Ο "διχασμός" του Σφαιρόπουλου και το early offense

Τέλος τα ψέματα. Όλα έτοιμα για το πρώτο τζάμπολ στην Ευρωλίγκα. Με αντίπαλο μάλιστα μία από τις ομάδες που θέλουν κούπα, τη Ρεάλ. Το πρώτο δυνατό κρας τεστ για τον Ολυμπιακό και το πρώτο ματς που θα μπορέσουμε να βγάλουμε ουσιαστικά συμπεράσματα, την Τετάρτη στην Μαδρίτη. Ναι από το πρώτο παιχνίδι και σε κάθε παιχνίδι πρέπει να βγαίνουν συμπεράσματα. Την εφετινή σεζόν, με το νέο σύστημα διεξαγωγής, έχουμε ξαναγράψει ότι δεν υπάρχει η περσινή ελαστικότητα, η περσινή περίοδος χάριτος. Ομάδα που δεν θα μαθαίνει γρήγορα, ομάδα που δεν θα προσαρμόζεται γρήγορα και ομάδα που δεν θα βελτιώνεται άμεσα, θα μένει πίσω χωρίς να έχει την δυνατότητα να καλύψει το χαμένο έδαφος.

Ο Ολυμπιακός πέρυσι απέτυχε στην Ευρωλίγκα. Το απέτυχε σε εισαγωγικά, αφού μπορεί να αποκλείστηκε στους "16", αλλά κανένας δεν του κάκιωσε από τον κόσμο της ομάδας. Με όλα αυτά που είχε πέτυχε από το 2012 και μετά πώς θα μπορούσε άλλωστε. Μπορεί ομάδες σαν τον Ολυμπιακό να είναι "καταδικασμένες" για διάκριση κάθε χρόνο, εντούτοις ακόμα και οι "μονόφθαλμοι" αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορεί κάθε χρόνο να είναι Final Four και ειδικά όταν υπάρχουν ομάδες που έχουν πολλαπλάσιο μπάτζετ.

ΕΜΕΙΝΑΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΗΡΕ Ο ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ

Μπορεί στην Ευρωλίγκα να μην μπόρεσε να προχωρήσει, αλλά στην Ελλάδα κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα και να κλείσει με τον πιο γλυκό τρόπο τη χρονιά. Με την κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλητή, ο Σφαιρόπουλος παρέμεινε στη θέση του και ο Σπανούλης ανανέωσε το συμβόλαιο του. Δεν λέμε ότι αν δεν είχε πάρει το πρωτάθλημα θα είχε απομακρυνθεί ο Σφαιρόπουλος και δεν θα είχε ανανεώσει ο Σπανούλης. Δεν θεωρούμε όμως και δεδομένο ότι τα δυο θα είχαν συμβεί ταυτόχρονα.

Δεν ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Μπαρτζώκας είχε απομακρυνθεί από τον πάγκο της ομάδας μετά από μία ήττα από τον Παναθηναϊκό στο ξεκίνημα της σεζόν και έχοντας κατακτήσει νωρίτερα την Ευρωλίγκα. Άρα ο συλλογισμός μας δεν είναι και τόσο παράλογος, αφού μία απώλεια του τίτλου από τον Πεδουλάκη και πάλι, με μία ομάδα του Τζόρτζεβιτς μάλιστα δεν θα ήταν απίθανο να δημιουργήσει και πάλι αλυσιδωτές αντιδράσεις.

Όσο για τον Σπανούλη, μετά από αυτά που έκανε στους τελικούς με τον Παναθηναϊκό, η ανανέωση ήταν σχεδόν μονόδρομος για τον Ολυμπιακό. Αν δεν είχε κάνει αυτές τις εμφανίσεις, θεωρούμε ότι το συμβόλαιο του δεν θα ήταν τόσο "πλουσιοπάροχο" και θα υπήρχαν και δεύτερες σκέψεις για το αν θα έπρεπε να μείνει με αυτά τα λεφτά.

