Κανένας φόβος, ας φοβούνται οι άλλοι!
O Νίκος Γιαννόπουλος γράφει για την κλήρωση του Eurobasket και στέκεται στην διαφαινόμενη επιστροφή του Βασίλη Σπανούλη αλλά και στην παρουσία των NBAer που αποτελεί, προς το παρόν, σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες.
Έχουν περάσει, ευτυχώς, πολλά χρόνια από την εποχή που το ελληνικό μπάσκετ σε επίπεδο Εθνικής ομάδας το ενδιέφεραν σφόδρα οι κληρώσεις της πρώτης φάσης μεγάλων τουρνουά. Οι τελευταίες αποτυχίες της "επίσημης αγαπημένης" δεν άλλαξαν κάτι δραματικά σ' αυτό, ουδέποτε έτσι και αλλιώς, αν εξαιρέσει κανείς το κάζο της Ντιζόν το 1999, αποκλειστήκαμε από τον πρώτο γύρο.
Τουτέστιν η κλήρωση του Ευρωμπάσκετ του 2015 κατά την ταπεινή μας άποψη είχε ενδιαφέρον περισσότερο για την χώρα-πόλη στην οποία θα αγωνιστεί η ομάδα και λιγότερο για τους αντιπάλους. Το Ζάγκρεμπ δεν είναι ούτε κρύο ούτε ζέστη. Πολύ κοντά στην Αθήνα ως ταξίδι, χωρίς όμως έντονο ελληνικό στοιχείο που θα μπορούσε να βρει η Εθνική στο Βερολίνο. Κάτι χάσαμε, κάτι κερδίσαμε και αυτό ήταν όλο.
Ως προς τους αντιπάλους, αν πρέπει ντε και καλά να μιλήσουμε και γι' αυτούς, δυσκολεύεται κανείς να εντοπίσει τον τρόπο με τον οποίο η ομάδα δεν θα καταλάβει μία από τις τέσσερις πρώτες θέσεις σε όμιλο με ΠΓΔΜ, Γεωργία, Ολλανδία, Σλοβενία και Κροατία. Δεν πρόκειται φυσικά για πιθανό περίπατο αλλά, σκεπτόμενοι ψύχραιμα, τι έχει να ζηλέψει η Εθνική από αυτές τις ομάδες; Μάλλον τίποτα, ακόμα και οι οικοδεσπότες Κροάτες, που κάποτε μας τρόμαζαν ακόμα και ως όνομα, μοιάζουν προβλέψιμοι. Άλλωστε στη Σεβίλλη το καλοκαίρι οι παίκτες του Κατσικάρη τους νίκησαν με σχετική άνεση.
Αυτό που πρωτίστως θα πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι η διαμόρφωση του δικού μας ρόστερ και η κατάσταση στην οποία θα βρεθούν παίκτες - κλειδιά. Η διαφαινόμενη επιστροφή του Βασίλη Σπανούλη λύνει σε κάθε περίπτωση τα χέρια του Κατσικάρη στους τομείς του σκοραρίσματος και της ηγετικής παρουσίας. Η παρουσία των ΝΒΑer αποτελεί, προς το παρόν, σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες διότι, όπως έγραψε πρόσφατα και ο Τάσος Μαγουλάς εδώ στο Contra.gr, οι ομάδες του καλύτερου πρωταθλήματος του κόσμου δεν ενθουσιάζονται με την προοπτική συμμετοχής των παικτών τους σε τουρνουά όπως το Ευρωμπάσκετ και βάζουν πολλών ειδών προσκόμματα.
Δεν θα χάσει η βενετιά βελόνι
Σε άλλο κομμάτι επίσης, ο γράφων έχει καταθέσει τη γνώμη του ειδικά για τη μεγάλη ελπίδα του ελληνικού μπάσκετ, τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Δεν θα χάσει η βενετιά βελόνι αν δεν κληθεί εφέτος, η ομάδα έχει το υλικό για να τα καταφέρει και χωρίς το μελλοντικό της σταρ. Το ελληνικό μπάσκετ θα βγει δύο και τρεις φορές πιο ωφελημένο αν ο Γιάννης περάσει ένα καλοκαίρι στις ΗΠΑ και δουλέψει πάνω στις αδυναμίες του με στόχο να γίνει ο αυριανός ηγέτης της ομάδας. Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν άλλες προκλήσεις μπροστά τα επόμενα χρόνια, στις οποίες ο άσος των Μπακς θα γίνει η αιχμή του δόρατος της “επίσημης αγαπημένης”.
Ένα κενό που υπήρχε πέρυσι στις θέσεις των ψηλών πίσω από τον Γιάννη Μπουρούση μπορούμε επίσης να το καλύψουμε. Ο Δημήτρης Μαυροειδής κάνει, μέχρι στιγμής, μία εξαιρετική σεζόν με την Κηφισιά, ο Γιώργος Μπόγρης και ο Μιχάλης Τσαϊρέλης αγωνίζονται και συλλέγουν εμπειρίες στην ACB. Και τα τρία αυτά παιδιά μπορούν να δώσουν τις ζητούμενες λύσεις.
Ως προς τις άλλες θέσεις, εξαιρουμένης του πλέι μέικερ, ουδείς θα πρέπει να ξεχνάει τον Στράτο Περπέρογλου, που προφανώς θα επανακάμψει, τον Αντώνη Φώτση, που πέρυσι δεν κλήθηκε αλλά εφέτος "πετάει", τον Βλάντο Γιάνκοβιτς, τον Νίκο Παππά, τον Ιωάννη Παπαπέτρου αν το παιδί επανέλθει γερό και δυνατό. Ταλέντο διαθέτουμε άφθονο, συγκεκριμένη φιλοσοφία που ταιριάζει στον Έλληνα παίκτη αποκτήσαμε πέρυσι με το πολύτιμο άγγιγμα του Φώτση Κατσικάρη, οπότε τι μας λείπει; Μία στάλα αυτοπεποίθηση παραπάνω που σιγά σιγά θα έρθει και αυτή.
Διαβάστε ακόμη:
Σχόλιο Τάσου Μαγουλά: Οι ΝΒΑers και δύο πουκάμισα με 20 δολάρια
