Μην πυροβολείτε, δίκιο είχαν!

Οι team orders αποτελούν "αμαρτωλή ιστορία". Όχι επειδή δεν είναι θεμιτές, κάθε άλλο. Μιλάμε για επαγγελματίες αθλητές, επαγγελματικές ομάδες, η νίκη είναι το παν και στόχος είναι η επιτυχία με κάθε κόστος. Όχι τώρα, όχι στην εποχή μας, δεκαετίες ολόκληρες. Για τους ανιστόρητους, οι περιβόητες αυτές team orders υπάρχουν από τη δεκαετία του '70. Δεν γεννήθηκαν επί Michael Schumacher στη Ferrari, αποτελούσαν συνήθη τακτική επί 30 χρόνια νωρίτερα, απαραίτητο κεφάλαιο στο εγχειρίδιο λειτουργίας όλων των μεγάλων ομάδων.

McLaren και Williams έχουν πολλάκις επιδοθεί σε αυτές, το ίδιο κάνουν όλοι. Και καλά κάνουν! Ξέρω πως πολλοί έχετε ένσταση στο να επεμβαίνουν τρίτοι στη μάχη δύο οδηγών αλλά ας είμαστε ρεαλιστές. Δεν έχουμε να κάνουμε με ατομικό σπορ αλλά με ομαδικό. Με ότι κι αν συνεπάγεται αυτό.

Ειδικά στον αγώνα της Κυριακής, τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Με τον αγώνα να έχει χαοτική εξέλιξη και το σενάριο "pole-άνετη νίκη" να έχει πάει στα σκουπίδια, οι "συμπαίκτες" των Hamilton και Rosberg έκαναν τον δικό τους αγώνα πίσω από οθόνες υπολογιστών. Εξέταζαν όλα τα ενδεχόμενα, συνυπολόγιζαν χρόνους, φθορά ελαστικών, ρυθμό αντιπάλων και ένα σωρό ακόμα παράγοντες, αναζητώντας την καλύτερη δυνατή στρατηγική. Για την ομάδα, όχι για τον Lewis ή τον Nico. Στη Mercedes το συγκεκριμένο τμήμα δεν είναι χωρισμένο στα δύο αλλά λειτουργεί με γνώμονα το βέλτιστο για το σύνολο.

Ο Lewis λοιπόν πήγαινε για δύο pit stop, ο Nico για τρία. Ο Γερμανός είχε ταχύτερο ρυθμό από τον teammate του τον οποίο πλησίαζε γοργά. Όπως λανθασμένα πιστεύουν πολλοί γιατί έτσι φάνηκε αν αναλογιστεί κανείς μόνο τα team radio που ακούστηκαν στην τηλεοπτική μετάδοση, ο Rosberg δεν απαίτησε να κάνει στην άκρη ο Hamilton. Από την ομάδα τον ενημέρωσαν πως θα τον αφήσει να περάσει. Κι όταν αυτό δεν συνέβη, ο Rosberg άρχισε να ρωτάει γιατί...

Αφήνοντας στην άκρη τη ρομαντζάδα και κοιτώντας τα πράγματα ψυχρά, θεωρώ πως και ο Hamilton αλλά και η ομάδα είχαν δίκιο, αμφότεροι καλά έκαναν και επέμειναν και αμφότεροι αποδείχθηκε πως είχαν δίκιο. Πως γίνεται αυτό; Ο Lewis λειτουργούσε σε ατομικό επίπεδο ενώ η Mercedes σε ομαδικό. Ας το δούμε λίγο πιο βαθιά.

Ο Hamilton έχει στην πλάτη έναν ακόμα Σαββατιάτικο εφιάλτη, είχε εκκινήσει τελευταίος, είχε προβλήματα με τα φρένα (ξανά), είχε δώσει μεγάλες μάχες και παρότι είχε εκκινήσει τελευταίος και από το pit lane, μαχόταν όχι μόνο για βάθρο αλλά για νίκη! Όλα αυτά ενώ υστερεί βαθμολογικά του teammate του, που είναι ο μοναδικός του αντίπαλος στη μάχη του τίτλου. Ο Nico έρχεται, ναι έχει διαφορετική στρατηγική αλλά όπως αποδεικνύεται, δεν πιέζει ασφυκτικά.

