Έλιοτ Ουίλιαμς, Αμερικανός παλιάς κοπής

Ο Έλιοτ Ουίλιαμς "καθάρισε" και στην Πόλη, θυμίζοντας τους ξένους που έρχονταν στην χώρα μας την δεκαετία του '90, όταν ο συνδυασμός ταλέντου και προσωπικότητας, υπερτερούσαν των συστημάτων και της τακτικής.

25 ΜΑΡ 2016

Μια νίκη σαν αυτή επί της Νταρουσάφακα έχει πάντα διπλή "ανάγνωση". Κάποιος μπορεί να πει ότι ο Παναθηναϊκός στάθηκε τυχερός και δεν απέδωσε τα αναμενόμενα απέναντι σε μια ομάδα που δεν είχε ελπίδα πρόκρισης στο ΤΟΡ-16, ενώ άλλος θα ισχυρισθεί ότι το σύνολο με τη μεγαλύτερη προσωπικότητα πήρε το ματς. Θα ταχθούμε υπέρ της δεύτερης άποψης και η προσωπικότητα που σαφώς ξεχώρισε είναι αυτή του Έλιοτ Ουίλιαμς, ενός Αμερικανού "παλιάς κοπής", από την δεκαετία του '90. Τι εννοούμε;

Πως σε εκείνη την εποχή, οι ξένοι που έρχονταν στη χώρα μας, διέθεταν έναν συνδυασμό ταλέντου και χαρακτήρα, που δεν χρειάζονταν διάστημα προσαρμογής στο ευρωπαϊκό στιλ και στα συστήματα της ομάδας τους. Ο Τόνι Ουάιτ είχε έρθει μια Παρασκευή του 1993 στην ΑΕΚ και την Κυριακή που είχε ακολουθήσει έβαλε στο "Μόσχος" 33 πόντους απέναντι στον Παναθηναϊκό του Γκάλη και του Κόμαζετς, για να δει η "Ένωση" άσπρη μέρα!

Έναν χρόνο νωρίτερα, ο Ουόλτερ Μπέρι είχε φθάσει την Τρίτη στην Αθήνα από την Αμερική και δύο μέρες αργότερα, στο ντεμπούτο του με τον Ολυμπιακό, είχε σημειώσει 21 πόντους με αντίπαλο την Εστουντιάντες για να "ανακηρυχτεί" σε νέο "Μεσσία".

Μπορούμε να βρούμε αρκετούς ακόμα από τα 90s, πλην όμως η έλευση του millennium έφερε μια διαφορετική εποχή στο μπάσκετ. Η τακτική και τα συστήματα κυριάρχησαν έναντι του ταλέντου, κάτι όχι απαραίτητα κακό, αν σκεφτούμε τη νίκη της Εθνικής μας το 2006 απέναντι στην Αμερική του ΛεΜπρον, του Ουέιντ, του Καρμέλο και των υπολοίπων... παιδιών.

Το τρίποντο που μπορεί να αποδειχθεί κομβικό

Ο Ουίλιαμς από το ντεμπούτο του απέναντι στη Φενέρ ως τη χθεσινή παρουσία του στην Πόλη, μάς θυμίζει κάτι από Μπέρι, Χένρι Τέρνερ και βάλτε εσείς όποιον άλλον "τρίποδο" Αμερικανό σας έρχεται στο μυαλό.

Όλοι πλέον ξέρουν ότι μπάσιμο μπορεί να κάνει μόνο από αριστερά. Ανάλογα γνωστή είναι η αδυναμία του πίσω από τη γραμμή των 6,75μ. Από δεξιά, θα κάνει pull up (απότομο σταμάτημα) και θα σουτάρει για δύο από μέση απόσταση. Ε, και; Ο τύπος, εκτός από εκπληκτικά αθλητικά προσόντα, διαθέτει τρομερή "καρδιά" και δεν διστάζει να πάρει την μπάλα, όταν αυτή "ζεματάει". Το τρίποντό του μπροστά στον Χαρανγκόντι, που έφερε το ματς στα ίσια, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα σουτ της φετινής σεζόν και δεν αποκλείεται να αποδειχθεί κομβικό για τη μετέπειτα πορεία του Παναθηναϊκού.

Τα "μαθήματα" της Πόλης

Πολύ απλά, διότι πλέον είναι το φαβορί για την τρίτη θέση του ομίλου του και διατηρεί τις ελπίδες του για τη δεύτερη. Βέβαια, για να καταφέρει να φθάσει στο Βερολίνο, θα πρέπει να διδαχθεί από τα "μαθήματα" της Νταρουσάφακα. Τα κενά του στην άμυνα ήταν πολλά. Κι αν αυτό του Ραντούλιτσα απέναντι στον Ερντέν ήταν αναμενόμενο, ο Χάντερ σίγουρα θα πρέπει να δουλέψει πιο σκληρά για να βοηθήσει στην PNR (πικ εν ρολ) αντιμετώπιση. Ο Γκιστ, που δέχθηκε δύο ποσταρίσματα με πανομοιότυπο τρόπο από τον Μπιέλιτσα κι άργησε χαρακτηριστικά πάνω στο τρίποντο του Ουίλμπεκιν, δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια "μπλακ άουτ". Ακόμα και ο κορυφαίος αμυντικός της σύγχρονης εποχής του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ναι μεν έδειξε τη μοναδική ποιότητά του σε ορισμένες στιγμές (όπως με το κλέψιμο στο ποστάρισμα του Χαρανγκόντι), αλλά "έφαγε" αρκετά τρίποντα στο τρίτο δεκάλεπτο. Ο Διαμαντίδης, βεβαίως, πάντα έχει θετικό πρόσημο δίπλα στο επώνυμο αυτή την εποχή.

Στην επίθεση, οι "πράσινοι" είναι φανερό ότι διαθέτουν αρκετές λύσεις, αλλά θα πρέπει να τις εντάξουν σε ένα πιο ομαδικό πνεύμα. Ο Φέλντιν έχει χάσει τον ρυθμό του, αλλά παραμένει καλός παίκτης, όπως και ο Μαρκέζ Χέινς. Όσο για τον Νικ Καλάθη; Στο τελευταίο λεπτό έπρεπε να είναι στο παρκέ, έστω κι αν ήταν σε κακή βραδιά.

Αυτό που μετράει, όμως, στην παρούσα φάση, είναι ότι ο Παναθηναϊκός κερδίζει τα ματς που χρειάζεται στο TOP-16 και παράλληλα εμπειρίες που θα τον βοηθήσουν να παρουσιαστεί καλύτερος στα προημιτελικά. Λάθη είναι λογικό να γίνονται, από την στιγμή που δημιουργήθηκε μια "νέα" ομάδα μεσούσης της περιόδου. Το θέμα είναι τόσο ο Τζόρτζεβιτς, όσο και οι παίκτες που στερούνται εμπειρίας σε αυτό το επίπεδο, να μαθαίνουν από αυτά...