Το αξίζει ο Rosberg;

Από την αρχή της σεζόν σε κάθε σχετική ερώτηση στα live chat που κάνουμε εδώ στο Contra.gr δηλώνω χωρίς δεύτερη σκέψη πως ο Lewis Hamilton είναι καλύτερος οδηγός από τον Nico Rosberg. Πως αυτός πρέπει να είναι φέτος ο παγκόσμιος πρωταθλητής. Εκτός -μηχανικού- απροόπτου αυτό θα γίνει πραγματικότητα το βράδυ της 23 Νοεμβρίου αλλά ακόμα κι έτσι, ακόμα και τώρα στο φινάλε, δεν θα πρέπει να υποτιμήσω την προσπάθεια του Nico Rosberg.

Προφανώς δεν θα τον συγκρίνω με το γελαστό παιδί ή τον πληγωμένο πρωταθλητή σε μία Red Bull με κομμένα τα φτερά, με τον φευγάτο Ισπανό στην αιώνια δραματική Ferrari ή τους διψασμένους πιλότους της ιστορικής Williams. Ο Rosberg και ο Hamilton φέτος έπαιζαν μόνοι τους με τις διαστημικές W05 Hybrid και μόνο μεταξύ τους σύγκριση πρέπει να γίνει - άλλωστε μη ξεχνάμε πως μόνιμος κανόνας της Formula 1 είναι πως ο μεγαλύτερος αντίπαλος, είναι ο teammate.

Τι έκανε λοιπόν φέτος ο Rosberg; Η προφανής απάντηση είναι πως πήρε 10 pole positions και πέντε νίκες (αντίστοιχα ο Lewis έχει 7 και 10). Όμως θέλω να κοιτάξω πίσω από τους αριθμούς, εκεί όπου θεωρώ πως στ’ αλήθεια φαίνεται η εξαιρετική φετινή του απόδοση.

Θεωρητικά ο Hamilton ήταν πιο γρήγορος, πιο αγνό ταλέντο, πιο προικισμένος με φυσική ταχύτητα. Τέτοια λόγια άλλωστε κοσμούσαν το βιογραφικό του. Να λοιπόν που στη μάχη του ενός γρήγορου γύρου, ο Rosberg βγήκε νικητής και ξεκάθαρα. Παρότι μέχρι να πάμε στο Μονακό είχε μόνο μία pole στο ενεργητικό του, στην πορεία ο Rosberg έπαθε πως είναι "να πιστεύεις πια στα θαύματα και να μη χάνεις πια τα Σάββατα" (παραφράζοντας/σφαγιάζοντας και το τραγούδι του Ρέμου). Ειδικά το αποφασιστικό σερί από το Silverstone μέχρι και το Spa και φυσικά οι δύο pole σε Austin και Interlagos όταν και ήταν πλέον με την πλάτη στον τοίχο, λένε πολλά.

Ο Rosberg που φημιζόταν πάντα ως οδηγός της υπομονής και της εκμετάλλευσης ευκαιριών, έμαθε (έχοντας φυσικά και το κατάλληλο όπλο στα χέρια του) πως είναι να ορίζεις μόνος σου την τύχη σου ενόψει του αγώνα. Και το έμαθε καλά.

Οκτώ χρόνια πριν την αποφασιστική του νίκη στο Interlagos, γινόταν αντικείμενο ενός εκ των πλέον χλευαστικών team radio στην ιστορία του σπορ όταν απαντώντας στην εντολή της Williams να αφήσει τον τότε teammate του να περάσει, ο Mark Webber είχε μνημειωδώς απαντήσει: " Δεν νομίζω φίλε. Η Britney είναι στον τοίχο…".

Ο Rosberg είχε καταλήξει στον τοίχο και το παρατσούκλι αυτό του κόλλησε, πιτσιρικάς γαρ, με ξανθά μαλλιά και baby face. Όμως φέτος απέδειξε πως η… "Britney" μεγάλωσε, σκλήρυνε, απέκτησε τον απαιτούμενο για κάθε επίδοξο πρωταθλητή κωλοπαιδισμό.

Στους στενούς δρόμους του πριγκιπάτου του Μονακό έκανε "α βα βα" λάθος σε μία κατηφόρα που έχει διανύσει τόσες φορές που ακόμα και με κλειστά μάτια θα μπορούσε να βρει το σωστό σημείο φρεναρίσματος. Στο Βέλγιο όπου είχε την επαφή με τον Hamilton που οδήγησε στο κλατάρισμα και την εγκατάλειψη του teammate του, είχε τα κότσια να μην αρχίσει τις κλάψες και τις συγνώμες στήνοντας μία ωραία παράσταση για τα media αλλά να πει ξεκάθαρα πως ήθελε να ρισκάρει για να αποδείξει κάτι. Τι ήταν αυτό; Πως δεν είναι πια παιδάκι, δεν είναι η "Britney" που ήξερε ο Webber αλλά ένας οδηγός αποφασισμένος. Σε αποστολή. Χαρακτηριστικό το σχόλιο που μου έκανε ο Jacques Villeneuve όταν τον συνάντησα στο Spielberg: "O Rosberg έχει αποκτήσει φονικό ένστικτο"!

Τα δύο παραπάνω στοιχεία, είναι που έχουν μεταμορφώσει τον Rosberg και τον κράτησαν μέχρι τώρα στη μάχη του τίτλου. Μέχρι πρόσφατα κι ως φαβορί που βέβαια… σκόνταψε. Δύο "αγωνιστικές ενηλικιώσεις" που έδεσαν με την παροιμιώδη σταθερότητά του. Δεν έκανε στις μάχες των pole τα λάθη που έκανε ο Hamilton ενώ στους αγώνες, μόνο τα φρένα που έχασε στο πρώτο chicane της Monza μπορεί να του χρεώσει κανείς. Λάθος κρίσιμο βέβαια μιας και σηματοδότησε το σερί του αντιπάλου του, την αρχή της πτώσης.

Φτάνοντας στην τελευταία στροφή του 2014 η γνώμη μου δεν αλλάζει. Εξακολουθώ να θεωρώ καλύτερο οδηγό τον Lewis και τον προτιμώ για πρωταθλητή. Όπως το 1999 προτιμούσα τον Mika Hakkinen από τον Eddie Irvine όπως το 2010 προτιμούσα έναν εκ των Fernando Alonso/Sebastian Vettel από τον Mark Webber.

Γιατί πολύ απλά, οι προαναφερθέντες που έχασαν τις συγκεκριμένες μάχες, θεωρώ πως ήταν ένα κλικ κάτω από τους αντιπάλους τους. Εξαιρετικοί οδηγοί, κόντρα όμως σε κορυφαίους. Γιατί όπως και να το κάνουμε, σε κάθε φουρνιά, υπάρχουν κάποιοι οδηγοί που είναι σπουδαιότεροι από τους σπουδαίους.

Αν όμως ο Nico τα καταφέρει και κάνει τη μεγάλη ανατροπή, θα κάνει αυτό που δεν πέτυχαν ο Irvine, o Massa το 2008 ή Webber. Να πάρει τον τίτλο στην πρώτη και ενδεχομένως μοναδική του ευκαιρία να ανέβει σε ένα θρόνο όπου σε μία F1 ισοδύναμων ομάδων, δεν θα μπορούσε να ανέβει ποτέ.