Πάμε στο επόμενο

Ο Ρήγας Δάρδαλης γράφει για τις εξ’ ορισμού περιορισμένες πιθανότητες επιτυχία της Εθνικής, αλλά και το Γιώργο Βασιλακόπουλο, ο οποίος θα πρέπει μέσα στο καλοκαίρι να αποφασίσει με ποιο επιτελείο θα πορευτεί, ώστε η νέα γενιά του Ελληνικού μπάσκετ να φέρει το (πολυπόθητο) αποτέλεσμα στο Ευρωμπάσκετ του 2017

Πάμε στο επόμενο

Είναι σίγουρα δύσκολη, μα δεν είναι μια ώρα για μοιρολόι. Εξ’ ορισμού η αποστολή της Εθνικής στο Τορίνο είχε περιορισμένες πιθανότητες και από την στιγμή που δεν εξετελέσθη, δεν υπάρχει κανείς λόγος να ψάξει κανείς τις… βαθύτερες αιτίες. Πολύ απλά γιατί δεν υπάρχουν…

Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, παρουσιάστηκε με πολλές και σημαντικές απουσίες, δίχως χρόνο να προετοιμαστεί για να παρουσιάσει ένα "δεμένο" σύνολο και πολύ απλά αποκλείστηκε. Τώρα ο Γιώργος Βασιλακόπουλος θα πρέπει να περάσει από απολογιστική συνέντευξη όλους όσοι κατέχουν "επιτελικά" πόστα και μέχρι τον Σεπτέμβριο, να αποφασίσει για την επόμενη μέρα. Στο Ευρωμπάσκετ του 2017, πρέπει να παρουσιαστούμε πανέτοιμοι και χωρίς καμία δικαιολογία.

Το βασικό θέμα για τον πρόεδρο της ΕΟΚ, είναι να αποφασίσει ποιος θα αναλάβει τα ηνία του πάγκου. Στην τριετή θητεία του, ο Φώτης Κατσικάρης δημιούργησε μια εξαιρετική δομή, έφερε πολλά καλά πράγματα, εκτός από ένα. Το βασικό…

Ζητήματα… απασχόλησης και φιλοσοφίας

Του έλειψε το αποτέλεσμα και γι’ αυτό φαντάζει απίθανο να συνεχίσει στο πόστο του. Εφ’ όσον αντικατασταθεί, η επόμενη απόφαση θα έχει να κάνει με το αν πρέπει να προσλάβει κάποιον σε ρόλο full time, ή να συνεχίσει στο μοτίβο της τελευταίας οκταετίας, με τεχνικό που παράλληλα εργάζεται σε σύλλογο. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να διατηρηθεί ο καλός τρόπος λειτουργίας (σε πολλά επίπεδα) που δημιούργησε ο Κατσικάρης με το επιτελείο του.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως ο νέος προπονητής, θα πρέπει να έχει μια φιλοσοφία που να συμβαδίζει με τα προσόντα της νέας γενιάς των Ελλήνων διεθνών. Πλέον έχουμε πολλούς και καλούς αθλητές, "μεγάλα" κορμιά, αλλά λίγους σουτέρ. Μια ακόμα σημαντική παράμετρος, είναι ότι θα πρέπει να εμφυσήσει διάφορες Ευρωπαϊκές αρχές στους NBAers.

