Καλό καλοκαίρι
Έχεις δύο δρόμους να διαλέξεις μετά την επική νίκη του Παναθηναϊκού στην Μαδρίτη: είτε να θυμηθείς τα γραφόμενα και τα λεγόμενά σου είτε να μπεις στην λογική του...τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Επιλέγουμε την σταθερότητα των λεγομένων. Το σχόλιο του Τάσου Μαγουλά.
Από την Πέμπτη ο Παναθηναϊκός έχει το δικαίωμα να σκέφτεται την επόμενη χρονιά βάσει όλων όσων τονίζαμε από την πρώτη ημέρα: καινούργια ομάδα, με νέο προπονητή, με τον προϋπολογισμό στο μισό, βιαστικές επιλογές στην αρχή, μόνο δύο παίκτες από πέρυσι, τί στόχους να έχει; Να μην εξευτελιστεί στην Ευρωλίγκα και αν μπορεί να διεκδικήσει το κύπελλο στην Ελλάδα. Η ομάδα του Πεδουλάκη βρίσκεται ουσιαστικά στις οκτώ καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, έχει κατακτήσει το κύπελλο κόντρα στον Ολυμπιακό. Από σήμερα λοιπόν, ψάθες, βατραχοπέδιλα, ξαπλώστρες...
Έχει το δικαίωμα να ηρεμήσει...
Τα λέμε του χρόνου; ναι σε ότι αφορά στην πίεση, το άγχος, τις απαιτήσεις. Ο Παναθηναϊκός, έχει το δικαίωμα να ηρεμήσει και να διεκδικήσει ότι μπορεί μέχρι το τέλος της χρονιάς. Χωρίς πανικούς, δαμόκλειες σπάθες και άλλα πολύ ελληνικά. Σίγουρα το μέγεθος των πρασίνων όχι μόνο δεν τους επιτρέπει να χαλαρώσουν, αλλά θα τους ωθήσει στο καλύτερο, όμως η κριτική θα είναι πια πολύ πιο χαλαρή.
Πολλοί μέναμε στους τίτλους του Παναθηναϊκού ή τις αστρονομικές του δαπάνες, όμως η μεγαλύτερη κατάκτηση του Ομπράντοβιτς και της διοίκησης ήταν η ηρεμία. Η σιγουριά ακόμα και σε βαρύγδουπες αποτυχίες (αποκλεισμός από τους 16 της Ευρωλίγκας, απώλεια τίτλων) πως η επόμενη ημέρα θα είναι καλύτερη. Όπως το έκτισε-το κατέκτησε ο μεγάλος Παναθηναϊκός της περασμένης δεκαετίας, οφείλουμε να το αποδώσουμε στον φετινό Παναθηναϊκό. Τέλος η πίεση.
Η πίεση του Τύπου...
Για να είμαστε δίκαιοι βεβαίως, περισσότερη πίεση ασκήθηκε από τον Τύπο παρά από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο αλλά, τώρα ουδείς μπορεί να μιλήσει αρνητικά για την ομάδα και τον προπονητή της.
Τον Πεδουλάκη που βελτιώνεται και ο ίδιος αγώνα με τον αγώνα, δείχνοντας μας στην Μαδρίτη ότι ειναι έτοιμος να ρισκάρει επιθετικά, τον Πεδουλάκη που παραδίδει ξανά τον Mr Fundamental Κώστα Τσαρτσαρή, στον σύλλογό του(μεγάλη φάση αυτή που περνάει με τρίπλα τον Μίροτιτς και σκοράρει στο πρόσωπο του νεαρού Μαυροβουνίου), τον Πεδουλάκη που μπορεί να οδηγήσει την ομάδα του σε νίκη ακόμα και με 1/4 βολές του ηγέτη του στο τέλος.
Όπως η ήττα από την Μάλαγα του χρεώνεται, έτσι του χρεώνεται αποκλειστικά ο θρίαμβος στην Μαδρίτη. Αυτός και οι συνεργάτες του έδειξαν εκπληκτικά αντανακλαστικά, τρομερή ηρεμία και κατάφεραν να είναι η ομάδα τους Παναθηναϊκός: δηλαδή να μην εξαρτάται από την νίκη ή την ήττα της Μάλαγας.
Μπήκε, νίκησε, συνεχίζει...
Άλλο επίτευγμα; Ο Παναθηναϊκός δεν έχει χάσει....τελικό φέτος. Καντού, Ρεάλ στην πρώτη φάση. Εφές, Ζαλγκίρις, Μαδρίτη στο τοπ-16. Σύμφωνοι δεν πήρε διαφορές αλλά μην τα περιμένουμε όλα από φέτος. Σημειώνουμε πάντως αυτή την επίδειξη...μετάλλου νικητή διότι θα είναι τρομερά χρήσιμη στα πλέι οφ όπου όλα δείχνουν ότι θα συναντήσει την Μπαρτσελόνα.
Εννοείται ότι η Ρέαλ δεν αποτελεί κανένα μεγαθήριο(δεν υπάρχουν μεγαθήρια φέτος στην διοργάνωση και αυτό την καθιστά ακόμα πιο ενδιαφέρουσα) και είναι σαφές ότι οικοδομήθηκε για να πάρει το πρωτάθλημα της Ισπανίας. Μην εκπλήσσεστε αφού οι Ίβηρες θεωρούν πιο σημαντικό τον εγχώριο τίτλο του πρωταθλητή μετά από χρόνια. Την Πέμπτη, πάντως και μετά το στραπάτσο από την Μάλαγα, προσπάθησε να κατακτήσει την νίκη με κάθε τρόπο κι έχασε στην έδρα της παρά τις 35 βολές που εκτέλεσε, παρά την επιστροφή του Ρούντι. Το ...σημειώνουμε διότι δεν ειναι απίθανο να την ξαναδούμε στα...μέρη μας.
Ως μία τόσο καινούργια ομάδα, ο Παναθηναϊκός αναζητά το ταβάνι του και πιθανώς να μην το βρει ως το τέλος της σεζόν. Εκείνο το οποίο δεν πρέπει να απωλέσει είναι η ευκαιρία που του δίνει η έως τώρα πορεία του, για να θέσει τις βάσεις των επόμενων ετών όταν οι απαιτήσεις οφείλουν να είναι υψηλότερες.
Διαβάστε ακόμη:
