Τα γένια και τα χτένια

Ο Μιχάλης ο Τσώχος είναι φίλος και δεν υπάρχουν μεταξύ μας παρεξηγήσεις. Και να άκουγε το νευρικό γέλιο μου για την περίσσεια έκπληξη με την οποία διαπίστωνε διαχρονικές αδυναμίες του Παναθηναϊκού στη Σλοβενία, δεν θα το παρερμήνευε.

Έτσι είναι. Όσοι δεν ζουν σε εβδομαδιαία βάση (ή έστω λίγο τακτικά), αυτά που ζούμε πάρα πολύ καιρό τώρα και όχι μόνο φέτος, τα βλέπουν και δεν πιστεύουν στα μάτια τους.

Η απορία και η διαπίστωση...

Κόντρα επίθεση για τον Παναθηναϊκό, η μπάλα στριφογυρίζει έξω από τη μεγάλη περιοχή και μέσα της υπάρχουν μόνο 2-3 Σλοβένοι. “Ο Σισοκό περιμένει βοήθεια, γιατί δεν υπάρχει συμπαίκτης του μέσα στην περιοχή και επιτρέπει στους γηπεδούχους να επιστρέψουν” λέει ο Μιχάλης με έκδηλη απορία, την οποία προφανώς θα απέφευγε αν είχε παρακολουθήσει και 5-6 πρόσφατες οργανωμένες επιθέσεις, όπου η εικόνα δεν είναι καθόλου διαφορετική.

Και το διαπίστωσε λίγα λεπτά αργότερα, όταν μας προέτρεψε: “Κοιτάξτε, κοιτάξτε. Έξι πράσινοι έχουν περικυκλώσει την αντίπαλη μεγάλη περιοχή και γυρίζουν τη μπάλα γύρω γύρω, χωρίς να υπάρχει στήριγμα μπροστά”...

Πάνε 2-3 χρόνια που το συγκεκριμένο φαινόμενο βρίσκεται σε πλήρη έξαρση. Αν ήταν ίωση, οι Αρχές θα είχαν τεθεί σε συναγερμό. Και παιδική ασθένεια να ήταν, η Παιανία θα είχε κηρυχθεί προ πολλού σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αλλά δεν...

Το ερώτημα στον Ζιλμπέρτο Σίλβα...

Θυμάμαι να θέτω το συγκεκριμένο ερώτημα στον Ζιλμπέρτο Σίλβα παρουσία του Χενκ Τεν Κάτε, στον Χριστοδουλόπουλο παρόντος του Νίκου Νιόπλια, αλλά και στον ίδιο τον Ζεσουάλδο Φερέιρα στο ξεκίνημα της δεύτερης χρονιάς του. Η απάντηση είναι διαχρονικά ταυτόσημη: “Δουλεύουμε σκληρά να βελτιώσουμε το παιχνίδι μας”...

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι χθεσινές δηλώσεις, με τους Ζεσουάλδο Φερέιρα και Γιάννη Αλαφούζο να διαπιστώνουν ως μονόδρομο την ανάγκη “να συνεχιστεί η σκληρή δουλειά, ώστε να βελτιωθούμε”! Και ο Παναθηναϊκός παραμένει παντελώς αδούλευτος, με τις ευθύνες του Πορτογάλου τεχνικού να διογκώνονται πια στην τρίτη του χρονιά στον πάγκο του Τριφυλλιού.

Και διογκώνονται γιατί πλέον δεν υπάρχει και η δικαιολογία της ανάγνωσης του έμψυχου υλικού, των “θέλω” και των “μπορώ” του. Δεν υπάρχει το ελαφρυντικό της απουσίας των συστατικών, ώστε να πετύχει η συνταγή. Ο άφραγκος Παναθηναϊκός έκανε πέντε μεταγραφές καθ' υπόδειξη του προπονητή του και την υπέρβαση (κατά δήλωση των παραγόντων του) με την επιστροφή του Κουίνσι, ώστε να παρουσιάσει μία αξιοπρεπή εικόνα.

