Το μπάσκετ θέλει και... γκολ!

Ο Σωτήρης Γεωργίου αναλύει τα αίτια της ήττας της Εθνικής απ' την Κροατία που είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

Το μπάσκετ θέλει και... γκολ!

Αντίο Ρίο λοιπόν. Για να πω την αλήθεια περίμενα ότι θα περάσουμε την Κροατία. Πίστευα, όπως έγραψα και στο άρθρο πριν τον αγώνα, πως θα παίξουμε καλή περιφερειακή άμυνα στο τρίποντο των Κροατών (που είναι σοφτ και λούζερ), με αποτέλεσμα να τους πάμε στους 65-70 πόντους και θα το πάρουμε το παιχνίδι. Αν και στο σετ μπάσκετ που θα μας πήγαιναν δεν είχαμε πολλές επιλογές, εν τούτοις περίμενα ότι θα ήμασταν -έστω- λίγο διαβασμένοι.

Δεν έγινε ποτέ αυτό, φάνηκαν όλες οι αδυναμίες μας κι ο αγώνας έδειξε πως, ακόμα κι αν περνούσαμε, δύσκολα θα παίρναμε τη νίκη στον τελικό με την Ιταλία Οι σκέψεις πολλές. Καταρχήν δεν ισοπεδώνουμε τίποτα. Τα παιδιά πάλεψαν, προσπάθησαν, αλλά δεν έχουν και πολλές δυνατότητες. Ναι, αν είχαμε Πρίντεζη και Σλούκα μάλλον θα κερδίζαμε αλλά και οι Κροάτες δεν είχαν πλέι μέικερ, δεν είχαν Τόμιτς και έλειπε και ο Ρούντεζ. Σημαντικότερες όμως οι δικές μας απουσίες. Και πάνω απ' όλα μην ξεχνάμε ότι είμαστε και στην -μετά Σπανούλη- εποχή.

Ο ΚΑΛΑΘΗΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΣΟΥΤΑΡΕΙ

Χωρίς ηγέτη, χωρίς τον παίκτη που θα τραβήξει την ομάδα πάνω του. Παλέψαμε αλλά στην επίθεση ήμασταν λίγοι.... Βασικά το πρόβλημα είναι πως δεν είχαμε δημιουργία και καλά πόιντ γκαρντ. Ο Σλούκας είναι, όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους, μια κλάση πάνω από τον Καλάθη. Στο μέλλον ο χρόνος πρέπει να μοιράζεται ανάμεσα στον Σλούκα και τον Καλάθη. Ο Καλάθης ακόμα δεν έχει μάθει να σουτάρει, όμως αξιοποιεί τα μις ματς λόγω ύψους . Έτσι είναι απλά ένας καλός παίκτης, αφού στο ανοιχτό γήπεδο ναι μεν είναι εξαιρετικός αλλά στο σετ μπάσκετ δεν έχει το σουτ.

Ο υπερτιμημένος Καλάθης καλά θα κάνει να μάθει να σουτάρει, παρότι έχει "δέσει το γάιδαρό του" με τα 2.000.000 ευρώ ετησίως που παίρνει στον Παναθηναϊκό. Όσον αφορά στον Μάντζαρη είναι σε κάθετη πτώση και πλέον δεν έχει θέση στην Εθνική, αφού πολύ απλά δεν κάνει τίποτα. Ξέχασε να παίζει άμυνα και δείχνει παίκτης προς απόσυρση. Στο "2" έχουμε τους Αντετοκούνμπο. Όμως, ο Γιάννης δεν είναι ο Τζόρνταν, καθώς στο σετ μπάσκετ είναι απλά ένας καλός παίκτης.

Αν δεν ήξερε κάποιος ποιος είναι θα νόμιζε ότι είναι ένα απλά ένα ταλέντο που ψάχνει θέση. Σουτ δεν έχει, ατομικές φάσεις δεν δημιουργεί και η ομάδα δεν τον αξιοποιεί με τα ποστ. Συνεπώς... χάθηκε. Σαφώς έχει όλο το μέλλον μπροστά του αλλά στην Ευρώπη αυτή την στιγμή δεν μπορεί να κάνει την διαφορά σε αργό τέμπο. Ο αδελφός του, ο Θανάσης είναι παλικάρι στην άμυνα αλλά στην επίθεση... μακριά και αγαπημένοι (μέχρι και air ball σε βολή έκανε). Μάλιστα, όταν ήταν μαζί με τον Μάντζαρη στο παρκέ δεν έστριβε κανείς....

ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΘΡΙΛΕΡ ΚΑΙ ΧΑΣΑΜΕ ΔΙΚΑΙΑ

Συνεπώς έμεναν μόνο οι Περπέρογλου και Παπαπέτρου με τους "ηρωισμούς" και ο Μπουρούσης που πήρε λίγες μπάλες. Απ' την άλλη πλευρά, ο Κουφός που έπρεπε να χτυπήσει την σοφτ Κροατική φροντ λάιν ήταν σε άλλο γήπεδο χθες... Έτσι, όπως προείπαμε, με ηρωισμούς και 8/34 τρίποντα δεν πας στους 70πόντους και χάνεις απλά από έναν μέτριο αντίπαλο. Είναι αδιανόητο να παίζει αυτός ο Μάντζαρης που δεν βλέπεται 24 λεπτά και ο Αθηναίου, που έχει το σουτ, να μπαίνει μόνο στο τέλος!

