Ο Giannis δεν χρειάζεται την Εθνική, χρειάζεται δουλειά!

Θα ακούσατε και θα διαβάσετε πολλά διθυραμβικά σχόλια για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο το τελευταίο 24ωρο. Απολύτως δικαιολογημένα. Οταν ένας Ελληνας παίκτης, πριν καν συμπληρώσει τα 22 χρόνια του, κάνει το πρώτο ντριμπ-νταμπλ του στο ΝΒΑ, και μάλιστα σε παιχνίδι κόντρα στον Κόμπε Μπράιαντ από τον οποίο αποσπά και κολακευτικά σχόλια, ε, αξίζει και ένας λόγος παραπάνω.

Το ταλέντο του Γιάννη, ας μην κρυβόμαστε, είναι τόσο σπάνιο όσο το νερό στην έρημο. Σωματικά προσόντα, ταχύτητα, έκρηξη, μπασκετική τεχνική, αντίληψη, όλα μπήκαν στο μίξερ για να δημιουργήσουν αυτό το καταπληκτικό μείγμα. Αξιο το παλικάρι, άξιοι και οι γονείς του που φαίνεται ότι τον ανέθρεψαν με σωστές αρχές κάτω από χίλιες δυο στερήσεις.

Επειδή όμως το ελληνικό μπάσκετ οφείλει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο αυτή τη φλέβα χρυσού, το παιδί πρέπει να πάρει γενναίες αποφάσεις για την καριέρα του. Αλλωστε κάτι τέτοιο τον συμβούλευσε και ο Κόμπε μετά το ιστορικό ματς. “Επέλεξε τι είδους παίκτης θέλεις να γίνεις, βελτίωσε το σουτ, δούλεψε το καλοκαίρι”. Πες τα χρυσόστομε Κόμπε! Ηρθε η ώρα για τον Γιάννη να αφήσει για λίγο στην άκρη τις υποχρεώσεις του με την Εθνική.

Λογικά δεν θα χρειαστεί περισσότερο από ένα καλοκαίρι εντατικής δουλειάς στις αγωνιστικές του αδυναμίες για να εμφανιστεί ακόμα καλύτερος κατά την επόμενη σεζόν αλλά και στα επόμενα χρόνια. Αξίζει 1000% τη θυσία να μην φορέσει τη γαλανόλευκη για μία διοργάνωση, αρκεί στη μεθεπόμενη να εμφανιστεί απολύτως έτοιμος, έτσι όπως πραγματικά τον περιμένουμε. Ως ένα πυρηνικό όπλο στο οποίο η Εθνική θα “ακουμπήσει” το παιχνίδι της για τουλάχιστον 10 χρόνια, όπως έκανε η Γερμανία με τον Νοβίτσκι!

Η καλοκαιρινή ενασχόληση του Αντετοκούνμπο με την Εθνική κατά την ταπεινή μας άποψη δεν προσφέρει προσώρας ιδιαίτερα πολύτιμες υπηρεσίες στον παίκτη. Απλά ο σχεδόν σούπερ σταρ στο ΝΒΑ δηλώνει παρών, εκφράζοντας τη βαθιά ευγνωμοσύνη του στην Ελλάδα χωρίς όμως ο ίδιος να βελτιώνεται αξιοπρόσεκτα.

Το τελείως διαφορετικό μπάσκετ που παίζεται στην ήπειρό μας μάλλον τον περιορίζει ή, κατά μία άλλη άποψη, δεν αναδεικνύει το ταλέντο του. Γι' αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη το επόμενο εθνικό κάλεσμα για τονGiannisνα γίνει όταν πια το παιδί θα είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ έτοιμο να πει στους υπόλοιπους διεθνείς “παιδιά η μπάλα σε μένα και μη φοβάστε τίποτα”. Το να μαθαίνεις ποδήλατο μία σε αγωνιστικό και μία σεbmxδημιουργεί πρόβλημα. Οφείλεις να μάθεις τέλεια το ένα, για να εντρυφήσεις μετά και στο άλλο.

Κάντο όπως ο Ντράζεν και ο Διαμαντίδης

Ας μην κρυβόμαστε, η αδυναμία του Γιάννη στο μακρινό σουτ διαβάζεται εύκολα από τις άμυνες στην Ευρώπη. Στο πρόσφατο Ευρωμπάσκετ ο μικρός το δούλεψε το πράγμα και παρουσιάστηκε βελτιωμένος, όμως η βελτίωσή του δεν ήταν αρκετή έτσι ώστε να πείσει τους αντιπάλους κόουτς να αλλάξουν τη λογική στο μαρκάρισμά του. Από σχετική απόσταση εξακολουθούσαν να τον μαρκάρουν, φοβούμενοι όχι τόσο το σουτ αλλά τη φονική διείσδυσή του.