O Γιάννης Αντετοκούνμπο κάνει όργια στο ΝΒΑ, όπου το παρκέ και οι αποστάσεις είναι μεγαλύτερες, αλλά στα μέρη μας δεν μπόρεσε να βρει τρόπους να είναι αποτελεσματικός. Οι αντίπαλοι του έδιναν το σουτ, δεν του επέτρεπαν να βρει χώρους ώστε να αξιοποιήσει τον τεράστιο διασκελισμό του και εν πολλοίς τον "εξουδετέρωσαν". Την ίδια στιγμή, ο Κώστας Κουφός που έχει το καλύτερο σώμα σέντερ στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ, "αυτοπαροπλίστηκε". Στην επίθεση, απέφευγε την επαφή και τα τελειώματα του, ήταν δυσανάλογα άσχημα με το εντυπωσιακό μέγεθος του. Στην άλλη άκρη του παρκέ, δεν μπόρεσε να καλύψει την αδυναμία του στα πόδια, με τα "κουπιά" που έχει για χέρια, στοιχείο που μας πόνεσε πολύ. Όταν στην δεύτερη περίοδο του ημιτελικού με την Κροατία, έπαιξε με σθένος και τσαμπουκά, έκανε την διαφορά…

Ως εκ τούτου, ο (νέος) ομοσπονδιακός τεχνικός θα πρέπει να "παντρέψει" όλα αυτά τα στοιχεία και να "καλύψει" τις αδυναμίες, για να δημιουργήσει ένα σύνολο που θα μπορέσει να πρωταγωνιστήσει για χρόνια, αλλά και παράλληλα να φέρει το αποτέλεσμα στην διοργάνωση του επόμενου Σεπτεμβρίου. Επιπροσθέτως θα χρειασθεί να διαχειρισθεί σωστά την επιστροφή των Πρίντεζη, Σλούκα, Παπανικολάου και τις υποψηφιότητες των Γιάνκοβιτς, Παππά, Παππαγιάννη και Ντόρσει.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ

Από την ήττα στο Τορίνο δεν μπορούμε να "μάθουμε" πολλά πράγματα. Η… σύζευξη νέων και παλιών δεν ήταν επιτυχής, γιατί τα αγωνιστικά προβλήματα ήταν πολλά και ο χρόνος προετοιμασίας ήταν ελάχιστος. Τώρα, όμως, έχουμε μπροστά μας 14 μήνες, για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Στην πραγματικότητα είναι πολύ λιγότεροι, καθώς μέσα στην αγωνιστική περίοδο, δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα, παρά μόνο μερικές επαφές με τους παίκτες, ώστε σε θεωρητική βάση, να μπουν ορισμένες αρχές.

Πρακτικά, ωστόσο, οι δύο μήνες της προετοιμασίας θα είναι αρκετοί, με δεδομένο κιόλας ότι το φετινό καλοκαίρι οι "υπερφορτωμένοι" όλα αυτά τα χρόνια διεθνείς (δυστυχώς ελέω του αποκλεισμού) θα μπορέσουν να ξεκουραστούν.

Στον αντίποδα, είναι πολύ πιθανό να προκύψουν και πάλι προβλήματα, ένεκα της νέας εξαντλητικής μορφής της Ευρωλίγκας, στην οποία αγωνίζονται οι περισσότεροι Έλληνες παίκτες. Όποιος, όμως, είναι στο επαγγελματικό μπάσκετ, ξέρει ότι είναι αναπόσπαστο μέρος του αθλήματος και μαθαίνει να τα ξεπερνάει.

Εν ολίγοις στο Τορίνο, δεν χάσαμε πολλά πράγματα πέραν της ευκαιρίας, τα "παιδιά" να γίνουν "άντρες" μια ώρα νωρίτερα. Υπομονή και θα συμβεί… Από το 1998 ως το 2005 πέρασαν επτά χρόνια… φαγούρας μέχρι να έρθει η πενταετία των τρομερών επιτυχιών.

Τώρα και πάλι έχουμε "γδαρθεί" από το ξύσιμο, αλλά Έλληνες θα βρούμε τον τρόπο να αλλάξουμε δέρμα…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Σχόλιο Τάσος Μαγουλάς: Οι... αμαρτίες του 2005
Ελλάδα-Κροατία 61-66
Κατσικάρης: "Από την ήττα αρχίζει ένα νέο ταξίδι"
Αντετοκούνμπο: "Φταίω που χάσαμε απ' την Κροατία"

News 24/7

24MEDIA NETWORK