Πού πήγε η τέλεια Ελλάδα της τελετής έναρξης

Ο Κώστας Κεφαλογιάννης εξηγεί τι έλειψε από την Ελλάδα ώστε το... τέλειο τοπίο των δύο εβδομάδων κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων να συνεχιστεί μέχρι και σήμερα, δέκα χρόνια μετά από την έναρξή τους.

Fireworks are seen on the sky above the Athens Olympic stadium during the opening ceremony of Athens 2004 Olympic games Friday, Aug. 13, 2004. (AP Photo/Petros Giannakouris)
Fireworks are seen on the sky above the Athens Olympic stadium during the opening ceremony of Athens 2004 Olympic games Friday, Aug. 13, 2004. (AP Photo/Petros Giannakouris) AP

Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ήταν ίσως η πιο οριακή στιγμή στη μεταπολιτευτική ιστορία της Ελλάδος. Ένα πανέμορφο πικ, πριν ξεκινήσει η κατάρρευση. Τότε δε γνωρίζαμε τι θα επακολουθούσε βέβαια. Ή τέλος πάντων δεν το γνώριζαν οι περισσότεροι. Ίσως ορισμένοι να το έβλεπαν στον ορίζοντα, αλλά εκείνο το καλοκαίρι δεν θέλαμε θλιμμένους στη γιορτή μας.

Η μαγεία του Δημήτρη Παπαϊωάννου, η τέλεια Ελλάδα που παρέλασε μπροστά στα μάτια των θεατών στο ΟΑΚΑ και σε εκατομμύρια τηλεοπτικούς δέκτες σε ολόκληρο τον κόσμο, ακόμα και σήμερα μπορεί να με κάνει να συγκινηθώ. Και καλώς ή κακώς, το έχω ξαναγράψει νομίζω, δεν συγκινούμαι εύκολα με πατριωτικά θεάματα. Ωστόσο παρακολουθώντας τη συγκεκριμένη τελετή από μια χαλασμένη τηλεόραση στο "Sportime" (και αφού νωρίτερα είχα δει από μέσα και την πρόβα τζενεράλε) ένιωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου τόσο απόλυτα χαρούμενος που ήμουν Έλληνας. Και μετά ήρθε ο λογαριασμός...

Πού πήγε η τέλεια Ελλάδα της τελετής έναρξης
INTIME SPORTS

Δεν άντεχε λόγω... λαμογιάς

Υπάρχουν πολλές παρεξηγήσεις γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το μεγάλο φαγοπότι της εποχής. Πολλοί ισχυρίζονται ότι χρεοκοπήσαμε εξαιτίας τους. Δεν ισχύει. Κάποιοι λένε ότι δεν έπρεπε να τους πάρουμε ποτέ, μια τόσο μικρή χώρα δεν αντέχει τέτοια βάρη. Ούτε αυτό ισχύει.

Αυτό που ισχύει είναι ότι μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν άντεχε τέτοιο βάρος. Μια χώρα, δηλαδή, στην οποία η διαφθορά κυκλοφορούσε μέχρι πρότινος (ή μήπως ακόμα έτσι κυκλοφορεί;) καμαρωτή με πανάκριβα τζιπ και έκανε τις διακοπές της μαζί με το μισό υπουργικό συμβούλιο σε κοσμικές παραλίες της Μυκόνου, μια χώρα στην οποία οι μίζες αποτελούν κάτι σαν το σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα, παράδοση δηλαδή, μια χώρα στην οποία για μια απλή δουλειά τριών - τεσσάρων ανθρώπων επιστρατεύονται συνήθως είκοσι και πέντε προϊστάμενοι (αλλά τη δουλειά, πάλι τρεις – τέσσερις θα την κάνουν), δεν έπρεπε ούτε καν να σκεφτεί να διοργανώσει Ολυμπιακούς Αγώνες. Την ίδια στιγμή που το σκέφτηκε, την ίδια στιγμή οι πρώτοι επιτήδειοι είχαν σκαρφιστεί πώς θα τα κονομήσουν.