Εξηγούμαστε και εδώ, για το θέμα Σπανούλη, πριν πάμε παρακάτω. Από την μεριά του ο Σπανούλης, με τετραμελή οικογένεια και "βασιλιάς" στον Ολυμπιακό, ναι μεν επιθυμούσε διακαώς να μείνει στον Ολυμπιακό, αλλά αν τα λεφτά δεν ήταν ικανοποιητικά, τότε σίγουρα θα έψαχνε για άλλη ομάδα. Και είναι δεδομένο ότι θα έβρισκε τουλάχιστον τα χρήματα που θα ήθελε, από τρεις-τέσσερεις ομάδες που παίζουν Ευρωλίγκα.

Ο Ολυμπιακός, αν δεν ανανέωνε τον Σπανούλη σίγουρα θα είχε χάσει επικοινωνιακά και θα είχε γκρίνια από μεγάλη μερίδα του κόσμου. Προσωπικά θεωρούμε ότι ο Ολυμπιακός δεν θα έχει το value for money πλέον από τον Σπανούλη και ίσως έπρεπε να πάρει μία δύσκολη απόφαση εφέτος. Ο Σπανούλης είναι πλέον 35αρης και οι πιθανότητες μόνο υπέρ του δεν είναι ούτως ώστε να μην φθίνει η απόδοση του. Πέρα από αυτό, δυσκολεύει αρκετά η παρουσία του και το αγωνιστικό πλάνο της ομάδας.

ΤΑ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟΥ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΥ

Μεταφερόμαστε τώρα στο αγωνιστικό πλάνο της ομάδας, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουμε το τι θέλει ή μάλλον το τι προσπαθεί να κάνει ο Ολυμπιακός, με όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής από τα φιλικά παιχνίδια και τις δυο επίσημες αναμετρήσεις σε Κύπελλο και πρωτάθλημα Ελλάδας.

Ας ξεκινήσουμε από τον Σφαιρόπουλο. Ο Έλληνας τεχνικός είναι λάτρης της άμυνας, της πειθαρχίας και του κοντρόλ μπάσκετ. Επίσης είναι μεγάλος λάτρης του scouting και θέλει να γνωρίζει πολύ καλά τον αντίπαλο του και να τον εξουδετερώνει μέσα στο παιχνίδι. Ο Έλληνας τεχνικός παρόλα αυτά έχει αντιληφθεί δυο πράγματα. Πρώτο ότι το μπάσκετ αλλάζει, γίνεται πιο γρήγορο, πιο απαιτητικό σε παιχνίδια μέσα στην εβδομάδα, πιο επιθετικό εν γένει. Η ίδια μάλιστα η διοργανώτρια αρχή επιθυμεί, μέσα από κανονισμούς που εφαρμόζει από εφέτος, να οδηγήσει τις ομάδες προς αυτή την κατεύθυνση, ούτως ώστε να κάνει πιο θελκτικό το προϊόν της εν γένει.

Έτσι ο Σφαιρόπουλος υποχρεούται μέσα από τα νέα δεδομένα, να "διχαστεί", να "συμβιβαστεί", να κάνει "παραχωρήσεις" σε σχέση με τη φιλοσοφία του. Τα ίδια τα μαθηματικά άλλωστε τον οδηγούν προς τα εκεί. Όταν ομάδες που είχαν 70-75 κατοχές ανά παιχνίδι, φέτος τις έχουν αυξήσει στις 80 plus, ακόμα και την ίδια αποτελεσματική άμυνα να παίζει ο Ολυμπιακός σε σχέση με πέρσι, είναι δεδομένο ότι θα δέχεται περισσότερους πόντους. Έτσι αν δεν ακολουθήσει ο ίδιος και η ομάδα του, τα νέα δεδομένα, στα περισσότερα παιχνίδια θα φεύγει ηττημένος.