Το φουλ της κατάντιας...

Δεν πήρε και τον Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά αυτός ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσε να είναι στις πορτογαλικές επιλογές του τεχνικού του. Και φαντάζομαι ότι δεν ήταν και απαραίτητος, ώστε τουλάχιστον να μην παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός το... φουλ της κατάντιας με ολίγο από ρεζίλι και φαντάσματα, στα πρωτοσέλιδα που κρέμονται από το πρωί στα περίπτερα.

Ένας Παναθηναϊκός, ο οποίος επιτίθεται μόνιμα με έξι παίκτες εναντίον δέκα, αφού τουλάχιστον τέσσερις παραμένουν πέριξ της γραμμής του κέντρου ακόμη και σε συνθήκες πολιορκίας της αντίπαλης περιοχής, δεν είναι εύκολο να πετύχει τη διάρρηξη.

Ένας Παναθηναϊκός που θα πρέπει να κερδίσει κόρνερ ή φάουλ στο τελευταίο τέταρτο του γηπέδου, για να δει περισσότερους από 1-2 παίκτες του να πατάνε περιοχή, χρειάζεται πολύ τύχη για να κλέψει ένα αποτέλεσμα και αυτή η εικόνα δεν αφήνει άλλα περιθώρια στους φίλους του, παρά μόνο να πιάνουν το κεφάλι τους με απόγνωση και να παρακαλούν απελπισμένα “ ελάτε ρε παιδιά να οργανωθούμε λίγο, μπας και κάνουμε μια ληστεία της προκοπής”...

Σύστημα: "πάρ' τη μπάλα Σισοκό"

Ένας Παναθηναϊκός με σύστημα που περιορίζεται στο “πάρ' τη μπάλα Σισοκό (ή Κουίνσι) και τρέχα”, δεν είναι απλά μία ομάδα χωρίς σχέδιο, αλλά ναυαγός χωρίς σχεδία. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό να πνιγεί, όχι καταμεσής του ωκεανού, αλλά και σε μια κουταλιά νερό.

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, ποιο είναι ή θα έπρεπε να είναι, το επόμενο βήμα. Η απομάκρυνση του προπονητή είναι η εύκολη λύση, που θα δώσει όμως και φθηνές δικαιολογίες στον διάδοχό του. “Χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για να ξαναχτίσω την ομάδα” (“I need extra time to rebuild the squad”) λένε όλοι οι wannabe προπονητές του Football Manager, κάθε που βλέπουν τα σκούρα, αλλά και οι πραγματικοί δεν διαφέρουν και πολύ στις αντιδράσεις τους.

Οι ακατάλληλοι παίκτες...

Και να είναι μόνο θέμα χρόνου, πάει καλά, τόσος και τόσος σπαταλήθηκε μέχρι σήμερα. Τα πολύ δύσκολα αρχίζουν, όταν διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι παίκτες για να υπηρετήσουν αυτό που η ομάδα ζητάει ή οι προπονητές έχουν στο μυαλό τους...

Μήπως όμως και η παραμονή του εγγυάται μία θεαματική ανατροπή των δεδομένων. Γιατί μην γελιόμαστε μία υποτυπώδης βελτίωση μπορεί να υπάρξει, σε σχέση με το χθεσινό μακροβούτι στον πάτο του βαρελιού.

Οι ναυαγοί έχουν γένια, αλλά δεν έχουν χτένια, για να χρησιμοποιήσουμε και μια προσφιλή φράση των αδερφών Γιαννακόπουλων. Στον Παναθηναϊκό τα έχουν και τα δυο και είναι καιρός να σταθούν με γενναιότητα απέναντι στον καθρέφτη τους και να πάρουν αποφάσεις. Όχι εν θερμώ, όπως θα έλεγε και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, αλλά άμεσα, όπως απαιτούν οι περιστάσεις...