Το άλλοθι του μνημονίου στερεύει...

O Παναθηναϊκός σκόνταψε σ' ένα ακόμη εκτός έδρας παιχνίδι του πετώντας στα σκουπίδια ένα ολόκληρο ημίχρονο. Τι απέδειξε; Ο,τι δεν μπορεί να διεκδικήσει ακόμα το πρωτάθλημα. Ο Νίκος Γιαννόπουλος σχολιάζει.

Το άλλοθι του μνημονίου στερεύει...

Στον αγώνα κόντρα στον Πανιώνιο ανήμερα του Αγίου Αντωνίου ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι και αυτή τη σεζόν δεν μπορεί να κάνει όνειρα υπέρβασης εκτός και αν τον φωτίσει το πνεύμα κάποιου άλλου Αγίου (του Παϊσιου ας πούμε που είναι και των... ημερών).

Τα πράγματα είναι απλά. Ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και στοχεύει στην κορυφή δεν επιτρέπει να αφήνει τα τέσσερα τελευταία εκτός έδρας παιχνίδια τους να περνούν χωρίς τρίποντο. Αλλα, για να μην το ζορίζουμε, ο Παναθηναϊκός δεν πάει για πρωτάθλημα και όπως είχαμε γράψει και πριν από μερικές εβδομάδες πράττει καλώς.

Ωστόσο, ακόμα και έτσι το να αφήνει η ομάδα του Αναστασίου ένα ολόκληρο ημίχρονο να φεύγει ανεκμετάλλευτο και να μην δημιουργεί ούτε μία ευκαιρία για γκολ κόντρα σε μία από τις χειρότερες άμυνες του πρωταθλήματος χρήζει συζήτησης και ανάλυσης.

Ο κόουτς μετά το ματς υπεραμύνθηκε της επιλογής του να χρησιμοποιήσει ως βασικό τον Μπαϊράμι. Είπε ότι λένε όλοι οι προπονητές αυτού του μάταιου κόσμου όταν στριμώχνονται στα σχοινιά. "Εγώ κάνω τις προπονήσεις και ξέρω καλύτερα από τον καθέναν τι μπορεί να προσφέρει ο κάθε παίκτης μου". Δεν αντιλέγει κανείς αλλά ο Μπαϊράμι, κόουτς, δεν σε δικαίωσε. Η μάλλον δεν σε δικαίωσε ακόμη μία φορά. Καλύτερα; Σε εξέθεσε!

Ενας Μπεργκ δεν φέρνει την ανατροπή

Το δεύτερο ημίχρονο της έντονης επιθετικότητας, των πολλών ευκαιριών, της ποικιλίας των κινήσεων απέδειξαν του λόγου το αληθές. Αλλά με 45 λεπτά ποιοτικού ποδοσφαίρου ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν κατάφερε να νικήσει αλλά ουσιαστικά θα πρέπει να δοξάζει τον...όσιο Στιλ που τον κράτησε όρθιο στα δύσκολα του τέλους.

Και μιλώντας για χαμένες ευκαιρίες, μία φάση έπεσε στα πόδια του Μπεργκ και ο Σουηδός την έκανε γκολ. Οι Πέτριτς, Καρέλης και Πράνιτς δεν έχουν σε καμία περίπτωση την ποιότητα του συμπαίκτη τους για να τελειώσουν ευκαιρίες χωρίς να σπαταλήσουν πρώτα μία ντουζίνα από δαύτες.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν δεν πάει για πρωτάθλημα και με τη βούλα πια. Διανύει, έτσι και αλλιώς τη δεύτερη σεζόν της εξυγίανσης, την τελευταία, έχουμε την εντύπωση κατά την οποία η μνημονιακή πολιτική του Γιάννη Αλαφούζου μπορεί να χρησιμεύσει ως αγωνιστικό άλλοθι. Από του χρόνου, μπαίνοντας στο τρίτο χρόνο του πλάνου, οι απαιτήσεις, όπως είναι λογικό, θα μεγαλώσουν. Και το ερώτημα είναι το εξής; Θα τολμήσει ο Παναθηναϊκός να στοχεύσει πιο ψηλά και να ξεκαθαρίσει στον κόσμο του ότι στόχος του είναι η κορυφή; Και αν ναι, με ποια μέσα, έμψυχα και άψυχα, θα υπηρετήσει αυτόν τον σκοπό;

ΥΓ1. Ο Λουκ Στιλ αποτελεί την τελευταία σφραγίδα ποιότητας που έβαλε στο ρόστερ ο Νίκος Νταμπίζας. Μία σιγουριά για το παρόν και μία παρακαταθήκη για το άμεσο μέλλον από τον άνθρωπο που εκδιώχθηκε κακήν-κακώς από τον Παναθηναϊκό μ' έναν εντελώς άκομψο τρόπο.

ΥΓ2. Ο Μάνταλος σφύριξε με περισσή ευκολία ένα πέναλτι το οποίο, όπως αποδεικνύει το ριπλέι, το είδε μόνο ο ίδιος. Και γι' αυτόν δούλεψαν ο... όσιος Στιλ και ο Αγιος Αντώνιος που γιόρταζε το Σάββατο. Τα απόνερα από την απόφασή του δεν θα γίνουν τσουνάμι, τουλάχιστον προς το παρόν.

Διαβάστε ακόμη

Πανιώνιος-Παναθηναϊκός 1-1

Αναστασίου: Ο κάθε παίκτης έχει λόγο που μπαίνει στην 11άδα

News 24/7

24MEDIA NETWORK