Ο Στραματσόνι ήταν η καλύτερη επιλογή
Δεν ήταν λίγοι αυτοί που απογοητεύτηκαν στον άκουσμα της είδησης της πρόσληψης του Αντρέα Στραματσόνι από τον Παναθηναϊκό. Ο Νίκος Γιαννόπουλος προσπαθεί να εξηγήσει γιατί ο Γιάννης Αλαφούζος δεν μπορούσε να κάνει καλύτερη επιλογή. Τουλάχιστον τη συγκεκριμένη εποχή.
Ράμματα για τη γούνα του Γιάννη Αλαφούζου διαθέτει κάθε δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό του (εννοούμε πάντα το αγωνιστικό για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις). Αναρίθμητα τα ζητήματα που μπορεί κανείς να τον στήσει στα τρία μέτρα (πάλι μεταφορικά μιλάμε). Ενα από αυτά όμως ΔΕΝ είναι η πρόσληψη του Αντρέα Στραματσόνι.
Πριν βιαστείτε να εκτοξεύσετε αβασάνιστα ύβρεις, κατάρες και χιλιάδες "ψόφα", σκεφτείτε λίγο πιο ώριμα. Ποιον, άραγε, ξένο προπονητή θα μπορούσε να προσλάβει ο μνημονιακός Παναθηναϊκός μεσούσης της σεζόν. Ακόμα και ο Μίκαελ Σκίμπε, που βρήκε καταφύγιο στον πάγκο της Εθνικής, θα βάζει στην τσέπη του 600 χιλιάρικα το χρόνο. Ο άλλοτε κόουτς της Ιντερ μόλις 400 (και αν).
Ο Παναθηναϊκός, μη το λησμονούμε αυτό, βάζει στον πάγκο του έναν προπονητή πολύ φιλόδοξο, νεαρό (τον Ιανουάριο θα γίνει 40 ο Ιταλός) και διψασμένο να φτιάξει εκ νέου το όνομά του, έστω και μακριά από τα φώτα του φημισμένου Καμπιονάτο.
Εκτός αυτού, η πλούσια προϋπηρεσία του σε ομάδες Νέων και ανάλογα πρότζεκτ στο παρελθόν του προσφέρει απλόχερα το know how για να χειριστεί περισσότερο αποτελεσματικά (και πάντως με περισσότερο σεβασμό) τους πιτσιρικάδες που προέρχονται από την ακαδημία του Παναθηναϊκού.
Δυσκολευόμαστε πραγματικά να εντοπίσουμε ανά την Ευρώπη έναν πιο κατάλληλο υποψήφιο για τον πράσινο πάγκο σ' αυτήν την κομβική στιγμή και αφού τα περιθώρια στήριξης στον απερχόμενο τεχνικό στέρεψαν απελπιστικά.
Κλειδί η στήριξη
Ολα τα παραπάνω δεν σημαίνουν βέβαια ότι ο Στραματσόνι έχει το τσεπάκι του την επιτυχία στον Παναθηναϊκό, κάθε άλλο. Ο Κώστας Μπράτσος στο διεξοδικό και αναλυτικό άρθρο του, εξήγησε γιατί ο Ρωμαίος προπονητής έχει αυξημένες πιθανότητες να αποτύχει όχι γιατί δεν είναι άξιος αλλά επειδή δεν θα μπορέσει να θεραπεύσει μία πολύ μεγάλη σειρά από αρρυθμίες εντός και εκτός γηπέδου.
Παρ' όλα αυτά όμως, αξίζει να του δώσει κανείς μία ευκαιρία να το παλέψει, να περάσει τη δική του φιλοσοφία, να "βασανίσει" λίγο το ρόστερ, να δώσει ευκαιρίες σε παίκτες που μέχρι στιγμής την έψαχναν με το τουφέκι, να "καθαρίσει" αυτούς που δεν κάνουν και γενικότερα να βάλει μία τάξη.
Από πλευράς στόχων, ο Στραματσόνι δεν έχει δα καμία τρομερά δύσκολη δουλειά. Για πρωτάθλημα δεν μπορεί να πάει και αυτό το γνωρίζουν άπαντες. Αν όμως καταφέρει να βγάλει τον Παναθηναϊκό δεύτερο βελτιώνοντας παράλληλα στοιχειωδώς την εικόνα του πάνω στο χορτάρι, η θητεία του θα έχει αυτομάτως θετικό πρόσημο.
Αυτό που σίγουρα θα χρειαστεί, ίσως και σε μεγάλες δόσεις ο Ιταλός, είναι στήριξη από διοίκηση και κόσμο. Ο Αλαφούζος περιέβαλλε τον Αναστασίου με μεγάλη εμπιστοσύνη, μεγαλύτερη από αυτήν που άξιζε η δουλειά του Ελληνα κόουτς. Τη μισή από αυτή να δώσει στον Στραματσόνι, ο πρώην προπονητής της Ουντινέζε θα έχει κάποιες πιθανότητες να τα καταφέρει κερδίζοντας το στοίχημα.
Προς Θεού, μην βιαστείτε να τον κρίνετε από το αποτέλεσμα του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Εκεί, χωρίς να ξέρει καν τα ονόματα των παικτών του, θα κληθεί να αντιμετωπίσει μία πιο έτοιμη, πιο δουλεμένη και κατά γενική ομολογία καλύτερη ομάδα. Προφανώς κάποια πρώτα, ξεκάθαρα δείγματα της δουλειάς του θα έχουμε μετά τα Χριστούγεννα. Μέχρι τότε, φίλοι του Παναθηναϊκού, υπομονή, έστω και αν η λέξη σας φέρνει αλλεργία.