Το δεύτερο που έχει αντιληφθεί ο Σφαιρόπουλος είναι ότι στο ρόστερ του έχει παίκτες που δεν μπαίνουν εύκολα σε καλούπια. Παίκτες που θέλουν να παίζουν πιο γρήγορα και παίκτες που θέλουν η ομάδα να μην κοιτάζει τόσο το τι κάνει ο αντίπαλος αλλά να αναγκάζει τον αντίπαλο να προσαρμόζεται στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Θεωρώ δεδομένο ότι Σπανούλης, Πρίντεζης (τουλάχιστον αυτοί οι δυο) έχουν εκφράσει την άποψη αυτή στον προπονητή τους. Από εκεί και πέρα υπάρχουν παίκτες όπως είναι ο Γκριν, ο Λοτζέσκι και ο Χάκετ, που θέλουν ανοιχτό γήπεδο για να τρέξουν και την ελευθερία να σουτάρουν χωρίς δεύτερη σκέψη, ακόμα και σε συνθήκες αιφνιδιασμού.

Γι' αυτό βλέπουμε τον Ολυμπιακό να παίζει και να ψάχνει πολύ, αυτό που αναφέραμε και στον τίτλο, το early offense. Που δεν είναι μόνο ο αιφνιδιασμός, το γρήγορο και εύκολο καλάθι, αλλά και plays που οδηγούν σε επιθέσεις μέσα στα 12 με 15 δευτερόλεπτα. Επειδή μέσα σε αυτό το πλάνο υπάρχει, όπως έχουμε δει, και το μακρινό σουτ αυτό έχει σαν αποτέλεσμα αρκετές φορές να υπάρχει ανισορροπία στην άμυνα και πρόβλημα στις επιστροφές, κάτι που δεν αρέσει καθόλου στον Σφαιρόπουλο και του δημιουργεί μπασκετική ανασφάλεια.

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Αναφέρουμε όσο επιγραμματικά γίνεται πράγματα που έχουμε εντοπίσει:

- Ο Μάντζαρης είναι ένα γκαρντ που παίζει άμυνα, αλλά έχει μείνει στάσιμος επιθετικά και παραμένει διστακτικός, κάτι που έχει ως συνέπεια να κολλάει και την ομάδα σε αρκετές περιπτώσεις.

- Ο Παπανικολάου είναι σίγουρα σε καλύτερη κατάσταση, από αυτή που επέστρεψε πέρyσι στον Ολυμπιακό, αλλά αγωνιστικά δεν υπήρχε λόγος να επιστρέψει, δεν τον είχε ανάγκη ο Ολυμπιακός. "Καταναλώνει" παικτικό χρόνο τόσο από τον Λοτζέσκι, όσο και από τον Παπαπέτρου. Για τον Αμερικάνο, είναι φανερό ότι ψάχνει εδώ και καιρό να βρει τον νέο ρόλο του στην ομάδα. Ο Λοτζέκσι είναι δεδομένο ότι είναι καλύτερος σουτέρ από τον Παπανικολάου, τρέχει μέσα στο γήπεδο και δεν είναι χειρότερος αμυντικός. Όσο δεν παίρνει χρόνο, με τα μπες-βγες, δείχνει χειρότερος από αυτό που είναι. Ο Παπαπέτρου είναι εδώ και μία διετία το μεγάλο στοίχημα του Ολυμπιακού, αλλά θα παραμείνει στοίχημα, όσο δεν παίρνει χρόνο. Σε σχέση με τον Παπανικολάου, μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα την θέση "4", είναι πιο δυνατός και με μεγαλύτερη έφεση στο ριμπάουντ, ενώ στο "3" δεν είναι πολύ χειρότερος από τον συμπαίκτη του. Έτσι δημιουργείται ένα μπέρδεμα εδώ.

- Ο Πρίντεζης, αν δεν βγάλει προβλήματα, δείχνει να έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό του πλήρως, θα είναι αυτός που θα τραβήξει το κουπί στο "4". Ο Έλληνας διεθνής θέλει χρόνο μέσα στο παρκέ, θα τον έχει. Ο Αγραβάνης δείχνει να μην έχει ωριμάσει, να μην έχει σκληρύνει ακόμα μπασκετικά, όταν βγαίνει από το παρκέ ο Πρίντεζης, ο Ολυμπιακός έχει θέμα στην θέση αυτή. Ο Παπαπέτρου επίσης δεν μπορεί, σε βάθος χρόνου, στην Ευρωλίγκα να καλύψει επάξια την θέση. Στα 22 του χρόνια πρέπει να παίζει μεν, όπου του ζητήσει ο προπονητής, αλλά δεν είναι αμιγώς "4", όπως και να το κάνουμε. Εκτός αν ο Σφαιρόπουλος τον καθιερώσει σε αυτή τη θέση, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα παίρνει καθόλου χρόνο ο Αγραβάνης στο "4".