Θα χρειαζόταν να πάμε κόντρα σε όλα όσα συνθέτουν τη σύγχρονη Ελλάδα προκειμένου να πάρουμε από τη διοργάνωση τη μελλοντική απόδοση που πήρε π.χ. η Βαρκελώνη το 1992. Κόντρα στην προχειρότητα, την τσαπατσουλιά, τον "ωχαδελφισμό", τη λαμογιά. Κόντρα στον θλιβερό εαυτό μας και τον τρόπο που μάθαμε να λειτουργούμε επί σειρά ετών.

Ποιος Έλληνας σκέφτηκε ποτέ το αύριο ψύχραιμα, σοβαρά, μελετημένα; Μα αν δεν μπορείς να σκεφτείς το αύριο, δεν μπορείς και να αναλάβεις Ολυμπιακούς Αγώνες, σωστά; Σωστά. Εμείς τους αναλάβαμε. Και τους διοργανώσαμε σχεδόν άψογα. Δεν είχα ποτέ σοβαρές αμφιβολίες επ' αυτού. Το μέλλον φοβόμουν. Που δεν τέθηκε ως ουσιαστικός προβληματισμός, τους μήνες πριν από την έναρξη της διοργάνωσης, ούτε για πέντε λεπτά. Το μηχανάκι της Θάνου και του Κεντέρη μας απασχόλησε απείρως περισσότερο.

Πού πήγε η τέλεια Ελλάδα της τελετής έναρξης
INTIME SPORTS

Μπορέσαμε για δύο εβδομάδες

Δεν είναι λοιπόν τα απόλυτα οικονομικά δεδομένα που καθιστούν το 2004 μια καταστροφή. Ακόμη και με τις υπερκοστολογήσεις και τις ξέφρενες σπατάλες, το τελικό μπουγιουρντί θα ήταν διαχειρίσιμο. Αν είχαμε όμως την παραμικρή ιδέα, το παραμικρό πλάνο, την παραμικρή διάθεση να αξιοποιήσουμε την κληρονομιά των Αγώνων. Όχι μόνο τις εγκαταστάσεις που σαπίζουν. Αλλά ολόκληρο το κλίμα που ζήσαμε για δυο εβδομάδες.

Η Αθήνα, η Ελλάδα έδειξαν ότι διαθέτουν ένα πολύ καλύτερο, πιο ευγενικό, κεφάτο, μετρημένο και καλοπροαίρετο πρόσωπο από το μίζερο της συνήθους καθημερινότητας τους. Οι Έλληνες έδειξαν ότι και θέλουν και μπορούν να φτιάξουν μια καλύτερη χώρα. Εφόσον τα καταφέρνεις για δυο εβδομάδες, με την κατάλληλη καθοδήγηση και έμπνευση θα τα καταφέρεις και για δυο μήνες. Και μετά για δυο χρόνια. Και πάει λέγοντας.

Πού πήγε η τέλεια Ελλάδα της τελετής έναρξης
INTIME SPORTS

Επιστροφή στην πραγματικότητα

Κι όμως. Σαν κάποιος να πάτησε το διακόπτη, λίγες μέρες αφότου μπήκε το ντάτσουν με τα καρπούζια στο Ολυμπιακό Στάδιο στην τελετής λήξης, άπαντες είχαν γίνει αυτοί που ήταν και πριν τον Αύγουστο του 2004. Οι εθελοντές κάπου χάθηκαν, οι άχρηστες εγκαταστάσεις φανέρωσαν την αχρηστία τους, οι πολιτικοί επέστρεψαν στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της επόμενης μέρας, πιο πέρα δεν θέλησαν να κοιτάξουν.

Και η τέλεια Ελλάδα του Δημήτρη Παπαϊωάννου πέρασε σταδιακά στη σφαίρα του ονείρου. Ένα όνειρο που σήμερα, δέκα χρόνια μετά, ξέρουμε καλά πια ότι δεν θα το ζήσουμε ποτέ...

Διαβάστε ακόμη

Σχόλιο Σταύρος Καραΐνδρος: Η αποποίηση της κληρονομιάς του 2004. Ευχαριστώ, δεν θα πάρω

News 24/7

24MEDIA NETWORK