Απλά μαθήματα ποδοσφαίρου...
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος σχολιάζει την επιβλητική νίκη του Ολυμπιακού επί της Μίλαν με 3-0 και ασχολείται με αυτούς που ξεχώρισαν, τα νέα στοιχεία που θέλει να περάσει ο Μίτσελ στην ομάδα και το "μήνυμα" Μπουχαλάκη.
Ασφαλώς και δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα της υπεραισιοδοξίας παρότι -είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο- πως ο Ολυμπιακός παρέδωσε μαθήματα απλού και σύγχρονου ποδοσφαίρου απέναντι σε αυτή τη Μίλαν.
Πριν από μερικά χρόνια γνωρίζαμε απ’ έξω κι ανακατωτά όλους όσους φορούσαν τη βαριά φανέλα των "ροσονέρι" ακόμη και τις "ρεζέρβες", καθώς ήταν "ένας κι ένας". Τώρα είναι… κανένας, καθώς αυτός ο μικρούλης ο Νιάνγκ μια χαρά θα ταίριαζε από την άλλη πλευρά κι όχι στο συνονθύλευμα του Ιντσάνγκι.
Βέβαια, αυτό είναι πρόβλημα του "Πίπο" και φυσικά του "καβαλιέρε" Μπερλουσκόνι, αν φυσικά έχει ακόμη κουράγιο και παρουσιάσει κάτι πολύ καλύτερο από αυτό το χάλι που βρήκε απέναντί του ο νέος Ολυμπιακός του Μίτσελ και το διέσυρε όπως του άξιζε…
Αυτό που ενδιαφέρει εμάς, βεβαίως, στην παρούσα φάση δεν είναι η Μίλαν, αλλά ο Ολυμπιακός. Σε τελική ανάλυση, και ο Μίτσελ μια νέα ομάδα –με έξι μεταγραφές παρακαλώ- παρέταξε στο πρώτο ημίχρονο, η οποία όχι απλά έδειξε εντυπωσιακό βαθμό προσαρμογής και ομοιογένειας για τα δεδομένα της εποχής, αλλά παρουσίασε ιδιαίτερα ελκυστικό θέαμα, πέρα από τις τρεις γκολάρες που πέτυχε.
Ο πρωταθλητής Ελλάδας έδειξε πολλά κι ας είμαστε ακόμη στα μισά της προετοιμασίας, αλλά όπως σε περίπτωση ήττας θα λέγαμε "θέλει ακόμη δουλειά", το ίδιο πρέπει να πούμε και τώρα, παρά το επιβλητικό 3-0 που έκανε ήδη το γύρο του κόσμου, μιας και υπήρξε τηλεοπτική κάλυψη σε 152 χώρες και βάλε (σ.σ. μέσω διαδικτύου)…
Ο νέος Ολυμπιακός έδειξε ότι και τη σφραγίδα του Μίτσελ φέρει ανεξίτηλη από πέρυσι, αλλά και πως διαθέτει πλέον το κατάλληλο υλικό για να παίξει ακόμη πιο γρήγορα και πιο θεαματικά. Αν μάλιστα είχε στην ενδεκάδα του και τον κανονικό σέντερ φορ, αυτόν που θα πάρει φανέλα βασικού, τότε το σκορ θα έμενε στην… ιστορία, ακόμη κι αν μιλάμε για φιλική αναμέτρηση.
Όσοι το ξημερώσαμε παρακολουθώντας τον αγώνα, πέρα από το ότι αποζημιωθήκαμε λόγω του χορταστικού και επιβλητικού σκορ, είδαμε έναν Ολυμπιακό πολύ καλά προσαρμοσμένο στο κομμάτι της τακτικής, με εμπειρία και "ηγέτες" στο άξονα, εκρηκτικότητα και αδιάκοπη κίνηση πάνω στον ασβέστη.
Ο αρχοντικός Ερίκ Αμπιντάλ στον ρόλο του κουμανταδόρου της άμυνας, μας άφησε με την εντύπωση ότι παίζει χρόνια δίπλα στον Κώστα Μανωλά κι ας ήταν αυτή η πρώτη τους συνύπαρξη στην ενδεκάδα, την ώρα που ο Ελαμπντελαουί δεξιά και ο Μαζουάκου αριστερά κατάπιαν τους αντιπάλους τους χάρη στην σπιρτάδα, αλλά και την εξαιρετική τεχνική τους κατάρτιση.
Το "εργαλείο" από τη Γαλλία
Ειδικά ο πιτσιρικάς Γάλλος είναι μεγάλο "εργαλείο" και δικαιώνει πανηγυρικά εκείνους που τον είδαν κι έτριβαν τα μάτια τους στο διάστημα της προετοιμασίας στο Ζέεφελντ. Η μεγαλύτερη ίσως διαφορά του νέου Ολυμπιακού κι αυτή που μπορεί να τον μεταμορφώσει προς το καλύτερο είναι από τη μέση και μπροστά κατά την ταπεινή μου άποψη.
