπή έχει εμφανιστεί στο φετινό ρεπερτόριο του ΠΑΟΚ. Αντιθέτως, οι κακές, έως αστείες επιστροφές στην άμυνα στις αντεπιθέσεις των αντιπάλων, ολοένα και πληθαίνουν.
Ο Άγγελος Αναστασιάδης πολύ θα ήθελε, υποθέτω, να του στείλει η Παναγιά μια χειμερινή διακοπή αλά Bundesliga. Όσο ευσεβής κι αν είναι όμως, εν προκειμένω διακοπή δεν υπάρχει. Οπότε οφείλει να βρει τρόπο να κρατήσει τον ΠΑΟΚ όσο ψηλότερα γίνεται, μέχρι να έρθει η μεταγραφική ενίσχυση του Ιανουαρίου. Αν έρθει.
Από εκεί και πέρα, το κλισέ λέει ότι ο ΠΑΟΚ αποχαιρέτισε το Europa League με ψηλά το κεφάλι. Εγώ λέω ότι αποκλείστηκε μετά από τρεις συνεχόμενες προκρίσεις στους "32" του θεσμού, έχοντας νικήσει μονάχα την Ντιναμό Μινσκ και έχοντας χάσει δυο φορές, δίκαια, από μια μικρομεσαία ομάδα της Ligue 1. Εντάξει, το κεφάλι το έχεις ψηλά έτσι κι αλλιώς όταν προσπαθείς και τα δίνεις όλα. Οι "ασπρόμαυροι" πράγματι το έκαναν αυτό. Ωστόσο μοιάζει κάπως παράδοξο, στη χρονιά που βρίσκονται στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος, να παρουσιάζουν τέτοια ισχνή εικόνα στην Ευρώπη.
Εκείνο που παραμένει σταθερό εντούτοις είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί εφέτος να κερδίσει παιχνίδι με δυνατό αντίπαλο εντός έδρας. Τρία έχει δώσει, με Φιορεντίνα, Παναθηναϊκό και Γκινγκάμπ, τα έχει χάσει και τρία.
Ταυτόχρονα, στην Ευρώπη, συνεχίζει εδώ και καιρό να βασανίζεται από το... σύνδρομο της Τούμπας. Όλες τις φορές που κλήθηκε να διεκδικήσει πρόκριση στο σπίτι του, την έχασε. Δεν μιλάω για Ζίμπρου και ομάδες αντίστοιχου βεληνεκούς. Μιλάω για Άγιαξ, Σάλκε, Ουντινέζε, Γκινγκάμπ κ.ά.
Δεν πρόκειται για κάποιου είδους μομφή. Πρόκειται για τη σκληρή ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Μια καλή ομάδα δεν μασάει από έδρες. Είναι τόσο απλό κι ας μας αρέσει να κολακεύουμε τους οπαδούς με τίτλους περί πύρινου κόσμου και άλλα χαριτωμένα και γραφικά.
