Μετά τον "Λύμπε", ο "Πετρογκόλ"

Και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι τούτη η αλλαγή προς το καλύτερο είναι (αποκλειστικά) έργο προπονητή. Φυσικά και δουλεύει ο Λίνεν, έτσι όπως δουλεύει. Προσπάθησε από την αρχή να συμμαζέψει την κατάσταση, να κάνει πιο ανθεκτική την ομάδα, να της δείξει τον δρόμο πως να παίρνει αποτέλεσμα. Με τα λάθη του και τις εμμονές του. Με παλινωδίες και με κινήσεις ...μια στο καρφί και μια στο πέταλο.

Τι να πρωτοθυμηθούμε; Αναλαμβάνει και εξαφανίζει τον Μπουγαιδη. Το ίδιο και τον Ρίκκα. Ξαφνικά κι από το πουθενά γίνεται βασικός και αναντικατάστατος ο Φέτσης. Παίρνει σε 5 σερί ματς χρόνο συμμετοχής ο Κοτσαρίδης που στη συνέχεια μπαίνει στο ψυγείο και στο "άψε-σβήσε" τον αφήνουν ελεύθερο και ο μικρός πάει στον Άρη (μακάρι να μην το μετανιώσουν μια μέρα στα Σπάτα). Βαφτίζεται δεξί εξτρέμ ο Φουρτάδο και πονάνε τα ματάκια μας. Εκδηλώνεται μια άτυπη κόντρα με τον Κατίδη που εξελίσσεται πλέον σε παγκίτη για χάρη του (περιπατητή) Γκερέιρο. Οι λίστες, μαύρες και λευκές, αλλάζουν από μέρα σε μέρα.

Το καλό με τον Γερμανό είναι ότι αργά ή γρήγορα στροφάρει και διορθώνει τα λάθη του. Αυτό δείχνει τουλάχιστον άνθρωπο δίχως εμπάθεια. Τον Μπουγαιδη και τον Ρίκκα τους επανέφερε στην πρώτη γραμμή. Είχε τη διορατικότητα από την αρχή να καθιερώσει δεξιά τον Βαλεντίνο. Και όταν πλέον είδε και απόειδε με τα 4-3-3 και 4-2-3-1, πέταξε έναν ρόμβο και η ομάδα έστω για ένα ημίχρονο έχει ρυθμό. Τρέχει, πρεσάρει, βγάζει κάποιους αυτοματισμούς, φτιάχνει ευκαιρίες. Παλαιότερα βλέπαμε να περνάει ένα ολόκληρο ημίχρονο χωρίς υποψία φάσης.

Έτσι και το Σαββατόβραδο. Η ΑΕΚ άρεσε στο α' ημίχρονο που έμεινε (από το πουθενά) πίσω στο σκορ. Και συγκλόνισε στο δεύτερο ημίχρονο, χωρίς να παίξει μεγάλη μπάλα, με τα γκολ της ανατροπής. Από Πετρόπουλο και Παυλή. Για τον Πετρο-γκολ έχω την αίσθηση ότι αυτό το παλικάρι θα προσφέρει μεγάλες χαρές στην ομάδα. Τρία ματς, τρεις γκολάρες, το ένα καλύτερο απ' το άλλο. Και σε άλλες δυο-τρεις φάσεις μέσα.

Αφήνοντας στην άκρη τις επιστροφές Δέλλα (το 2005) και Ζήκου (το 2006) νομίζω ότι ο Πετρόπουλος μπορεί να εξελιχθεί σε καλύτερη μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή που έκανε η ΑΕΚ από το 2003 και την απόκτηση του Νίκου Λυμπερόπουλου. Ποιος ήταν δηλαδή καλύτερος; Αναφέρω έτσι μερικά ονόματα Ελλήνων με μεταγραφή την τελευταία 10ετία: Μόρας, Κόντης, Τζιωρτζόπουλος, Λαγός, Καφές, ο Κυργιάκος που έπαιξε λίγο, Καράμπελας, Μάκος.

Για τον Παυλή ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Ένας "μικρός Ντέμης" σε πάθος, πείσμα, κατάθεση ψυχής, τσαμπουκά μέσα στο γήπεδο. Το γουστάρει αυτό που κάνει, ζει γι' αυτό, αρρωσταίνει γι' αυτό, παθιάζεται, χτυπιέται, στενοχωριέται, ξεσπά και βγάζει από μέσα του ό,τι έχει και δεν έχει για την ΑΕΚ. Το ξέρει κι ο ίδιος ότι σε μια κανονική ΑΕΚ, με 3-4 επιθετικούς επιπέδου Λυμπερόπουλου, Τζιμπούρ, Σκόκο, Μπλάνκο δεν θα είχε θέση στο ρόστερ. Κακώς βέβαια, γιατί έναν Παυλή τον χρειάζεται κάθε ομάδα. Έναν που θα συμπαρασύρει και τους άλλους και θα μεταδίδει αυτή την "αρρώστια και πόρωση" στην εξέδρα. Για τον Παυλή και όσα έχει περάσει μονάχα μια ευχή μπορεί να δώσει κανείς. Να τον έχει καλά ο Θεός. Όλα τα άλλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα.

Η νίκη, τεράστιας βαθμολογικής σημασίας, δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε. Ο Κορδέρο είναι η καλοκαιρινή προσφορά του Τσιάρτα και αυτό θα πρέπει να πιστωθεί στον πρώην τεχνικό διευθυντή. Ο Τσουμάγκας είναι ανακάλυψη του Κωστή. Τον είδε σε dvd, του άρεσε, τον πρότεινε στον Λίνεν και τον έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες. Όπως επίσης και τον Μητρόπουλο, ο Κωστής κινήθηκε έτσι όπως κινήθηκε και του άλλαξε δρομολόγιο. Αντί να προσγειωθεί στο Χαριλάου, μετακόμισε (απ' το Αγρίνιο) στα Σπάτα.

Τι χρειάζεται από δω και πέρα η ομάδα; Μονάχα ένα πράγμα. Σερί νικών. Δυο και τρεις και τέσσερις. Ή στην χειρότερη να κερδίζει μέσα και να τσιμπάει πόντο έξω. Το πρόγραμμα προσφέρεται μέχρι να έρθουν τα ντέρμπι. Και ιδίως αυτό με τον Παναθηναϊκό που αν το κρίνει ο Πετρόπουλος κάποιοι στην Παιανία θα πρέπει να σκίσουν τα διπλώματα τους....

ΥΓ: "Γέμισε" χτες η επισήμων στο ΟΑΚΑ. Και Κανελλόπουλος με Γκίκα Γκούμα. Χάρης Οικονομόπουλος με Πένυ Κονιτσιώτη. Δημητρέλος, Μπρουσιανός και Κώστας Παπαδημητρίου. Κασνακίδης, Γρυσμπολάκης, Μπόβαλης και Στεφάνου. Σταυρόπουλος και Ηλιόπουλος. Δέλλας και Μπορμπόκης, αλλά και Τσιάρτας. Απουσία σε δεύτερο σερί εντός έδρας ματς πήρε ο Μαύρος. Απουσία ...διαρκείας ο Βιντιάδης. Είναι επειδή δεν αγόρασε διαρκείας...

Διαβάστε ακόμη:

ΑΕΚ-ΟΦΗ 2-1