Η μεγάλη ανατριχίλα
Ο Νίκος Γιαννόπουλος γράφει για την ανατριχίλα που αισθάνθηκε ακούγοντας τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς να μιλάει ελληνικά, μιλάει για την ανόθευτη αγάπη που γνώρισε ο Σέρβος τεχνικός, στέκεται στην άκαιρη συζήτηση της επιστροφής του και αναλύει τον αμυντικό Παναθηναϊκό που χρειάζεται μία μεγάλη εκτός έδρας νίκη για την πρόκριση στα προημιτελικά της Euroleague.
Ελληνικά, φίλε. Ελληνικά και δημοσίως. Δεν το είχε ξανακάνει αυτό ο μεγάλος Ζέλικο Ομπράντοβιτς και επέλεξε την κατάλληλη στιγμή για να το πράξει. Όταν γνώρισε την ΑΠΟΛΥΤΉ αποθέωση από 18.000 φίλους του Παναθηναϊκού στη μεγάλη επιστροφή του στο ΟΑΚΑ.
O "βράχος" Ομπράντοβιτς
Να μας συγχωρήσετε, αλλά αυτή η στιγμή επισκίασε και τον αγώνα και το αποτέλεσμα, γενικά όλα τα υπόλοιπα που έλαβαν χώρα εντός παρκέ. Ο Ομπράντοβιτς είναι πραγματικά ένας "Γκαστόνε", ένας τυχερός άνθρωπος, διότι ένιωσε, βίωσε στο πετσί του και έβαλε στο αίμα του αυτό που ψάχνει κάθε άνθρωπος των σπορ. Την καθολική αναγνώριση και τη γνήσια, ατόφια αγάπη. Ο Σέρβος, βράχος επιφανειακά, δεν έκλαψε όπως ο κατασυγκινημένος Θανάσης Γιαννακόπουλος αλλά μετά από ένα τέτοιο standing ovation, η ψυχή του δεν μπορεί να μην ράγισε, να μην σκίρτησε. Εδώ σκίρτησαν οι τοίχοι του ΟΑΚΑ και ανατρίχιασαν τα λάβαρα των τίτλων.
Η επιστροφή του...
Ο κόσμος από την πλευρά του ζήτησε, επιτακτικά θα έλεγε κανείς, την επιστροφή του Ζοτς στο σπίτι του σε μόνιμη βάση, ωστόσο αυτή είναι μία διαφορετική κουβέντα που κακώς άνοιξε τώρα. Πρώτον, γιατί ο Παναθηναϊκός έχει ένα νέο προπονητικό επιτελείο που δείχνει προσώρας να κάνει καλή δουλειά και δεύτερον διότι ο Ομπράντοβιτς δεσμεύεται με ακόμη έναν χρόνο κλειστού και πανάκριβου συμβολαίου με τη Φενέρμπαχτσε. Λίγη υπομονή μέχρι το καλοκαίρι συμπερασματικά για την προσπάθεια επανασύνδεσης.
Στο παρκέ αποδείχθηκε ότι ο Παναθηναϊκός είναι αποφασισμένος να πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι σ' αυτόν τον όμιλο. Παρά τα πολλά λάθη και τις αργές επιστροφές της αρχής, οι "πράσινοι" όχι μόνο βρήκαν τρόπο να σταματήσουν τον αντίπαλο αλλά και να επιβάλουν τον δικό τους νόμο με τον οίστρο του Ράιτ και την απίστευτη εμφάνιση του Μπράμου. Ας μην γελιόμαστε, όμως. Τη διαφορά την έκανε και πάλι η άμυνα, που ανάγκασε τον αντίπαλο να εμπιστευτεί τα άγουρα χέρια του Τζάκσον και τα... αβέβαια του Μακάλεμπ σε κρίσιμες στιγμές του αγώνα. Και έτσι ήρθε η νίκη, παρά το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έκανε 7 περισσότερα λάθη και είχε 8 λιγότερα κλεψίματα από τη Φενέρμπαχτσε.
Το" γκρουπ του θανάτου"
Προφανώς, τίποτα δεν έχει κριθεί σ' αυτόν το "γκρουπ του θανάτου". Όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί μία μεγάλη εκτός έδρας νίκη είτε στη Βαρκελώνη κόντρα στην Μπαρτσελόνα είτε στο ΣΕΦ κόντρα στον Ολυμπιακό και φυσικά την επιτυχία στη μοναδική εντός έδρας αναμέτρηση με τη Μάλαγα. Με το 2/3, φτάνει στο 8-6 και λογικά περνάει. Διαφορετικά, μπλέκει στους αλγορίθμους των διαφορών.
Δεν είναι ομάδα του Ζοτς
Η Φενέρμπαχτσε από την πλευρά της δεν είναι ακόμα ομάδα του Ομπράντοβιτς. Προσπαθεί να γίνει, επιχειρώντας να χτυπά πάντα στις αδυναμίες του αντιπάλου, αλλά με κοντούς γκαρντ και βαρείς ψηλούς μοιάζει μάλλον ευάλωτη στο υψηλό επίπεδο. Η ήττα αναγκάζει τους Τούρκους να ψάξουν το απόλυτο στα παιχνίδια που απομένουν για να προλάβουν το τρένο. Και αν δεν το προλάβουν, προφανώς θα έχουν αποτύχει, καθώς το καλοκαίρι ξόδεψαν πακτωλό χρημάτων.
Διαβάστε ακόμη
Παναθηναϊκός - Φενέρμπαχτσε 76-67
Η βράβευση του Ομπράντοβιτς: "Σας αγαπώ πάρα πολύ"
Η είσοδος του Ομπράντοβιτς και η αποθέωση (VIDEOS)
Δ. Γιαννακόπουλος: "Μπράβο σε όλους, ήταν μαγική βραδιά"
Αλβέρτης: "Περήφανος για τον Παναθηναϊκό που ξέρει να αναγνωρίζει"
