O Κλάους, ο Μήτρογλου και η λογική του... ρούμπου

Έβαλε π.χ. ο Μήτρογλου γκολ στο παιχνίδι με την Ατλέτικο. Η απλή, ποδοσφαιρική προσέγγιση θα ήταν η εξής; Ο ποδοσφαιριστής, μετά από δύσκολο διάστημα, δείχνει ότι βρίσκει σιγά-σιγά τα πατήματα του και πλησιάζει στο επίπεδο που βρισκόταν πέρυσι. Χρήσιμο και για τον Ολυμπιακό και για την Εθνική. Η νεοελληνική προσέγγιση ωστόσο ήταν κάπως έτσι: "Πώς σας φάνηκε ο βαρύς, ανέτοιμος Μήτρογλου που δεν πρέπει να παίζει Εθνική; Το παστέλωσε και σας μπούκωσε; Για να αρχίσουν οι κωλοτούμπες τώρα!"

Δεν μιλάω μονάχα για τα σχόλια των οπαδών. Μιλάω, δυστυχώς και για τα σχόλια αρκετών αρθρογράφων.Πρόκειται για ένα διαχρονικό πρόβλημα. Προκειμένου να βγούμε από πάνω και δικαιωμένοι, προσαρμόζουμε την αλήθεια στα μέτρα μας. Λες και δεν μπορεί ένα θέμα να έχει περισσότερες από μία πλευρές. Εν προκειμένω, ο Μήτρογλου ήταν ανέτοιμος και βαρύς στο Μουντιάλ, ανέτοιμος και βαρύς στο ματς με τη Ρουμανία. Ξεκάθαρα και απλά. Όποιος είχε μάτια το είδε.

Το γεγονός ότι βελτιώθηκε και κόντρα στον ΟΦΗ (παρότι δεν σκόραρε, βρέθηκε μέσα στις φάσεις και έδειξε σαφώς λιγότερο σκουριασμένος) και κυρίως κόντρα στην Ατλέτικο δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Πώς ακριβώς "αποστομώθηκαν", λοιπόν, με το πρώτο του γκολ μετά από μήνες, όσοι έλεγαν και έγραφαν (λέγαμε και γράφαμε) ότι δεν έπαιζε καλά το προηγούμενο διάστημα;

Χρειάζεται άραγε κάποιο είδους πολύπλοκη ικανότητα σύνθεσης να καταλάβουμε το αυτονόητο; Ότι δηλαδή μπορεί να συμβαίνουν ταυτόχρονα και το ένα και το άλλο: Ο σέντερ φορ του Ολυμπιακού να παραμένει καλός παίκτης αλλά να υπήρξε τους περασμένους μήνες τόσο ντεφορμέ, ώστε κάποιος άλλος να άξιζε περισσότερο τη θέση του στην Εθνική (ο Κλάους, για εκείνον γίνεται όλη η κουβέντα);

Χρειάζεται ικανότητα σύνθεσης για να ξεχωρίσουμε την ισοπέδωση από την κριτική και να αντιμετωπίσουμε την καθεμία όπως της αξίζει;Προφανώς όχι. Καμιά ικανότητα σύνθεσης δεν χρειάζεται. Να βγάλουμε τα οπαδικά γυαλιά μονάχα και να ξεπεράσουμε την ανάγκη μας να...ρουμπώσουμε τον άλλο. Αυτό. Ακούγεται απλό βέβαια. Αλλά ειδικά στην Ελλάδα, δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι πιο δύσκολο...

Υ.Γ. Στην κριτική γίνονται και λάθη. Αλλά και εδώ η νεοελληνική, οπαδική αντιμετώπιση, αδυνατεί να αναγνωρίσει το συγκεκριμένο ενδεχόμενο Οπότε, αν κάνεις λάθος και δεν το παραδεχτείς είσαι κολλημένος και έχεις εμμονές. Αν, εντούτοις, κάνεις λάθος και το παραδεχτείς, τότε είσαι...κωλοτούμπας! Διαλέγεις και παίρνεις.

Διαβάστε ακόμη:

Ομάδα της εβδομάδας ο Ολυμπιακός για την UEFA

Σταύρος Καραΐνδρος: Μήτρογλου ή Αθανασιάδης; Γκέκας