Η "winning mentality" που του έλειπε!

Αν ρωτούσε κάποιος τον Αντρέα Στραματσόνι τον περασμένο Γενάρη "...που πιστεύετε κόουτς ότι πάσχει η ομάδα σας και τι πρέπει να διορθώσετε πρώτα απ' όλα;" η απάντηση που θα έπαιρνε θα ήταν δύο και μόνο λέξεις: "Νοοτροπία νικητή". Αυτό το περίφημο "winning mentality" το είχε ρίξει 2-3 φορές στο... τραπέζι σε συνεντεύξεις Τύπου μετά από αγώνες, το επαναλάμβανε αρκετά συχνά σε τοποθετήσεις του στο συνδρομητικό κανάλι, το έβλεπε και το ένιωθε καθημερινά στο "Γ. Καλαφάτης".

Ελάχιστοι ίσως είχαν καταλάβει και αντιληφθεί, το τι εννοούσε ο Ιταλός κόουτς.

ΑΡΧΗ ΜΕ ΞΗΛΩΜΑ

Το σοβαρό "έλλειμμα" νοοτροπίας, ήταν και ο κύριος λόγος που την επομένη της ήττας απ' τον Πανθρακικό στην Κομοτηνή (1-0), λίγο πριν από τα περασμένα Χριστούγεννα, στη σύσκεψη κορυφής που ακολούθησε (την πρώτη με ορίζοντα τη σεζόν 2016-17), ο Γιάννης Αλαφούζος έδωσε τα... κλειδιά αποκλειστικά στον "Στράμα". Και μαζί το "ελεύθερο", για να προχωρήσει σε ένα άνευ προηγουμένου extreme makeover του "πράσινου" ρόστερ και "ξήλωμα" της ομάδας που κουβαλούσε πάνω της το "στίγμα" της Καμπάλα. Το πρώτο μέρος της αλλαγής του δυναμικού του "τριφυλλιού" έγινε μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα και το δεύτερο ολοκληρώθηκε μόλις πριν από δύο 12 ημέρες.

Όλο αυτό το πρότζεκτ που άρχισε να δουλεύει από τότε ο Στραματσόνι (με τη βοήθεια του Ζιλμπέρτο απ' τις αρχές του καλοκαιριού), βασίστηκε πάνω σ' αυτή την αρχή. "Νοοτροπία νικητή". Έψαξε παίκτες που όχι μόνο θα ανέβαζαν το ποιοτικό επίπεδο του "πράσινου" ρόστερ, αλλά θα του προσέφεραν την πρωταθληματική "μενταλιτέ" που είχε χάσει ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια. Που θα άλλαζαν συνολικά τη φιλοσοφία του, τη λογική του, τον δείκτη εμπειρίας και τη δομή της σκέψης του ποδοσφαιρικού τμήματος...

ΡΟΣΤΕΡ ΣΗΜΑΔΕΜΈΝΟ

Το ρόστερ που ξεκίνησε την περσινή σεζόν είχε ελάχιστους τέτοιους ποδοσφαιριστές: Τον Μπεργκ, τον Ζέκα που είχε αρχίσει ωστόσο να γίνεται "Ελληνας" στη λογική του και... τέλος. Κι εκείνοι που αποκτήθηκαν -και πληρώθηκαν αδρά- για να κάνουν τη διαφορά, είτε... χάθηκαν στο ιατρικό δελτίο (Εσιέν), είτε δεν μπόρεσαν ποτέ να "κολλήσουν" με την ομάδα (Σάντσεθ).

Τον Ιανουάριο (και στις αρχές Φλεβάρη) ήρθε η πρώτη "φουρνιά": Λέτο, Μολέδο, Μέστο, Βιγιαφάνιες. Δεν ήταν όμως διόλου εύκολο να βρεθεί μέσα σε λίγους μήνες η απαιτούμενη ισορροπία. Κι αυτό διότι η χρονιά ήταν ήδη "τραυματισμένη" και "σημαδεμένη" από εκείνο το... μοιραίο βράδυ της 27ης Αυγούστου με τους Αζέρους και ήταν αδύνατο να γυρίσει μονομιάς ο... διακόπτης. Το γνώριζε αυτό καλά ο Στραματσόνι, όπως γνώριζε ότι θα έρθουν πολλές "στραβές" ακόμη ως το τέλος της σεζόν. Προσπαθούσε όμως να μην αλλάξει ρότα απ' το αρχικό πλάνο κι εξακολούθησε να αναζητεί εκείνους που θα έδιναν στον Παναθηναϊκό αυτά που του έλειπαν.

