Κολοβός στην... επίθεση!

Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος αναλύει τα όσα είδε στο φιλικό του Ολυμπιακού με την Αθλέτικ Μπιλμπάο, υπογραμμίζει ότι η ανάγκη για φορ δεν πρέπει να καλυφθεί στο τέλος του μήνα και σχολιάζει την εμφάνιση των μεταγραφικών αποκτημάτων της ομάδας.

14 ΑΥΓ 2014

Η φιλική –ουσιαστικά και μεταφορικά- αναμέτρηση του Ολυμπιακού με την Αθλέτικ Μπιλμπάο του Ερνέστο Βαλβέρδε στο "Γ. Καραϊσκάκης" μπορεί να μην είχε γκολ, είχε, όμως, ευκαιρίες για να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα. Με λίγα λόγια, πιστοποίησε όσα γράφθηκαν και τις προηγούμενες μέρες σχετικά με το υψηλό επίπεδο -ατομικά και ομαδικά- των γηπεδούχων, αλλά και την έλλειψη φορ που "φωνάζει" από μακριά με τον Μίτσελ να κάνει τον... ντελάλη μετά από το τέλος της αναμέτρησης!

Από τη στιγμή που οι "ερυθρόλευκοι" παρατάχθηκαν για ένα ημίχρονο με σέντερ φορ τον ταλαντούχο, αλλά άπειρο Διαμαντάκο και στο δεύτερο με τον... Κολοβό, καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχει σοβαρή εκκρεμότητα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς προπονητής ή προφήτης για να καταλάβει ότι ο φουνταριστός θα έπρεπε να είχε έρθει... χθες.

Η... πάσα και η απάντηση

Διάβασα με προσοχή τα σχόλια που υπήρξαν στο προηγούμενο κείμενο με τίτλο " Τα μεγάλα κέρδη και ο μεγάλος κίνδυνος". Παρατήρησα την τοποθέτηση ενός φίλου αναγνώστη, ο οποίος πιστεύει ότι ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται σέντερ φορ για να νικήσει τη Νίκη Βόλου το επόμενο Σάββατο στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Πρόσθεσε ότι υπάρχει χρόνος μέχρι το τέλος του μήνα προκειμένου να αποκτηθεί ο κατάλληλος στράικερ, αλλά και ο αναπληρωματικός του, ο οποίος –λογικά- θα είναι ο Μεξικανός Πουλίδο, έστω κι αν καθυστερήσει μερικές ημέρες ακόμη.

Σεβαστή η γνώμη του φίλου, ωστόσο, η δική μου άποψη είναι διαφορετική. Ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται, ασφαλώς, ένα... παγκόσμιο 9άρι για να κάμψει την αντίσταση της νεοφώτιστης Νίκης, καθώς αυτό μπορεί να συμβεί και με τον Σαβιόλα σέντερ φορ ή τον Διαμαντάκο, τον Αφελάι ακόμη και τον... Κολοβό που έπαιξε χθες σε αυτό το ρόλο, ίσως και για πρώτη φορά στην καριέρα του.

Ο ενδεκαδάτος επιθετικός, όμως, χρειάζεται για να μονταριστεί πάνω του η υπόλοιπη ομάδα και για να συμβεί αυτό, τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει επικίνδυνα. Οι "ερυθρόλευκοι", άλλωστε, σε περίπου έναν μήνα θα παίξουν για πρώτη φορά και στον όμιλο του Champions League, άρα έως τότε θα πρέπει να είναι έτοιμοι από κάθε άποψη.

Ο Μήτρογλου και οι άλλοι...

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, αλλά και με τις σχετικές πληροφορίες, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η προσπάθεια για επιστροφή του Μήτρογλου κορυφώνεται, καθώς είναι ο μόνος από τους υποψηφίους που δεν θα χρειαστεί ούτε... προπόνηση για να μπει και να παίξει. Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι σίγουρο πως στο κάδρο βρίσκεται και ο Βραζιλιάνος Ζονάς της Βαλένθια, ίσως και ο Κάμπελ ή ο Σανόγκο της Άρσεναλ που φουλάρει για να κόψει πρώτη το νήμα στη διεκδίκηση του Κώστα Μανωλά.

Είναι δεδομένο ότι εδώ που φτάσαμε, ο πρωταθλητής Ελλάδας δεν γίνεται να ασχολείται αποκλειστικά με έναν στράικερ, καθώς αν "τσακίσει" η δική του υπόθεση, θα πρέπει να είναι... έτοιμος ο επόμενος. Και για να μην μπερδέψω κανέναν στην προηγούμενη αναφορά μου σχετικά με πιθανή τράμπα με την Άρσεναλ, αν τελικά ανατραπεί το σκηνικό και επιστρέψει ο Κάμπελ ως αντάλλαγμα για τον Μανωλά, μάλλον την επόμενη σεζόν θα τον δούμε στην κορυφή της επίθεσης, όπως συνέβη και στα παιχνίδια της Κόστα Ρίκα στο Μουντιάλ, αλλά και νωρίτερα...

Σχετικά με το χθεσινό φιλικό, δεν έχω πολλά να προσθέσω, καθώς κι εγώ όπως και οι περισσότεροι είδαμε πάνω-κάτω όσα περιμέναμε να δούμε. Έναν Ολυμπιακό στιβαρό, καλά στημένο και με ξεκάθαρο προσανατολισμό μέσα στο γήπεδο, κόντρα σε μια έτοιμη ομάδα, η οποία σε λίγες ημέρες ξεκινά τις υποχρεώσεις της στα προκριματικά του Champions League με αντίπαλο τη Νάπολι.