Ο Παϊτίμ Κασάμι ήρθε και κούμπωσε στον άξονα της ομάδας και έδειξε ότι είναι ακριβώς αυτό που έλειπε. Ο παίκτης που με την γλυκιά υποδοχή θα κάνει δική του τη μπάλα με μία επαφή και θα τη μοιράσει σωστά στο χώρο με το υπέροχο αριστερό του πόδι. Αν πάλι βρεθεί ανάμεσα σε συμπληγάδες ξέρει πώς να αλλάξει παιχνίδι και να ελευθερώσει τον απέναντι μπακ ή χαφ που κάνει κίνηση διαλύοντας την προσπάθεια του αντιπάλου να πιέσει μαζικά στη μπάλα. Αυτό το είδαμε χθες τουλάχιστον δέκα φορές και δεν είναι τυχαίο.
Από τη στιγμή, μάλιστα, που υπάρχει γι’ αυτή τη δουλειά και ο μετρ του είδους Χαβιέρ Σαβιόλα τότε το επίπεδο της μεσαίας γραμμής ανεβαίνει κατηγορία, όπως και η εικόνα της ομάδας συνολικά. Ο Μίτσελ εφάρμοσε στο πρώτο ημίχρονο, για μία ακόμη φορά, την αγαπημένη του τακτική με τον Φουστέρ να φεύγει από αριστερά και να κλείνει προς την περιοχή ως κρυφός φορ, αφήνοντας όλη την πτέρυγα στον Μαζουάκου, ενώ ο Ντοσεβί από δεξιά δείχνει να είναι αυτό που έλειπε!
Μπουκαδόρος, πολύ εκρηκτικός στα πρώτα μέτρα και μαμούνι με τη μπάλα στα πόδια, πάει καρφί πάνω στον αντίπαλο αναζητώντας κι όχι αποφεύγοντας τη μονομαχία. Ξέρει πότε να ντριμπλάρει και πότε να πασάρει, όχι στην τύχη, αλλά αφού προηγουμένως έχει δει τις κινήσεις που γίνονται γύρω του όπως έκανε στη φάση του υπέροχου 1-0 από τον Τσόρι, όταν είδε τον Αργεντινό στην πλάτη της άμυνας και του πέρασε τη μπάλα όπως έπρεπε και χωρίς να τον… μυριστεί κανείς.
Αν σε αυτό το διάστημα ο φιλότιμος Παπάζογλου διέθετε καλύτερο κοντρόλ και δεν έχανε χρόνο στην πρώτη επαφή, μπορούσε να παίξει πιο γρήγορα το σκορ θα ήταν σίγουρα πάνω από το 1-0 που έγραψε ο φωτεινός πίνακας. Ακόμη και στο δεύτερο ημίχρονο, ωστόσο, που έγιναν πολλές αλλαγές έως ότου αντικατασταθεί ολόκληρη η ενδεκάδα πλην του σταθερότατου Ρομπέρτο, είδαμε πράγματα που άρεσαν και αναμένεται να αποτελέσουν οδηγό για τη συνέχεια.
Χολέμπας και Μαζουάκου (σε ρόλο χαφ-εξτρέμ από το 46’) συνέθεσαν ένα εντυπωσιακό δίδυμο αριστερά, ο νεαρός Διαμαντάκος έβγαλε μάτια όχι μόνο με το ωραίο γκολ του, αλλά με τη συνολική παρουσία του, καθώς έχει και καλή επαφή με τη μπάλα όπως κάθε αριστεροπόδαρος που σέβεται τον εαυτό του, ενώ και ο Σιόβας με τον Αυλωνίτη στην άμυνα ανταποκρίθηκαν σε μεγάλο βαθμό αντί των Αμπιντάλ και Μανωλά αντίστοιχα. Μπορεί ο πρώην στόπερ του Πανιωνίου ακόμη να μην έχει την ψυχραιμία για να απομακρύνει με ασφάλεια τη μπάλα, καθώς σε κάποιες φάσεις διώχνει όπως-όπως και συνήθως πάνω σε αντίπαλο, αλλά αυτό είναι σίγουρο πως θα διορθωθεί μέσα από τα παιχνίδια και τη σχετική εμπειρία που θα αποκτήσει.
Αυτά δουλεύει ο Μίτσελ
Τέλος, ο Μίτσελ φανέρωσε από την… ανακοίνωση της ενδεκάδας το τι έχει στο μυαλό του και πάνω σε τι δουλεύει, ενώ δεν είναι τυχαίο πως αρκετοί απ’ όσους πέρασαν στο παιχνίδι ως αλλαγές μάλλον θα αλλάξουν φανέλα μέχρι το τέλος του Αυγούστου. Πάντως και καλή χημεία υπάρχει και σωστές βάσεις στην ομάδα, είτε το εξετάσουμε από πλευράς τακτικής, είτε από πλευράς υλικού.
Απομένει να δούμε πως θα ανταποκριθούν όλοι και όλα τα παραπάνω σε παιχνίδια με μεγαλύτερο δείκτη δυσκολίας από αυτό που παρακολουθήσαμε, καθώς είναι σίγουρο πως η πίεση και από τη Λίβερπουλ και από τη Σίτι θα είναι πολύ μεγαλύτερη, άρα και τα συμπεράσματα που θα βγάλουμε τις επόμενες ημέρες, πολύ πιο σοβαρά και ασφαλή.
Υ.Γ.: Ο Ανδρέας Μπουχαλάκης έδειξε ότι και θέλει και μπορεί, όχι μόνο με τη γκολάρα που σημείωσε, αλλά με τη γενικότερη παρουσία του. Του αξίζει μια θέση στο ρόστερ και ο Μίτσελ το έχει καταλάβει…
