Γιατί κράτησε τον Kimi η Ferrari;

Ο Πάνος Σεϊτανίδης αναλύει τι έχει να προσφέρει ακόμα ο Kimi Raikkonen.

Γιατί κράτησε τον Kimi η Ferrari;

Ανάμεικτες αντιδράσεις έφερε η ξαφνική ανακοίνωση από πλευράς Ferrari πως ο Kimi Raikkonen θα παραμείνει στις τάξεις της και για το παγκόσμιο πρωτάθλημα Formula 1 του 2017. Και λέω ανάμεικτες καθώς μπορεί το ταλέντο του Φινλανδού να αναγνωρίζεται από κάθε υγιή φίλαθλο, ωστόσο τα κίνητρά του στα 37 αλλά και η αποδοτικότητα του, αποτελούν συχνά θέμα συζήτησης. Αυτό βέβαια για τους απ’ έξω, διότι εντός των τειχών του Μαρανέλο, φαίνεται πως η απόφαση ήταν σχετικά εύκολη…

Η επιβεβαίωση ήρθε μέσω ενός τηλεφωνήματος από τον πρόεδρο της Ferrari, Sergio Marchionne, που έδωσε το τυπικό «οκ» για να επισημοποιηθεί η επέκταση της συνεργασίας των δύο πλευρών. Κάτι που προφανώς είχε συζητηθεί εκτενώς με τον επικεφαλής της Gestione Sportiva, Maurizio Arrivabene, που φέρεται ως ένας από τους σημαντικότερους συμμάχους του Kimi στην ιστορική ομάδα.

Ο Ιταλός δεν έκρυψε ποτέ την εκτίμηση του για τον άνθρωπο που χάρισε στη Scuderia τον τελευταίο της παγκόσμιο τίτλο οδηγών, στο ήδη μακρινό 2007. Και την επιβεβαιώνει τώρα, σε μία χρονική συγκυρία που ίσως μία αλλαγή, μία μοιρασιά ευθυνών, θα έδιωχνε από πάνω του λίγη από την πίεση που εύλογα έχει καθώς το 2016 είναι άλλη μία αποτυχημένη σεζόν για τη Ferrari. Μη γελιόμαστε: για ομάδες τέτοιου βεληνεκούς, κάθε σεζόν χωρίς τίτλο, είναι απλά αποτυχημένη.

Ένας καλός μάνατζερ λοιπόν, εφόσον δεν έχει το μαγικό ραβδί που θα του επιτρέψει να αλλάξει τις τύχες μίας ομάδας σε ένα βράδυ, αντί να βλέπει το δέντρο και να προχωράει σε βιαστικές αποφάσεις, παρατηρεί το δάσος. Με αυτό το σκεπτικό, η σταθερότητα στη Ferrari είναι το παν. Και αυτή επιτυγχάνεται καθώς ακόμα μεγαλύτερη σημασία από την έγκριση του Arrivabene, έχει αυτή του Sebastian Vettel.

Κακά τα ψέματα, ο τέσσερις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής πήγε στην ιταλική ομάδα με στόχο να την επαναφέρει στο θρόνο και με ξεκάθαρο ρόλο Νο1 οδηγού. Με τον Raikkonen είχαν ανέκαθεν πολύ καλή σχέση εκτός πίστας – ήταν ο μόνος με τον οποίο ο «Iceman» έσπαγε τον πάγο και είχε και συναναστροφές εκτός πίστας! Από τη στιγμή που ο Kimi δεν διαταράσσει αυτή την ισορροπία και από τη στιγμή που εντός πίστας δεν θολώνει από το εγώ του (σ.σ. όπως ο Nico Rosberg στην Αυστρία), αυτοί οι δύο μπορούν να συνεργαστούν αρμονικά επιδιώκοντας να επαναφέρουν τη Ferrari στην κορυφή.

«Κοιτάξαμε τα συμφέροντα της ομάδας. Και το καλύτερο για την ομάδα ήταν να επικεντρωθούμε πλέον στην εξέλιξη του μονοθεσίου μας και όχι στην αναζήτηση άλλου οδηγού», ξεκαθάρισε ο Arrivabene.

Ας ρίξουμε όμως μία ματιά και στις επιλογές που είχαν οι Ιταλοί. Ξεκινώντας πάντα με δεδομένο πως όσο είναι εκεί ο Vettel, δεν θα δεχόταν να πάει κάποιος που θα αμφισβητούσε ανοιχτά τις ισορροπίες. Άρα θα έβγαζα από αυτή την εξίσωση τον Daniel Ricciardo και τον Vdata-altteri Bottas ενώ είχα αφαιρέσει στο δικό μου μυαλό όποια σκέψη για τον Max Verstappen, πολύ πριν επιβεβαιωθεί πως η Red Bull τον έχει δέσει χειροπόδαρα με πολυετές συμβόλαιο. Η ιστορία με τον Rosberg ήταν απλά ένα παιχνιδάκι με τα media, άρα πάμε στις ρεαλιστικές επιλογές.