- Ο Γκριν είναι σκόρερ. Λέμε σκόρερ και όχι σουτέρ, αφού έχει και το ντράιβ πέρα από το σουτ. Αλλά θέλει την μπάλα στα χέρια του, είναι λογικό αυτό. Το θέμα είναι ότι προς το παρόν δεν δείχνει ότι μπορεί να συνυπάρξει μέσα στην 5άδα με τον Σπανούλη. Τουλάχιστον όχι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αφού ο Ολυμπιακός δεν βγάζει την ίδια ενέργεια στην άμυνα με τους δυο τους μέσα στο παρκέ. Δεν είναι κακό να μην συνυπάρχουν στο γήπεδο, αρκεί να μην δυσανασχετήσει κάποιος με το χρόνο συμμετοχής του.

- Ο Μπιρτς είναι ένας καλός ψηλός, έχουμε διαβάσει ακόμα και διθυράμβους για τον Αμερικάνο. Περιμένουμε να τον δούμε στην Ευρωλίγκα. Έχει δείξει καλά στοιχεία μέχρι στιγμής, αρκετά μπασκετικός, ορεξάτος, αθλητικός, αλλά η πρώτη γνώμη είναι ότι δεν πρόκειται για ένα παίκτη που μπορεί να κάνει τη διαφορά στον Ολυμπιακό. Στους ψηλούς οι ερυθρόλευκοι έχουν μεγάλη ανάγκη τον Γιανγκ. Αν δεν μπορέσει να ξεπεράσει τον τραυματισμό του, ο Ολυμπιακός θα έχει μεγάλο θέμα στη ρακέτα. Τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά. Ο Μιλουτίνοφ είναι αργός και μπασκετικά άγουρος, αν και βελτιωμένος σε σχέση με πέρσι. Δεν μπορεί να ακολουθήσει το early offense, ενώ δεν είναι ο ψηλός εγγύηση που θα τους ακουμπήσεις την μπάλα και θα την μετατρέψει σε καλάθι ή κερδισμένο φάουλ ή μία πάσα για ελεύθερο σουτ, εκμεταλλευόμενος το ύψος του.

- Ο Χάκετ, είναι ένα "πολυεργαλείο", που θέλει περισσότερο χρόνο.

Επιμένουμε λοιπόν ότι ο Σφαιρόπουλος, έχει να διαχειριστεί δυο θέματα. Πρώτο πρέπει να εντάξει στην φιλοσοφία του ένα πιο γρήγορο μπάσκετ και πιο ελεύθερο από αυτό που έχει συνηθίσει να υπηρετεί ο ίδιος και οι ομάδες του, κάτι που τον κάνει "ανασφαλή" προς το παρόν. Δίκαια αφού δεν του εγγυάται ότι θα κερδίζει τα παιχνίδια που πρέπει στην Ευρωλίγκα. Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι δεν έχει καταφέρει να βρει ακόμα ένα πετυχημένο μοντέλο στο πώς θα μοιράσει τον χρόνο και πώς θα συνδυάσει τους παίκτες του μέσα στο παρκέ. Του δημιουργεί πρόβλημα η παρουσία του Παπανικολάου πρωτίστως και δευτερευόντως ότι ο Σπανούλης είναι 35αρης, θέλει αγωνιστικό 25λεπτο χρόνο τουλάχιστον και δεν μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά μέσα στο παρκέ με τον Γκριν. Τέλος θεωρούμε ότι ο Ολυμπιακός θα κινηθεί άμεσα μάλιστα για την απόκτηση παίκτη μέσα στο καλάθι.