Το ποδοσφαιρικό θαύμα του Βελγίου

Αυτό βέβαια δε λέει και πολλά αφού η εξαιρετικά ταλαντούχα γενιά που απαρτίζει την Εθνική Βελγίου αγωνίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε μεγάλα πρωταθλήματα, έξω από τα σύνορα της χώρας. Ίσως όμως και να λέει.

Το ποδοσφαιρικό βελγικό θαύμα των τελευταίων ετών βλέπετε, μπορεί να καμαρώνει τα προϊόντα του να πρωταγωνιστούν στους ισχυρότερους και πλουσιότερους συλλόγους του κόσμου, αλλά πατάει γερά στη δουλειά που ξεκίνησε και συνεχίζεται εντός συνόρων.

Με αφετηρία μια αποτυχία

Η Εθνική Βελγίου πήγε στα γήπεδα της Βραζιλίας ως πέμπτο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου! Και παρότι, βάση εμφανίσεων, δεν δικαιολόγησε ακριβώς αυτόν τον χαρακτηρισμό, η πορεία της μέχρι τους "8" της διοργάνωσης και ο αποκλεισμός από την φιναλίστ Αργεντινή σαφέστατα δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία. Ούτε ακριβώς επιτυχία βέβαια για μια ομάδα με το ταλέντο των Βέλγων. Ίσως μπορεί να θεωρηθεί προοίμιο όσων πρόκειται να έρθουν. Θα αποτελέσει έκπληξη αν στο άμεσο μέλλον αυτή η ομάδα δεν πετύχει σπουδαία πράγματα.

Πώς όμως έφτασε το Βέλγιο, μετά από χρόνια και χρόνια ποδοσφαιρικής ανυποληψίας να χαίρεται τώρα ταυτόχρονα για την παρουσία παικτών όπως ο Αζάρ, ο Κομπανί, ο Κουρτουά, ο Λουκάκου, ο Μιραλάς, ο Βίτσελ, ο Μέρτενς κ.λ.π;

Η αφετηρία ήταν, όπως συχνά συμβαίνει στη ζωή, μια παταγώδης αποτυχία. Στο Euro του 2000 που έγινε στην Ολλανδία και το Βέλγιο, οι γηπεδούχοι "Κόκκινοι Διάβολοι" δεν κατάφεραν καν να περάσουν από τον όμιλο.

Στις ημέρες που ακολούθησαν του αποκλεισμού, η Ομοσπονδία, μέσα στον πανικό και την απογοήτευση της, στράφηκε στον Μισέλ Σαμπλόν, μέλος του βελγικού προπονητικού τιμ σε τρία συνεχή Μουντιάλ (’89, ‘90, ’94). Ο Σαμπλόν ανέλαβε το ρόλο του γενικού διευθυντή της Εθνικής. Κανείς, εκείνη την εποχή, δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο σωστή θα αποδεικνύονταν η επιλογή του.

Το 4-3-3 και το "παιδομάζωμα"

Το -σχεδόν - ρεζιλίκι στο δικό τους Euro, είχε κάνει τους Βέλγους παράγοντες ανοιχτούς σε κάθε πρόταση. Άπαντες καταλάβαιναν ότι για να μην καταλήξουν ο περίγελος της Ευρώπης, όφειλαν να αλλάξουν, Ο Σαμπλόν λοιπόν τους έπεισε εύκολα για την αναγκαιότητα της δημιουργίας εκ του μηδενός μια σχολής ποδοσφαίρου στη χώρα. Και στη συνέχεια, επέβαλε στους προπονητές και των μικρότερων ηλικιακά Εθνικών Ομάδων συγκεκριμένες τακτικές προπόνησης και σύστημα 4-3-3. Το ίδιο συνέβη και με τους συλλόγους.

"Το δυσκολότερο ήταν να πείσω τις πιο μεγάλες ομάδες και κυρίως τις Αντερλεχτ, Σταντάρ Λιέγης να μάθουν στα παιδιά τους σωστά το παιχνίδι και όχι να κυνηγούν το αποτέλεσμα σε αυτές τις ηλικίες" είχε δηλώσει σχετικά ο Σαμπλόν, ο οποίος ωστόσο, παρά τις αρχικές δυσκολίες, τα κατάφερε. Σταδιακά και οι σύλλογοι υιοθέτησαν το 4-3-3.

Μετά την τακτική αναδιοργάνωση, ακολούθησε το παιδομάζωμα. Ο Σαμπλόν στράφηκε σε παιδιά μεταναστών και εγκατέλειψε την εμμονή η Εθνική να αποτελείται αποκλειστικά από Βαλόνους και Φλαμανδούς. Τα αποτελέσματα τα ξέρετε. Στη Βραζιλία, το Βέλγιο είχε μεταξύ άλλων στη σύνθεση του παίκτες με ρίζες από το Μαρόκο (Φελαϊνί, Σαντλί), το Κονγκό (Κομπανί), τη Μαρτινίκα (Βίτσελ), το Ζαϊρ (Λουκάκου) και το Μάλι (Ντεμπελέ).

Το μέλλον και η Σταντάρ

Φέτος ήταν η πρώτη φορά που οι Βέλγοι και ο Σαμπλόν είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν τα αποτελέσματα της -δεκαετούς και βάλε- προσπάθειας τους. Η Εθνική μιμήθηκε εκείνη του 1986 που έφτασε στην οχτάδα και αποκλείστηκε από την Αργεντινή του Ντιέγκο. Αλλά, ρεαλιστικά, μοιάζει να έχει σαφώς καλύτερο αύριο από την αρμάδα του Σίφο. Τα θεμέλια που έχουν μπει είναι πολύ γερά. Και η Σταντάρ Λιέγης, ίσως να μη γεμίζει το μάτι, εντούτοις αποτελεί ένα τέτοιο γερό, υγιές θεμέλιο.

Διαβάστε ακόμη:

Αναστασίου: "Πονηρό το 0-0"

Λουζόν: "Εχουμε εναλλακτικές, θα βρούμε τις λύσεις"

Τα χρήματα που θα πάρει ο Παναθηναϊκός από την Ευρώπη

Η καταπράσινη "Λεωφόρος"

Η αποστολή του Παναθηναϊκού, πρόβλημα με Λαγό