Χωρίς μπρατσάκια και βατραχοπέδιλα

Ο καλύτερος τρόπος να μάθει κανείς μπάνιο είναι να πέσει κατευθείαν στα άπατα και να έχει βέβαια και την ανάλογη βοήθεια. Ούτε σωσίβια ούτε μπρατσάκια ούτε βατραχοπέδιλα.

Ο Ιωάννης Παπαπέτρου δεν είναι αυτό που αδόκιμα λέμε "άβραχος". Και εικόνες από το υψηλό επίπεδο διαθέτει και εμπειρία από ανταγωνισμό τόσο στην Ευρωλίγκα όσο και στο κολεγιακό πρωτάθλημα. Ο σοβαρός τραυματισμός του όμως πριν καν αρχίσει η σεζόν έφερε έτσι τα πράγματα που ουσιαστικά χρειαζόταν μία αναγέννηση για τον παίκτη, να πέσει και πάλι στα βαθιά και να επιπλεύσει.

Αυτή η επίπονη αλλά τόσο χρήσιμη τόσο για τον Ολυμπιακό όσο και για τον ίδιο τον Ιωάννη διαδικασία έλαβε χώρα στο παιχνίδι με την Εφές. ο Σφαιρόπουλος τον έριξε στη μάχη την ώρα που τα σπαθιά των αντιπάλων έβγαζαν φωτιά και η μπάλα έμοιαζε με μάζα από ατσάλι. Κανένας φόβος όμως, είχε άλλωστε φανεί αυτό και πιο πριν στο τρόπο με τον οποίο ο Παπαπέτρου πόσταρε τον Περπέρογλου και έπαιζε άμυνα πάνω στον εριστικό Κρστιτς. Κανένα ίχνος δισταγμού. Αποτέλεσμα; Το σουτ της βραδιάς για το 70-66 πάνω στην άμυνα του Κρστιτς και μετά από ντρίπλα.

Ολα αυτά που παρακολουθήσαμε τα τελευταία λεπτά στο ΣΕΦ (τον Λαφαγέτ να φορά κοστούμι ηγέτη, τον Πρίντεζη να καθαρίζει οριστικά την μπουγάδα) δεν θα τα βλέπαμε ποτέ αν ήταν καλά και έπαιζε ο Βασίλης Σπανούλης. Είναι φορές όμως που τα σοβαρά προβλήματα και οι μεγάλοι μπελάδες δίνουν τη σκυτάλη έτσι ώστε να αλλάξουν επίπεδο άλλοι παίκτες, συνήθως συμπληρωματικοί και χωρίς μεγάλο χρόνο συμμετοχής.

Τα νέα από τη νίκη, αλλά κυρίως την εμφάνιση του Ολυμπιακού, είναι υπέροχα και για την Εθνική ομάδα. Ο Παπαπέτρου, έστω και αν είναι πρόωρο να το προδικάσει κανείς, επιστρέφει στο υψηλό επίπεδο, ο Μάντζαρης έδειξε ότι μπορεί να αναλάβει πραγματικά βαριές ευθύνες, ο Περπέρογλου έπαιζε ώρες-ώρες μόνος τον Ολυμπιακό.

Από αυτούς τους τρεις μόνο ο Μάντζαρης βρέθηκε στην περσινή 12άδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας και αυτός είχε περιορισμένο ρόλο. Αίφνης όμως η δυνατότητα επιλογών του Φώτη Κατσικάρη "ανοίγει" τόσο πολύ που πραγματικά το κλισέ του πονοκεφάλου είναι το μόνο που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς για να περιγράψει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Ελληνας εκλέκτορας.

Για το τέλος, μία τελευταία κουβέντα για τον Ολυμπιακό. Πράγματι, στο παιχνίδι κόντρα στην ΤΣΣΚΑ στη σχεδόν πάντα αφιλόξενη Μόσχα θα κριθεί το πλεονέκτημα έδρας. Δεν έχουμε πειστεί όμως αν οι "ερυθρόλευκοι" το χρειάζονται πραγματικά. Κομπλέ η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου μπορεί να κοιτάξει κάθε αντίπαλο στα μάτια έστω και μακριά από το ΣΕΦ. Της λείπουν βέβαια κάποιες δόσεις ποιότητας αλλά από θέληση και πάθος υπάρχει και περίσσευμα.