Ο Μίτσελ, ο Μαρινάκης και η κριτική

Εφόσον όλοι πιστώσαμε στον Μαρινάκη τα ξεκάθαρα βήματα προόδου του Ολυμπιακού στην Ευρώπη, δεν είναι υποκριτικό να μην του χρεώνουμε και τα ολοφάνερα σχεδιαστικά λάθη του καλοκαιριού; Ο Κώστας Κεφαλογιάννης γράφει για αυτά που δεν γράφει ουδείς: τις ευθύνες του Βαγγέλη Μαρινάκη.

09 ΔΕΚ 2014

Το ρεπορτάζ δεν το λέει καθαρά, αλλά από τα συμφραζόμενα προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα: Αν ο Ολυμπιακός δεν κερδίσει τη Μάλμε, ώστε να προχωρήσει τουλάχιστον στο Europa League, τότε η θέση του Μίτσελ κινδυνεύει. Αν την κερδίσει και με δεδομένο ότι ακολουθεί ένα σχετικά βατό πρόγραμμα για τους "ερυθρολεύκους" μέχρι τις γιορτές και η γκέλα του ΠΑΟΚ στην Ξάνθη κράτησε τη διαφορά σε αναστρέψιμα επίπεδα (άλλο -7 , άλλο -4), τότε ίσως ο Ισπανός πάρει παράταση ζωής.

Σε κάθε περίπτωση, βρίσκω εξαιρετικά άδικο για τον προπονητή του Ολυμπιακού να φτάσει στο σημείο να κρίνεται από ένα παιχνίδι. Δυο χρόνια στην Ελλάδα, έχει φέρει εις πέρας οτιδήποτε του έχει ζητηθεί: Πήρε δυο εύκολα πρωταθλήματα (εντάξει, το πρώτο ανήκει περισσότερο στον Ζαρντίμ), μια πρόκριση στους "16" του Champions League, έφτασε πολύ κοντά στην οχτάδα, έφτιαξε ομάδα το καλοκαίρι του 2013, ενσωματώνοντας πάρα πολλές μεταγραφές, προσπάθησε να κάνει ακριβώς το ίδιο το καλοκαίρι του 2014 και όσον αφορά την Ευρώπη, μάλλον τα κατάφερε (όποιος θεωρεί αποτυχία ένα αποκλεισμό σε όμιλο με Ατλέτικο και Γιουβέντους βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου), νίκησε κάμποσα ευρωπαϊκά μεγαθήρια, βοήθησε πάρα πολύ στην ανάδειξη παικτών που μοσχολοπουλήθηκαν. Έκανε και λάθη; Σαφέστατα, ποιος δεν κάνει; Είναι όμως εκείνος ο βασικός υπεύθυνος του προβληματικού Ολυμπιακού που παρακολουθούμε φέτος; Όχι δα.

Σαββίδης, Αλαφούζος και...

Στον ΠΑΟΚ και στον Παναθηναϊκό, ο κόσμος θεωρεί τους διοικούντες κύριους υπεύθυνους για όλα τα δεινά. Η καλή πορεία του Δικεφάλου μέχρι στιγμής δεν αποδίδεται στον Σαββίδη. Αποδίδεται στον Άγγελο Αναστασιάδη. Ο Σαββίδης, αντιθέτως, εγκαλείται διαρκώς επειδή δεν έκανε μεταγραφές, επειδή έχει αφήσει το σύλλογο στα χέρια της "συμμορίας" (Βρύζας κ.α.), επειδή δεν έχει λόγο στα κέντρα αποφάσεων κ.ο.κ.

Ο Αλαφούζος, πέρυσι εισέπραξε ένα μικρός μέρος των ευσήμων για την κατάκτηση του κυπέλλου και την έξοδο στο Champions League. Φέτος εισπράττει όλη την γκρίνια για τον κακό μεταγραφικό σχεδιασμό. Συνολικά, για την πλειονότητα των Παναθηναϊκών, έχω την αίσθηση πως ο Αλαφούζος παραμένει ελλιποβαρής. Λίγος για να ηγηθεί των Πρασίνων.

... Μαρινάκης

Στον Ολυμπιακό εντούτοις ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει προστατευτεί επικοινωνιακά στο έπακρο. Για λόγους που δεν είναι της παρούσης, σπανίως του ασκείται κριτική. Όχι στον βαθμό που του αξίζει εν πάση περιπτώσει (μιλάω μόνο για τα αγωνιστικά δεδομένα). Αλλά εφόσον όλοι πιστώσαμε στον Μαρινάκη τα ξεκάθαρα βήματα προόδου του Ολυμπιακού στην Ευρώπη, δεν είναι υποκριτικό να μην του χρεώνουμε και τα ολοφάνερα σχεδιαστικά λάθη του καλοκαιριού;

Όσοι θέλουν να μας πείσουν για το ορθό των μαζικών πωλήσεων, πιάνουν μία - μία περίπτωση ξεχωριστά και καταλήγουν: "Δεν γινόταν να μην πουληθεί". Εγώ, πάντως, εξακολουθώ καταλήγω σε εκείνο που έγραφα από τότε: Η σχεδόν ριζική αλλαγή του ρόστερ για δεύτερο συνεχόμενη σεζόν αντιβαίνει κάθε ποδοσφαιρική λογική. Δεν θυμάμαι να έχει γίνει ξανά κάτι τέτοιο. Θα έπρεπε ο Μίτσελ να είναι ο Χάρι Πότερ για να βγάλει άκρη με ένα κάρο νέους παίκτες, τους οποίους -σημείωνα και έφαγα κράξιμο γι' αυτό- δεν γνώριζαν ούτε οι θυρωροί στου Ρέντη.

Εντέλει, αποδείχθηκε ότι τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα. Όχι απλώς πουλήθηκε σχεδόν ολόκληρος ο περσινός κορμός των πρωταθλητών, αλλά δεν αντικαταστάθηκε και επάξια. Πια το βλέπουμε όλοι. Έτσι είναι οι αγοραπωλησίες. Θέλουν μέτρο, σοβαρότητα, ψυχραιμία, Από όσα συνέβησαν τις τελευταίες μέρες των μεταγραφών στα γραφεία της ΠΑΕ Ολυμπιακός, τίποτα δεν έδειχνε μετρημένο, σοβαρό και ψύχραιμο.

Φταίει ο Μίτσελ μόνο για τον Μποτία, τον Αμπιντάλ ή τον αποκαρδιωτικό Μήτρογλου; Και δεν φταίει ο πρόεδρος; Νομίζω ότι επί της ουσίας, μονάχα όποιος ακούει στην προσφώνηση "κυρ – Σάββας" μπορεί να πιστεύει κάτι τέτοιο. Ίσως ούτε καν αυτός.

Υ.Γ. Ο Μίτσελ που ίσως και να βρίσκεται στην πόρτα της εξόδου, ίσως και όχι, διατηρεί ακόμα σημαντικές ελπίδες πρόκρισης ακόμα και στους "16" του Champions League (η Ατλέτικο δεν έχει το στιλ ομάδας που θα χαριστεί στη Γιουβέντους). Με κεντρικό αμυντικό δίδυμο Μποτία - Αμπιντάλ και μοναδικό δημιουργικό χαφ τον -τριανταφεύγα - Τσόρι. Στη ζυγαριά, όμως, η διαφορά 4 βαθμών από τον ΠΑΟΚ μοιάζει να βαραίνει περισσότερο από το συγκεκριμένο κατόρθωμα. Αυτό εγώ το λέω ελληνική παράνοια.