Από την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου, θα πρέπει να κρατήσουμε την απίστευτη ενέργεια που βγάζει ο Τσόρι, την ατελείωτη δουλειά του Μανιάτη, ο οποίος ήταν και ο κορυφαίος του γηπέδου κατά την ταπεινή άποψη μου, τον "βασιλιά της ψυχραιμίας" Αμπιντάλ, ο οποίος δικαιώνει πανηγυρικά τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό, ενώ πρέπει να σταθούμε και στον Μαζουάκου.

Ο απρόβλεπτος Μαζουάκου

Ο πιτσιρικάς μπακ χαφ έχει ένα ράθυμο στιλ παιχνιδιού, όταν δεν είναι κάτοχος της μπάλας. Σου δίνει την εντύπωση ότι... βαριέται, αλλά όταν πρέπει να μπει στο παιχνίδι, το κάνει και στο σκέλος της άμυνας και στο σκέλος της επίθεσης με εξαιρετική αποτελεσματικότητα και μυαλό -όπως και σέντρα- ξυράφι.

Σχετικά με το δεύτερο ημίχρονο, εκείνος που ξεχώρισε όπως η μύγα μέσα στο γάλα ήταν ο Παϊτίμ Κασάμι, όχι μόνο με την άρτια τεχνική κατάρτιση και τις 40άρες πάσες με μοιρογνωμόνιο, αλλά και με το περίσσιο πάθος που ανταποκρίθηκε στα ανασταλτικά καθήκοντα. Είναι από πολύ καλή πάστα ο διεθνής Ελβετός και έχει όλο το πακέτο για να αναδειχθεί σε έναν από τους MVP της νέας σεζόν, αρκεί να τα δίνει όλα σε κάθε ματς και να μην έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του.

Καλός στα επιθετικά καθήκοντα ήταν και ο Ελαμπντελαουί, ο οποίος έχει την ταχύτητα, την εκρηκτικότητα και την τεχνική να ξεγλιστρά σαν χέλι από δύο και τρεις αντιπάλους στην ίδια φάση. Το αντίθετο, ωστόσο, ισχύει στο σκέλος της άμυνας, καθώς σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις του έφυγε αντίπαλος στην πλάτη και δεν τον πρόλαβε ποτέ.

Ο Ισπανός Μποτία στην πρώτη εμφάνιση με την ερυθρόλευκη φανέλα, θύμισε σε πολλούς –φυσιογνωμικά τουλάχιστον- τον... Καρλ Μεντζανί. Χωρίς πλάκα, η ομοιότητά του με τον Αλγερινό αμυντικό σε αφήνει άφωνο. Από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο γήπεδο, ωστόσο, έδειξε πως και σωστές τοποθετήσεις ξέρει να παίρνει στο κέντρο της άμυνας και τους διπλανούς του γνωρίζει πώς να κατευθύνει με τις κινήσεις των χεριών και τις φωνές του. Θα χρειαστεί, ασφαλώς, ένα διάστημα προσαρμογής, αλλά το πρώτο δείγμα γραφής ήταν θετικό.

Υ.Γ.: Ο Δημήτρης Κολοβός μάλλον θα συνεχίσει σε κάποια άλλη ομάδα ως δανεικός, προκειμένου να πάρει παιχνίδια στα πόδια του, καθώς μετά και την απόκτηση του Αφελάι δύσκολα θα χωρέσει όχι μόνο στη 18άδα, αλλά ούτε και στην 20άδα.

Υ.Γ.2: Με τον Ρομπέρτο κάτω από τα δοκάρια όλη η ομάδα νιώθει σιγουριά, κάτι που δεν ίσχυσε για μία ακόμη φορά στο διάστημα που αγωνίστηκε ο Μέγερι.

Υ.Γ.3: Ο Αρμένιος Γκαζαριάν είχε και πάλι ορισμένες πολύ καλές στιγμές. Ο χαφ από την Αρμενία αποδεικνύεται... τίμιος, όσο κι αν δεν γεμίζει το μάτι.

Υ.Γ.4: Για να μην ξεχνιόμαστε, ο Ολυμπιακός έπαιξε χθες χωρίς Αφελάι, Σιόβα, Χολέμπας και Μανωλά. Κι αν ο τελευταίος είναι φευγάτος (σ.σ. γι’ αυτό, άλλωστε, δεν αγωνίστηκε, καθώς οι "ενοχλήσεις στη μέση" δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια τυπική δικαιολογία της απουσίας του...), ίσως και ο... προτελευταίος, οι άλλοι δύο αναμένεται να αποτελέσουν βασικές επιλογές και τη νέα χρονιά.

Υ.Γ.5: Όποιος κι αν ήταν χθες στη θέση του Ερνέστο Βαλβέρδε δεν υπήρχε περίπτωση να μη συγκινηθεί από τις εκδηλώσεις του κόσμου. Πάντως, όσοι είδαν προσεκτικά τον αγώνα, διαπίστωσαν ότι άλλο Μίτσελ και άλλο Βαλβέρδε. Καμία σχέση η νοοτροπία του ενός με τη φιλοσοφία του άλλου. Μπορεί να είναι και οι δύο από την Ιβηρική, αλλά έχουν διαφορετική αντίληψη για το ποδόσφαιρο. Το ποιος από τους δύο είναι καλύτερος, αυτό αποτελεί μια άλλη ιστορία και εξαρτάται από το τι γουστάρει να βλέπει ο καθένας από εμάς...