Μοναδικός στο είδος του ο Ολυμπιακός!

Ηταν μια από τις λεγόμενες "Ολυμπιακές" νίκες, από αυτές που μας έχει συνηθίσει από τον τελικό με την ΤΣΣΚΑ στην Πόλη και από αυτές που τον χαρακτηρίζουν μοναδικό στο είδος του.

Βεβαίως ο Ολυμπιακός πέρασε από την Κωνσταντινούπολη και την Εφές με το 91-87 στην παράταση, σε ένα τρελό παιχνίδι που έχανε-κέρδιζε. Του έχει αφήσει ένα σημάδι, αλλά δεν του επιτρέπει να έχει και έπαρση καθώς έδειξε και αδυναμίες. Άλλωστε το σημαντικό είναι στις ήττες να βλέπεις τα θετικά και στις νίκες τα αρνητικά. Σαφώς όμως τα συν, πέραν της νίκης, είναι πολλά και άκρως σημαντικά. Και είναι ένα σημαντικότατο διπλό για πολλούς λόγους για τον Ολυμπιακό.

Χαιρόσουν μπάσκετ!

Αρχικά γιατί του δίνει, κάνοντας το πιο δύσκολο διπλό του γκρουπ, το καθαρότατο προβάδισμα για την 1η θέση! Πιο σημαντικό είναι όμως ότι του φτιάχνει την ψυχολογία για την συνέχεια και τον κάνει να πιστεύει ότι σταδιακά θα βρει τον δρόμο του. Αλλωστε δεν κέρδισε μια μικρή ομάδα, κέρδισε μια πολύ καλή ομάδα, στα δυνατά αουτσάιντερ για Φάιναλ Φορ, με έναν από τους δύο κορυφαίους τεχνικούς στον πάγκο και με διπλάσιο μπάτζετ! Και σε ένα παιχνίδι που το χαιρόσουν πραγματικά.

Ματσάρα, μπασκετάρα, τρομερές εναλλαγές στο σκορ, ατμόσφαιρα ΝΒΑ. Να παραδεχτούμε εδώ τους Τούρκους θεατές, τα άπειρα τρίποντα, το σκορ, το θέαμα, τις τάπες. Σασπένς, τι άλλο να θέλει κανείς πραγματικά, αφού μέχρι και παράταση είχε για να μην τελειώσει ποτέ αυτό το παιχνίδι!

Η νίκη του Ολυμπιακού γίνεται ακόμα μεγαλύτερη γιατί επιτεύχθηκε με δύο σημαντικά προβλήματα. Με τον Ολυμπιακό να παίζει αρκετή ώρα με χαμηλά σχήματα, με 5αρι τον συγκλονιστικό Πρίντεζη και βασικά με τον αρχηγό του και ηγέτη του Σπανούλη να είναι εκτός κλίματος και γι αυτό και δεν τον είδαμε στα λεπτά της ανατροπής. Μιας ανατροπής από αυτές που μάλλον μόνο ο Ολυμπιακός μας έχει συνηθίσει, σε ένα τρελό παιχνίδι. Με ένα απίστευτο Ολυμπιακό για 15' να προηγείται μέσα στην Τουρκία με 15-30 με εξαιρετική εικόνα σε άμυνα και επίθεση και με τον Σπανούλη να κλείνει το ημίχρονο με 1/8σ! Αλλά τρομερή άμυνα πάνω στους δημιουργούς της Εφές, τους Ερτέλ και Γκρέιντζερ που έμειναν στις 2 ασίστ.

Παρά την επιστροφή του Χάντερ, ο Σφαιρόπουλος αναγκάστηκε να παίζει με τα κοντά σχήματα ανάγκης. Αποκάλυψη στο ξεκίνημα η επιλογή του Έλληνα τεχνικού να ξεκινήσει τον Στρόμπερι που μπήκε ζεστός και έφτιαξε την ψυχολογία του. Ομως ο Ολυμπιακός στην συνέχεια χαλάρωσε απότομα, έβγαλε τα προβλήματα που θα αναλύσουμε στην συνέχεια και έτσι βρέθηκε πίσω με 45-43 στο 26' με αφλογιστία στην επίθεση, με 13π σε 11' και επιμέρους σκορ 30-13! Ισορρόπησε αλλά στο 54-56 έκανε τον Γκρέιντζερ πρωταγωνιστή, έφαγε συνεχόμενα τρίποντα από την ίδια πλευρά και η Εφές πήγε στο 37' στο τρομερό 72-61 με εικόνα νικητή.