ΤΑ DEALS ΤΟΥ ΣΤΡΑΜΑΤΣΟΝΙ

Από τις αρχές του περασμένου Γενάρη "έψηνε" τον Γουακάσο, βλέποντας στο πρόσωπό του, τον παίκτη που θα άλλαζε επίπεδο και ταχύτητα τη μεσαία γραμμή των "πράσινων". Αρχές Φεβρουαρίου έκανε την πρώτη προσέγγιση στον Ιμπάρμπο, διακρίνοντας στον Κολομβιανό στοιχεία που του έλειπαν μεσοεπιθετικά. Απ' τον Δεκέμβρη "πολεμούσε" να σπάσει το δανεισμό του Εμποκού για να τον φέρει στην Ελλάδα. Με δικό του "colpo grosso" ήρθε ο Κριστιάν Λεντέσμα, πλέι-μέικερ πίσω ζώνης που έψαχνε για να "γλυκάνει" το παιχνίδι της ομάδας του με ένα απ’ τα καλύτερα οικονομικά deal των τελευταίων δέκα χρόνων.

Κι ένα σωρό άλλες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που ίσως μια μέρα αποκαλύψει στη βιογραφία του ο ίδιος ο "Στράμα", στο πιο απαιτητικό -και δύσκολο σε εκτέλεση- πρότζεκτ, στην έως τώρα προπονητική του πορεία.

ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ

Στην πρώτη ομιλία του προς τους παίκτες στα τέλη Ιουνίου, λίγες 24ωρα πριν η ομάδα πετάξει για την Ολλανδία και το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της -και με το ρόστερ να έχει ακόμη πολλές ελλείψεις που καλύφθηκαν στην πορεία- ο Ιταλός τεχνικός είχε τονίσει πως "...εφέτος το πρώτο πράγμα που πρέπει να αλλάξει είμαστε εμείς. Το μυαλό μας, η νοοτροπία μας, ο τρόπος με τον οποίο μπαίνουμε για να παίξουμε στο γήπεδο. Είμαστε ο Παναθηναϊκός και πρέπει να είμαστε κυρίαρχοι μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου".

Το επαναλάμβανε διαρκώς σ' όλους αυτούς τους 2,5 μήνες που ακολούθησαν. Για να το... φρεσκάρουν στο μυαλό τους οι "παλαιότεροι" και να το βάζουν με τη μία στη σκέψη τους οι "νέοι". Το τόνιζε και πριν απ' τα ευρωπαϊκά ματς της Λεωφόρου με ΑΪΚ και Μπρόντμπι, το επικοινωνούσε ξανά και ξανά καθ' όλη τη διάρκεια των τελευταίων 3-4 ημερών, όταν και είχε πλέον όλο το γκρουπ στη διάθεσή του μετά την επιστροφή των διεθνών, σε κατ' ιδίαν συζητήσεις που είχε με κάθε παίκτη του ξεχωριστά. Απ' τους "βασικούς" Μπεργκ, Λεντέσμα κ.ο.κ., μέχρι τις "ρεζέρβες", δηλαδή τον Ρέις, τον Παναγιώτη Βλαχοδήμο και τους "μικρούς" Στάικο και Ευαγγέλου.

Διότι, όπως έλεγε, μόνο έτσι κερδίζονται οι τίτλοι. Με "winning mentality" και αέρα κυριαρχίας στο γήπεδο!

ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΝΟΝΑΣ

Είναι ξεκάθαρο πλέον πως ο Παναθηναϊκός του "Στράμα", θα προσπαθεί να μπαίνει στο γήπεδο με διάθεση "κυριαρχική"! Τουλάχιστον στα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος, διότι η Ευρώπη -όπως σωστά έχει τονίσει- απαιτεί άλλη προσέγγιση, περισσότερο κυνική και αποτελεσματική. Όπως ακριβώς έκανε απ' τα πρώτα… δευτερόλεπτα του σαββατιάτικου (10/9) αγώνα στη Λιβαδειά, προκειμένου να δείχνει στον αντίπαλό του ποιος είναι το "αφεντικό".

Κι αν το δείγμα γραφής -όπως πολύ λογικά θα σκεφτεί ο καθένας- είναι μικρό, πολύ μικρό, ο επόμενος μήνας θα "δείξει", το κατά πόσο αυτό -το πραγματικά εντυπωσιακό παιχνίδι που κατέθεσε ο Παναθηναϊκός- θα μπορέσει να γίνει ο "κανόνας", στα πρώτα βήματα μιας πορείας που θα δείχνει την κορυφή…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Ο Παναθηναϊκός φώναξε ότι πάει για πρωτάθλημα

Ευτυχώς, έρχεται ο Αγιαξ!