Sergio Perez: Ένας οδηγός που έφυγε ως αποτυχημένος από τη McLaren – άσχετα αν θεωρώ πως τότε απλά πνίγηκε στη μετριότητα της ομάδας του. Μπορείς να επενδύσεις πάνω του; Επικοινωνιακά ξεκινάς με αυτογκόλ από τα αποδυτήρια. Σίγουρα φέτος ο Μεξικανός έχει τραβήξει πάνω του τα βλέμματα και δικαίως, αλλά για μένα πρόκειται για έναν οδηγό που μπορεί να «κλέψει» αποτελέσματα, να πάει κόντρα στις στρατηγικές, να οδηγήσει όσο συντηρητικά χρειάζεται για να φέρει την ουσία, το αποτέλεσμα. Κοιτώ την οθόνη αντιστεκόμενος στον πειρασμό του γκουγκλαρίσματος και αδυνατώ να θυμηθώ μία αξιομνημόνευτη προσπέρασή του. Τέλος, επειδή υπάρχει και το εμπορικό κομμάτι, η Ferrari έχει ήδη πρόσβαση στο Μεξικό μέσω του Esteban Gutierrez.

Nico Hulkenberg: Πλήρωνε, πληρώνει και θα πληρώνει το γεγονός πως έπινε όλο του το γάλα όταν ήταν μικρός. Το ύψος του, άρα και το αυξημένο βάρος, αποτελούν τροχοπέδη που τελικά τον κράτησε και παλαιότερα εκτός Ferrari ενώ βρισκόταν σε προχωρημένες συζητήσεις (είχε υπογράψει και προσύμφωνο). Απ’ όσο γνωρίζω, δεν κόντυνε…

Romain Grosjean: Το εντελώς αντίθετο του Perez, ένας οδηγός που μας έχει συνηθίσει σε επιθετική οδήγηση, την οποία τώρα πια έχει εμπλουτίσει με υπομονή. Η μεταγραφή του στη Haas σίγουρα έγινε με προοπτική… Ferrari αφού η αμερικανική και η ιταλική ομάδα έχουν πολύ στενές σχέσεις. Όμως αντί για το 2017, τελικά η «επένδυση» αυτή θα έχει ορίζοντα 2018. Είμαι σίγουρος πως θα μπορούσε να αποδειχθεί ομαδικός παίκτης και ουσιαστικός πίσω από το τιμόνι. Πέραν της τάσης που είχε ανέκαθεν η Ferrari να εμπιστεύεται Γάλλους οδηγούς (Villeneuve, Prost, Alesi κ.α.), θα παρακολουθούσα με ενδιαφέρον τι θα έκανε ο Grosjean οδηγώντας επιτέλους για μία μεγάλη ομάδα.

Κι όλα αυτά, δεδομένου πως ο άνθρωπος για τον οποίο προοριζόταν αυτή η θέση, δεν είναι πια κοντά μας… #JB17

Raikkonen λοιπόν, που θα τρέχει με το κόκκινο μονοθέσιο τουλάχιστον μέχρι τα 37 του. Που θα διατηρήσει την ηρεμία στο Μαρανέλο, θα κρατήσει χαρούμενο τον Vettel χωρίς όμως να τον παρακολουθεί με κιάλια, που όταν πρέπει θα δεχθεί να κάνει στην άκρη, που μπορεί να μη βάζει πια φωτιά στις πίστες αλλά που η σταθερότητα του μοιάζει… παγωμένη. Πέραν τον εγκαταλείψεων σε Αυστραλία και Μονακό, έχει τερματίσει στις θέσεις #2, #5, #3, #2, #6, #4, #3 στα υπόλοιπα φετινά Grand Prix.

Σε αυτή την τρίτη σεζόν του δεύτερου περάσματός του από το Μαρανέλο (το πρώτο την περίοδο 2007-2009) δείχνει να έχει βρει τον εαυτό του και να έχει εξοικειωθεί επιτέλους με τις απαιτήσεις των υβριδικών μηχανών του σήμερα και της πολυπλοκότητας που τις συνοδεύει. Δίνει μάχες χωρίς ποτέ να υπερβαίνει τα όρια και ξέρει πως μία χαμένη θέση είναι καλύτερη από μία εγκατάλειψη.

Αν σταματήσει να γκρινιάζει τόσο για τις μπλε σημαίες και κατεβάσει και λίγο το λογαριασμό των Ιταλών στην Algida, η επιλογή του θα αποδειχθεί η καλύτερη δυνατή. Από κάθε πλευρά…

News 24/7

24MEDIA NETWORK