Έχει σοβαρές αιτίες το 0-1 με τη Ρουμανία
Δεν του βγήκε του Ρανιέρι ούτε η εμπειρία ούτε η ομοιογένεια, ενώ η ανάγκη για ομοιογένεια στην επίθεση, "τρακάρει" με την ετοιμότητα, του Σαμαρά και του Μήτρογλου. Ο Στέφανος Κούμπης γράφει για την εντός έδρας ήττα από τους Ρουμάνους και τα σοβαρά αίτια αυτής.
Στραβά ξεκίνησε η Εθνική την κούρσα της στα προκριματικά του Euro 2016. Το 0-1 από τους Ρουμάνους είναι προφανώς ένα κακό αποτέλεσμα, αλλά όχι έξω από τις συνθήκες του αγώνα. Τα προκριματικά ματς στις αρχές Σεπτεμβρίου και μετά από Μουντιάλ, μάλιστα, είναι παράξενα. Είναι δύσκολο να μεγιστοποιηθούν οι επί μέρους παράμετροι, συν το δεδομένο των άδειων εξεδρών.
Ποιες είναι αυτές οι παράμετροι; Εμπειρία, ομοιογένεια, ετοιμότητα. Με βάση αυτές έπρεπε ο Ρανιέρι να κάνει επιλογές και να σχεδιάσει το παιχνίδι της ελληνικής ομάδας.
Δεν... έφαγαν πείρα
Ως προς την εμπειρία υπήρχε δεδομένο πρόβλημα στη μεσαία γραμμή. Ο 23χρονος Ταχτσίδης, ο 25χρονος Σάμαρης και ο 23χρονος Μάνταλος κλήθηκαν να πάρουν το ρόλο της "καρδιάς" της Εθνικής ομάδας. Στο ποδόσφαιρο λένε "δείξε μου τους μέσους σου, να σου πως τι ομάδα έχεις". Και οι τρεις είναι καλοί ποδοσφαιριστές και έπαιξαν με διάθεση να κάνουν το καλύτερο. Τους έλαχε όμως να είναι αυτοί που έπρεπε να πάρουν την ομάδα πάνω τους.
Πριν από την πρώτη πάσα του αγώνα, οι τρεις μετρούσαν συνολικά 12 συμμετοχές στην Εθνική. Ο Ταχτσίδης 6, ο Σάμαρης 6 και ο Μάνταλος 0. Στο τέλος του παιχνιδιού είχαν από μια ακόμα…
Δεν μπορούσε ο Ρανιέρι να τους δώσει να φάνε... πείρα. Από τους συνήθεις μέσους της Εθνικής, ο Μανιάτης των 34 συμμετοχών είναι τραυματίας, ο Τζιόλης των 49 συμμετοχών δεν κλήθηκε, ο Κατσουράνης δεν έχει ομάδα, ο Νίνης το ίδιο και ο Καραγκούνης αποσύρθηκε.
Παρά την διάθεση των νεαρών η Εθνική δεν είχε παιχνίδι από το κέντρο και διόλου τυχαία έκανε την πρώτη της ευκαιρία στο 62ο λεπτό, με τον Διαμαντάκο και με τους αντιπάλους να αγωνίζονται με 10 παίκτες.
Δεν του βγήκε
Ως προς την ομοιογένεια, ο Ρανιέρι προσπάθησε, πιθανότατα να αντισταθμίσει την "καινούργια" μεσαία γραμμή, με παίκτες που ξέρουν το παιχνίδι ο ένας του άλλου, στις άλλες δύο. Η άμυνα ήταν η κλασική και αναμενόμενη (Καρνέζης, Τοροσίδης, Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Χολέμπας), ενώ για την επίθεση επέλεξε Μήτρογλου, Σαμαρά, Σαλπιγγίδη που έχουν παίξει πολλές φορές μαζί.
Δεν του βγήκε του Ιταλού, ούτε η εμπειρία, ούτε η ομοιογένεια.
Κονέ, ο πρώτος αστερίσκος
Πάμε στην ετοιμότητα. Δεν είναι δόκιμο να γίνει κουβέντα για το σύνολο –πρώτο ματς της σεζόν ήταν– άρα η κουβέντα πάει σε ατομικό επίπεδο.
