Ευτυχώς, έρχεται ο Αγιαξ!

Η ευτυχία του να έχεις καλούς αριστεροπόδαρους, οι πολλές επιλογές του ρόστερ αλλά και ο Αγιαξ που έρχεται γρήγορα για να προσγειώσει τον Παναθηναϊκό στην πραγματικότητα. Ο Νίκος Γιαννόπουλος βγάζει τα πρώτα συμπεράσματα για τους "πράσινους" μετά τον περίπατο στη Λειβαδιά.

Ευτυχώς, έρχεται ο Αγιαξ!
ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Κάποιο παλιό ποδοσφαιρικό απόφθεγμα λέει ότι ομάδα που έχει πολλούς αριστεροπόδαρος μην τη φοβάσαι. Ο αριστεροπόδαρος όπως και να το κάνουμε έχει ένα μπρίο, μία φινέτσα, προσφέρει κάτι διαφορετικό.

Δεν ξέρουμε αν θεωρείται ρομαντική ή όχι την προσέγγιση αλλά αυτός ο Παναθηναϊκός, όπως έπαιξε στη Λειβαδιά (κόντρα βέβαια στον εξαιρετικά αδύναμο Λεβαδειακό) είχε κάτι νόστιμο, κάτι από τις παλιές καλές ημέρες του.

Ηταν ίσως οι αποτελεσματικές προωθήσεις του Χουλτ; Οι ωραίες ντρίπλες και η ταχύτητα του Ουακάσο, η ευφυία του Λουντ, ή όλα αυτά μαζί; Πιθανότατα να λειτούργησε βέβαια και η ....στέρηση. Χρόνια είχε να κάνει τα βασικά ο Παναθηναϊκός σ' ένα τέτοιο παιχνίδι. Να γυρίσει γρήγορα την μπάλα, να πλαγιοκοπήσει, να παίξει με τη μία, να αναζητήσει την κάθετη μπάλα και ανάπτυξη.

Το κυριότερο; Οι παίκτες του, αν και προέρχονται από κάθε φυλή που έχει γεννήσει αυτός ο πλανήτης, δείχνουν να το γουστάρουν το πράγμα και να το απολαμβάνουν. Βγάζουν ωραία στοιχεία πάνω στο χορτάρι, ο κόσμος “τσιμπάει” και τους σπρώχνει πιο πολύ και ένα χαμόγελο συγκρατημένης ικανοποίησης σχηματίζεται στο πρόσωπο του Στραματσόνι.

ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΟ Ο... ΑΓΙΑΣΜΟΣ

Ο Ιταλός βέβαια ξέρει πολύ καλά ότι η ομάδα του είναι ακόμα... πρωτάκι που μαθαίνει τα πρώτα γράμματα και τις πρώτες συλλαβές. Μέχρι να φτάσει σε ποιο σύνθετα πράγματα, να διαβάζει χωρίς προβλήματα και να γράφει επίσης πολύ καλά χρειάζεται να κυλήσει ακόμα πολύ νερό στ' αυλάκι. Το ματς με τον Λεβαδειακό ήταν ο ... αγιασμός και μόνο.

Το πρόγραμμα όμως (και οι συνεχείς αναβολές της πρεμιέρας) τα έφεραν έτσι ώστε το πρώτο δύσκολο τεστ να μπει αρκετά νωρίς μέσα στη χρονιά για τους νέους μαθητές. Ο Αγιαξ περιμένει, δεν είναι δα κάποιο τρομερό μεγαθήριο που μπορεί να φοβίσει αλλά ας μην ξεχνάμε ότι τις τελευταίες δύο σεζόν ο Παναθηναϊκός έγινε σάκος του μποξ για τους αντιπάλους του στην Ευρώπη.

Η ταπεινότητα πρέπει να είναι ο μοναδικός δρόμος μέσα από τον οποίο οφείλει να πορευτεί στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις η ομάδα του Στραματσόνι. Είναι πολύ ωραία όλα αυτά για το ευρωπαϊκό dna του συλλόγου, τις μεγάλες προκρίσεις του παρελθόντος και τα προγονικά μεγαλεία αλλά μόνο μ' αυτά καμία ομάδα στον κόσμο δεν έζησε.

Τα φρέσκα κουλούρια που θα φέρει ο κουλουράς να δούμε τι γεύση έχουν. Κοινώς, την Πέμπτη ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να περάσει ένα σοβαρό τεστ ανταγωνιστικότητας που μπορεί να δείξει ποια είναι τα όρια της εφετινής ομάδας και οι δυνατότητές της.

ΘΑ ΖΗΣΕΙ Ή ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΑΒΕΛ

Σε κάθε περίπτωση πάντως οι πράσινοι φρόντισαν να εξοπλιστούν γεμίζοντας το ρόστερ τους. Ο Λέτο και ο Βιγιαφάνιες ήρθαν πάλι από τον πάγκο στη Λειβαδιά. Υπάρχει ο Εμποκού, πιο πίσω ο Μπουμάλ, λύσεις εξαιρετικές που χαρίζουν στον προπονητή μία σχετική τουλάχιστον ευελιξία.

Ελληνας, πλην Κουτρουμπή και δύο τριών άλλων (της δεύτερης ταχύτητας) δεν υπάρχουν αλλά αυτό πλέον δεν αλλάζει και δεν έχει νόημα να το επισημαίνουμε κάθε εβδομάδα. Ο Παναθηναϊκός (ή μάλλον ο προπονητής του) το επέλεξε. Θα ζήσει ή θα πεθάνει μ' αυτό.

Στην πραγματικότητα όμως αν αυτοί που παίζουν στο χορτάρι μπορούν να συνεννοηθούν καλά στην ποδοσφαιρική γλώσσα, ο πύργος της...βαβέλ δεν θα αποτελέσει πρόβλημα. Μπελάς θα είναι αν δεν υπάρξει καλή...μετάφραση στο γήπεδο αλλά και στα αποδυτήρια. Οι ομάδες χτίζονται κυρίως στους τέσσερις τοίχους των αποδυτηρίων και στη συνέχεια έξω από αυτά. Και μία απορία για το πως θα αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός τις αναποδιές που σίγουρα θα του παρουσιαστούν μέσα στη σεζόν σίγουρα υπάρχει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Κώστας Γουλής: "Χάθηκε η μπάλα (STOP)
Tσάρλυ: Φώναξε ότι πάει για πρωτάθλημα

News 24/7

24MEDIA NETWORK