Κάνει το απίθανο: παίζει όλο και χειρότερα!

Ο Νίκος Γιαννόπουλος καυτηριάζει τα κακώς κείμενα στην άμυνα του πρωταθλητή που έχει καταφέρει το απίθανο. Να παίζει σε κάθε παιχνίδι ολοένα και πιο άσχημα.

19 ΟΚΤ 2014

Αυτό ήταν από τ' Αγραφα. Σχεδόν τρεις εβδομάδες μετά το τελευταίο επίσημο παιχνίδι του Ολυμπιακού και ενώ οι αμυντικές αρρυθμίες είχαν ήδη διαγνωστεί, ο πρωταθλητής κατάφερε το..απίθανο. Να παρουσιάσει ακόμα χειρότερο πρόσωπο σε ό,τι αφορά τον τρόπο που αμύνεται.

Κριτική για όλους

Εδώ δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: Η στο διάστημα της διακοπής ο Μίτσελ και οι ποδοσφαιριστές του πετούσαν... αετό χωρίς να ενδιαφέρονται για τη δουλειά και τη βελτίωσή τους στο ανασταλτικό κομμάτι (δύσκολο έως απίθανο) ή οι παίκτες του Ολυμπιακού είναι, προσώρας τουλάχιστον, ανεπίδεκτοι μάθησης (πιο πιθανό) και δεν μπορούν να βγάλουν τη δουλειά τους στο χορτάρι.

Προς Θεού, τα βέλη της κριτικής δεν στρέφονται μόνο στους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο κέντρο της άμυνας, αυτό θα ήταν τρομερά άδικο και σίγουρα αντιποδοσφαιρικό. Παράλληλα, αυτό είναι και το ανησυχητικό για τον Μίτσελ ο οποίος βλέπει τους ποδοσφαιριστές του να παρουσιάζονται τακτικά απείθαρχοι και να κάνουν εύκολα το λάθος.

Τυχερός

Πέρα από κάθε ίχνος αμφιβολίας ο Ολυμπιακός είχε μεγάλη δόση τύχης στο Παγκρήτιο. Θα μπορούσε να βρεθεί ακόμα και με τρίτο γκολ στην πλάτη λίγο μετά το 2-1 του Χαντί αφού η άμυνά του (μιλάμε πάντα για τη συνολική λειτουργία) συμπεριφερόταν λες και η ομάδα έχανε το πρωτάθλημα με την επικείμενη ήττα και έπρεπε να σκοράρει με κάθε τίμημα.

Για δεύτερο ματς παράλληλα, υπολογίζοντας και αυτό της Σουηδίας κόντρα στη Μάλμε, ο Μίτσελ περισσότερο μπερδεύει την ομάδα του με τις αλλαγές παρά βοηθάει. Να βγει ο Αυλωνίτης γιατί; Ηταν, μέχρι την ώρα που αποχώρησε, ο μόνος αμυντικός του Ολυμπιακού που διασώθηκε από το ναυάγιο. Να βγει και ο Σαλίνο για να κοπεί εντελώς στα δύο η διάταξη αφού ο Μανιάτης έπρεπε να μετακινηθεί δεξιά ενώ ο Μιλιβόγεβιτς είχε ήδη μετακομίσει στο κέντρο της άμυνας; Στον άξονα για να μαρκάρει; Κανείς!

Άλλο το κίνητρο, αλλά...

Ακατανόητες κινήσεις που μυρίζουν πανικό χωρίς να υπάρχει προφανής λόγο για τόσο αλλοπρόσαλλες αποφάσεις. Και όλα αυτά από έναν προπονητή ο οποίος, μέχρι στιγμής, ρίσκαρε μεν αλλά ελεγχόμενα. Ολα τούτα ήρθαν μόλις μερικές ημέρες πριν από τη μάχη με τη Γιουβέντους στην οποία βέβαια ο Ολυμπιακός θα παίξει με άλλο κίνητρο, άλλη ψυχολογία και άλλο πλάνο. Εστω και έτσι όμως, ο πρωταθλητής οφείλει να δουλέψει πολύ πάνω στην ανασταλτική λειτουργία του γιατί από μόνο του το κίνητρο δεν μπορεί να βελτιώσει μια ομάδα. Και μέχρι στιγμής το κοντέρ έχει γράψει πολλά πίσω. Δύο από την Ατλέτικο, δύο από τη Μάλμε, δύο και από τον Εργοτέλη.