Με την παραδοχή πως ο προπονητής ξέρει καλύτερα απ’ όλους σε ποια κατάσταση είναι ο κάθε ποδοσφαιριστής, αφού τον βλέπει στις προπονήσεις, η θεωρία για την ετοιμότητά τους, έχει να κάνει με τη δουλειά που έκανε ο καθένας το καλοκαίρι. Εν προκειμένω στέκει η συζήτηση για τις επιλογές της ενδεκάδας.
Για την άμυνα όλοι έχουν κάνει προετοιμασία με τις ομάδες τους. Αν μπαίνει και το θέμα της συμμετοχής τους σε αγώνες, έστω και φιλικούς, αυτός που είχε τον λιγότερο χρόνο είναι ο Χολέμπας.
Για τη μεσαία γραμμή το ερώτημα που μπορεί να σταθεί, είναι γιατί δεν ξεκίνησε ο Κονέ. Μια εικασία που έχει βάση, μπορεί να είναι πως ο πιο πεπειραμένος μέσος (27 ετών, 19 συμμετοχές), φεύγοντας από το Μουντιάλ είχε να ξεπεράσει μια βαριά θλάση, ενώ άργησε αρκετά να ενταχθεί στη νέα ομάδα του, Ουντινέζε. Είναι δε βέβαιο πως οι τρεις που ξεκίνησαν το παιχνίδι είναι κομπλέ από προετοιμασία, με τον Μάνταλο να είναι τον περισσότερο χρόνο απ’ όλους στα γήπεδα.
Ανέτοιμοι Μήτρογλου, Σαμαράς
Αν όμως στέκει η εικασία για τον Κονέ, τότε η ανάγκη για ομοιογένεια στην επίθεση, "τρακάρει" με την ετοιμότητα του Σαμαρά και του Μήτρογλου.
Ο "Σάμι" είναι από τους πλέον ποιοτικούς παίκτες της Εθνικής, αλλά μπήκε στο γήπεδο για προπόνηση πριν από δύο εβδομάδες, εξ ου και έμεινε ένα ημίχρονο στον αγώνα. Ο Χριστοδουλόπουλος που ήταν πανέτοιμος και ξεκίνησε καλά το πρωτάθλημα στην Ιταλία, επελέγη σαν λύση από τον πάγκο.
Ο Μήτρογλου είναι ο πιο κλασικός φορ που έχει το ελληνικό ποδόσφαιρο, έκανε προετοιμασία με τη Φούλαμ, αλλά δεν έπαιζε στα φιλικά. Σ’ αυτόν τον τομέα είχε ντεζαβαντάζ τόσο έναντι του Αθανασιάδη, αλλά και του Διαμαντάκου.
Ο Σαλπιγγίδης είναι σε καλό βαθμό ετοιμότητας και με αγώνες στα πόδια του. Από τη στιγμή που ήταν εκτός επιλογών ο Φετφατζίδης δεν υπήρχε παίκτης να παίξει στην "άκρη".
Κάτι λείπει στο κέντρο
Ο Ρανιέρι προσπάθησε να καλύψει όλες τις ιδιαιτερότητες του αγώνα με τις επιλογές που έκανε. Του ήρθε το χειρότερο αποτέλεσμα.
Ο δρόμος των προκριματικών είναι μακρύς, όπως είναι και μεγάλη η διαδρομή που πρέπει να διανύσει η ανανεωμένη Εθνική ομάδα για να πατήσει στέρεα στο γήπεδο.
Οι λύσεις της για την άμυνα είναι δεδομένες και εγγυημένες. Το ίδιο θα ισχύει και για την επίθεση όταν βρουν τη φόρμα τους οι παίκτες της γραμμής αυτής.
Στο κέντρο κάτι λείπει, σε επίπεδο προσωπικότητας, πείρας και δημιουργικότητας. Αν αυτό το κενό δεν καλυφθεί σε βάθος χρόνου από κάποιον παίκτη που δεν ήταν την Κυριακή στην αποστολή, θα πρέπει να τον "φτιάξει" ο Ιταλός από αυτούς που έχει.
Κι αυτό είναι ένα σοβαρό ζητούμενο για τον ίδιο και, φυσικά, για την Εθνική ομάδα.
Υ.Γ. Το γιατί δεν υπάρχει ένας τέτοιος παίκτης έτοιμος, είναι ένα άλλο ξεχωριστό κεφάλαιο. Πιθανότατα και ένα επόμενο θέμα...