Η Ολυμπιακή ψυχή!

Εκεί μίλησε η Ολυμπιακή ψυχή και καρδιά και με την υπομονή από τον πάγκο και την αυτοκτονία της Εφές, έγινε το μπαμ και πήγαμε παράταση. Πάντως, ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να κερδίσει, αφού αρχικά με τρίποντο του Χάκετ (δεν έκαναν φάουλ οι Τούρκοι στα 19'') μείωσε 75-72, ο Γκρέιντζερ έβαλε μια βολή, ο Χάκετ και τις δύο και ο Χερτέλ έχασε και τις δύο δικές του στα 11'' στο 76-75. Ο Στρόμπερι αν έβαζε και τις δύο και όχι την μια θα είχε γίνει ο ήρωας όπως ο Λοτζέσκι σε μια τρομερή παράταση με καθοριστικά τρίποντα, όπως και ένα του Αθηναίου από την γωνία και το καλάθι του Παπαπέτρου στα 38''.

Κρατάμε, λοιπόν, ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας είχε μόλις 7 λάθη απέναντι σε μια πολύ επιθετική ομάδα στην άμυνα. Κρατάει και την άνοδο των Χάκετ και Στρόμπερι και τα όσα αναλύσαμε στην αρχή. Και η συνέχεια μετά από το διπλό αυτό του δίνει ψυχολογική ηρεμία. Το πιο σημαντικό είναι ότι έδειξε ότι παίρνει μεγάλα διπλά ακόμα και με τον αρχηγό του άφαντο! Ασφαλώς χάρηκε που είδε τον Χάντερ να γυρίζει ορεξάτος.

Τι αρνητικό κρατάμε; Βασικά την ατυχία του με τον τραυματισμό του Γιανγκ που αποχώρησε μετά από 5' και θα δούμε τι ακριβώς έπαθε στο γόνατο. Επίσης, το γεγονός ότι ο Σφαιρόπουλος δεν εμπιστεύθηκε καθόλου(!) τον Μιλουτίνοφ αν και η Εφές έπαιζε μόνο με αθλητικά 5αρια. Στα αρνητικά ότι το +15 έγινε -11. Δεν επιτρέπεται! Οπως και την περιφερειακή άμυνα που για μια ακόμα φορά ατομικά ήταν κάκιστη κάνοντας τον Γκρέιντζερ να μοιάζει με... τον Κάρι με τρίποντες βόμβες και 26π μέχρι που... έσκασε μόνος του.

Άτσαλο μπάσκετ

Ο Σπανούλης με 2/11σ., κάκιστος. Ο Μάντζαρης άφαντος και ειδικά στην άμυνα τον πέρναγαν σαν σταματημένο, ενώ είναι ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας! Καλός ο Παπαπέτρου, εξαιρετικοί Πρίντεζης (ο κορυφαίος) και Χάντερ, θετικός και φτιάχνει ψυχολογία ο Στρόμπερι, βελτιωμένος ο Χάκετ με κρίσιμους πόντους, βοήθησε ο Αθηναίου, ο Λοτζέσκι στην παράταση, λίγο έπαιξε ο Αγραβάνης, που μάλλον είναι στον... πάγο -και όχι αδικαιολόγητα- από τον προπονητή του. Ο Γιανγκ ο άτυχος.

Για την Εφές τι να πούμε; Παίζει ένα μπάσκετ με έκρηξη και ενέργεια και πολλά σουτ, αλλά πολλές φορές άτσαλο. Ο Ίβκοβιτς στον πάγκο δεν επιτρέπεται να χάνει ματς με +11 στην έδρα του στο 37'. Και όμως έχασε δίκαια. Και αν ήταν Έλληνας προπονητής και όχι ο Σέρβος στον πάγκο θα τον είχαν βγάλει... μυρωδιά, για να τα λέμε και αυτά. Από τους καλύτερους πόιντ στην Ευρώπη ο Ερτέλ, αλλά εμένα δεν μου αρέσει ακόμα, καθώς δεν παίζει άμυνα και στην επίθεση είναι σαν να παίζει στην αλάνα. Ράθυμος ο Σάριτς, κουρασμένος φαίνεται ο Τάιους όπως και ο Ντάνστον που δεν ...ακούμπησε που λέμε και γι αυτό δεν πληγώθηκε άλλο ο Ολυμπιακός στην τραυματισμένη του ρακέτα.