"Αν είχε έρθει πραγματικά κοντά μου, θα τον άφηνα", είπε εκ των υστέρων. Πράγματι του Rosberg του κόπηκε η φόρα όταν παρατάχθηκε πίσω από το έτερο "ασημί βέλος". Δεν βρέθηκε ποτέ σε ζώνη χρήσης DRS. Ενώ λοιπόν ο Lewis πιέζει και μάχεται με αντιπάλους, θα πατήσει φρένο και θα κάνει στην άκρη για να τον περάσει ένας οδηγός που δεν τον πιέζει καν; Που είναι ο Νο1 υποψήφιος να του κλέψει τον τίτλο; Που αν τον περάσει εκεί, με το ένα τρίτο του αγώνα να απομένει, θα έχει το πάνω χέρι ενόψει του φινάλε του αγώνα;

Όχι. Όχι ο Lewis. Δεν πληρώνεις ένα σκασμό λεφτά για να τον προσηλυτίσεις, για να σε οδηγήσει στην επιτυχία και να θες να συμπεριφερθεί σαν Νο2 οδηγός. Αυτό δεν γίνεται και δεν πρόκειται να γίνει. Εύλογα τον υπερασπίστηκε ο Niki Lauda. Μη ξεχνάτε πως ο Αυστριακός ήταν αυτός που τον έπεισε να πάει στη Mercedes. Άρα ακόμα κι αν όλοι ήταν εναντίον του Lewis, αυτός θα είχε έναν πολύ ισχυρό σύμμαχο εντός της ομάδας. Αν και ενάντια σε όσα "πουλάνε" όσοι απλά θέλουν κλικ, εχθροί εκ των έσω δεν υπάρχουν. Μια χαρά υποστήριξη έχει ο Hamilton.

Γιατί τότε του είπαν να κάνει στην άκρη; Οι Mercedes τερμάτισαν στις θέσεις #3 και #4. Ο Hamilton έχασε τη θέση του από τον Daniel Ricciardo στον 67ο από τους 70 γύρους. Άρα ακόμα και με τελειωμένα ελαστικά, έπαιζε και άμυνα αλλά και επίθεση, μαχόμενος ρόδα με ρόδα με τον Αυστραλό αλλά και τον Alonso, με τους χρόνους τους να είναι στο 1:29. Δεδομένου πως μετά το τελευταίο του pit stop (που ήρθε στον 56ο γύρο) ο Rosberg γυρνούσε στο 1:26 και τελικά τερμάτισε μισό δευτερόλεπτο πίσω από τον teammate του, αν είχε τη συγκατάθεση του Hamilton και δεν έχανε τα ακόμα και λίγα αλλά σίγουρα πολύτιμα δευτερόλεπτα πίσω του, δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα είχε περισσότερες πιθανότητες να περάσει τον Alonso. Ίσως και τον Ricciardo.

Παρότι δεν είμαι ο Νο1 θαυμαστής των οδηγικών ικανοτήτων του Rosberg, αντικειμενικά είχε περισσότερες πιθανότητες να χαρίσει στη Mercedes κάτι παραπάνω από τις θέσεις #3 και #4. Στη χειρότερη των περιπτώσεων, θα είχαν το ίδιο πλασάρισμα αλλά μάλλον ακόμα καλύτερο. Ορθώς λοιπόν και η γερμανική ομάδα έπραξε βάσει αριθμών, υπολογισμών και πιθανοτήτων. Κι όποιος ψάχνει ξανά να βρει φαντάσματα πίσω από μία λογική απόφαση, καλό ψάξιμο...

Για όλες τις εξελίξεις στη Formula 1 μπορείτε να με βρείτε στο twitter και στο facebook!