Στο ΝΒΑ, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα για τον παίκτη στο συγκεκριμένο τομέα. “Σκαλίζοντας” τα πολύ ειδικά στατιστικά του, διαπιστώνει κανείς ότι στοjump shot, ανεξάρτητα αν είναι τρίποντο ή δίποντο, καταγράφει το μάλλον φτωχό 27.2% (74/272). Οταν δε, το σουτ γίνεται τρίποντο το ποσοστό πέφτει ακόμα πιο πολύ (22,9% με 16/70). Υπάρχουν βέβαια και κάποια ενθαρρυντικά νούμερα όπως αυτό το 41,2 που πιάνει το σουτ του από τη δεξιά γωνία αλλά το συνολικό πρόσημο είναι αρνητικό. Οταν λοιπόν ο Κόμπε του είπε στα αποδυτήρια ότι χρειάζεται βελτίωση ακριβώς σ' αυτό το κομμάτι, ήξερε πολύ καλά τι έλεγε.

Κακά τα ψέμματα, το σουτ εκτός από ταλέντο έχει να κάνει και με τη δουλειά. Κυρίως με τη δουλειά. Ο προικισμένος με όλο το ταλέντο του κόσμου Ντράζεν Πέτροβιτς σούταρε εκατοντάδες φορές την ημέρα, ακόμα και με τα μάτια δεμένα για να βελτιώσει την επαφή του με το καλάθι. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης άρχισε μάλλον μέτρια την καριέρα του στο συγκεκριμένο τομέα αλλά κάθε καλοκαίρι οι μπασκέτες και τα στεφάνια στα βοηθητικά του ΟΑΚΑ υπέφεραν από τις υπερωρίες που έκανε. Ο Κόμπε μόλις την Τρίτη είπε στο Γιάννη ότι σούταρε 1000 σουτ την ημέρα!

Του έδειξε κοντολογίς το δύσκολο δρόμο, αυτόν της εντατικής δουλειάς. Και τώρα ας πούμε την αλήθεια. Δεν αξίζει τον κόπο να αφήσει κατά μέρος ο Αντετοκούνμπο την ταλαιπωρία του προολυμπιακού τουρνουά για να αναπληρώσει δυνάμεις και να δουλέψει, πιο εντατικά από ποτέ, όλες τις αγωνιστικές του αδυναμίες; Αξίζει 1.000.000%. Γιατί αυτό το καλοκαίρι θα μπουν χρήματα στην τράπεζα του ταλέντου του. Η Εθνική θα επενδύσει για να απολαύσει στο άμεσο μέλλον πολύ υψηλά αγωνιστικά επιτόκια που θα ανεβάσουν και πάλι τις καταθέσεις της σε πολύ μεγάλα ύψη. Ισως ακούγεται λίγο άδικο για όλα τα υπόλοιπα παιδιά που θα χύσουν τον ιδρώτα τους το καλοκαίρι ψάχνοντας για μία θέση για το Ρίο, αλλά ο Γιάννης είναι ειδική περίπτωση και ως τέτοια χρειάζεται και ειδική διαχείριση/μεταχείριση.

Στο κάτω-κάτω ούτε τα χρόνια πήραν το Αντετοκούνμπο ούτε το ελληνικό μπάσκετ είναι εντελώς γυμνό από ταλέντο για να αποκτήσει από τώρα εθισμό με τονGiannis. Tο παν είναι αυτή η σχέση να ωριμάσει έτσι ώστε και τα δύο μέρη να απολαύσουν τους καρπούς της και να προσφέρουν αμοιβαία το ένα στο άλλο.

Ο Ντιρκ Νοβίτσκι πάντως το πρώτο πραγματικό μεγάλο τουρνουά της καριέρας του με την Εθνική ομάδα της Γερμανίας το έκανε στα 23 του χρόνια (στο Ευρωμπάσκετ της Τουρκίας το 2001) και αφού το προηγούμενο καλοκαίρι ο αστέρας των Μαβς πήρε υποχρεωτική άδεια (τα “πάντσερ” δεν είχαν προκριθεί στην Ολυμπιάδα του 2000). Αλλες οι ανάγκες, άλλες οι εποχές και άλλα τα μεγέθη βέβαια, αλλά ένα ενδιαφέρον το παράδειγμα το έχει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Γιάννης Αντετοκούνμπο: Επιστροφή στη σεμνότητα