Από τον Μπόγρη δεν περιμένεις κάτι, ενώ ο Χαλαραμπόπουλος είναι άτολμος και φοβισμένος. Αν συνεχίσει έτσι δεν θα παίξει ποτέ μπάσκετ. Τέλος, ο Αγραβάνης είναι μαχητικός, αλλά ως εκεί. Τι κάνει λοιπόν αυτή η ομάδα; Παίζει άμυνα και θέλει να τρέξει. Αν δεν τρέξει δύσκολα πάει στους 70 πόντους, εκτός αν έχει "φεγγάρι" στο τρίποντο. Επιμένουμε τόσο καιρό ότι η μπάλα στο σετ μπάσκετ πρέπει να πάει σε Κουφό και Μπουρούση, αλλά τίποτα. Λέμε πως πρέπει να γίνουν ποστ και μις ματς με Αντετοκούνμπο, Παπαπέτρου και Περπέρογλου, αλλά και πάλι... τίποτα.

Ο Καλάθης θα έπρεπε τρυπά τα κοντά πλέι μέικερ ή να ποστάρει και αυτός πήγαινε στην γωνιά για βόλτα και σούταρε τρίποντα. Έγραφα: πάρτε τα plays του Πεδουλάκη κ. Κατσικάρη (που είναι εξαιρετικός σε αυτά) και αντιγράψτε τα. Τίποτα. Άρα τι ψάχνουμε; Το κάναμε θρίλερ και χάσαμε δίκαια. Και πάλι καλά που παλέψαμε με τέτοιο ξεκίνημα. Η ομάδα μπήκε με κάκιστη ψυχολογία, ξεκίνησε με 1/11 σουτ και οι άλλοι με 4/5 τρίποντα, με συνέπεια να πάμε στο 13-37 χωρίς να πάρουμε χαμπάρι!

ΦΑΝΗΚΕ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΑ

Στη συνέχεια γίναμε ομάδα, περάσαμε και μπροστά με 49-48, όμως στο διάστημα 28'-33' μείναμε άσφαιροι και το 49-48 έγινε 49-56 και 51-62 στο 36', χωρίς να κάνει τίποτα ο αντίπαλος. Τρικυμία. Έτσι φάνηκε η απουσία του Παππά και ίσως του Ντόρσεϊ, αν και λόγω απειρίας έχω τους ενδοιασμούς μου. Απ' την στιγμή που ο Σλούκας ήταν αμφίβολος ο Κατσικάρης όφειλε να πάρει τον Παππά, που μπορεί να ξεκολλήσει την ομάδα, ακόμα κι αν είχε κόλλημα μαζί του. Αντίθετα πήρε τον Μπόγρη, ο οποίος δεν έπαιξε ποτέ. Σχολιάσαμε το σουτ. Ποιο σουτ; Εμείς δεν έχουμε σουτέρ γιατί η Ελληνική προπονητική τακτική απαγορεύει στα Ελληνόπουλα να σουτάρουν, επιβάλλοντάς τους να είναι εναρμονισμένα με το σύστημα. Επιπλέον, σχεδόν κανένα δεν πάει μετά να κάνει 1000 σουτ μόνο του, όπως είπε ότι έκανε ο Κόμπε και όπως έκανε ο Πέτζα.

Όλοι οι άλλοι έχουν 2-3 μπόμπερ. Εμείς κανέναν. Με ομάδες τύπου Ιράν τα βάζουμε και κάθε φεγγάρι όπως ο Μάντζαρης με την Ρεάλ. Παλέψαμε από το -24, το γυρίσαμε αλλά το χάσαμε εύκολα. Απολογισμός; Αποτυχία παρά τις δικαιολογίες. Ο Κατσικάρης; Απέτυχε και μίλαγε για άλλα πράματα. Έπρεπε να παραιτηθεί μετά από τρεις επιτυχίες και να δούμε τι θα αποφασίζοταν. Δεν είναι κακός προπονητής, ασφαλώς δεν έχει όλη την ευθύνη, αλλά έχει μεγάλο μερίδιο γιατί δεν παρουσίασε καμία λύση στο... αιώνιο πρόβλημα. Σ' αυτές τις περιπτώσεις το αποτέλεσμα μετρά.

Για μένα η ομάδα θέλει αλλαγές. Θα τα πούμε σε επόμενο άρθρο, τι και πώς. Πάντως έχουμε μέλλον, αλλά Αμερικάνικο. Τέλος η εποχή της άμυνας, της τακτικής, της οργάνωσης. Δεν μπορούμε πια. Οι ηγέτες έφυγαν, σουτ δεν έχουμε, σκορ δεν έχουμε και με τους 60 πόντους στην άμυνα δεν κερδίζεις πια ούτε την Νιγηρία. Και πλάκα πλάκα στο πρώτο μέρος δεν παίξαμε ούτε άμυνα. Συνεπώς πρέπει να αλλάξουμε μοντέλο. Και κάτι για το τέλος: Ο Φώτσης αφού δεν ερχόταν ο Πρίντεζης και δεν είχαμε 4αρι δεν είχε 15-20 ποιοτικά λεπτά για δύο ματς; Ή θα έλεγε όχι; Σαφώς και δεν θα έλεγε...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Σχόλιο Ρήγας Δάρδαλης: Δεν χάσαμε πολλά πράγματα στο Τορίνο
Σχόλιο Τάσος Μαγουλάς: Οι... αμαρτίες του 2005

News 24/7

24MEDIA NETWORK