Μερικές αλήθειες για τον φετινό Ολυμπιακό

Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος καταγράφει με νηφαλιότητα μερικές αλήθειες για τον Ολυμπιακό της φετινής σεζόν.

Μερικές αλήθειες για τον φετινό Ολυμπιακό

Ήταν δύσκολη η βραδιά στη Μαδρίτη για τον Ολυμπιακό. Το 4-0 από την Ατλέτικο έπεσε βαρύ. Πολύ βαρύ. Όχι επειδή «απαγορεύεται» να χάσει ο πρωταθλητής Ελλάδας από την πρωταθλήτρια Ισπανίας, αλλά επειδή οι ίδιοι οι «ερυθρόλευκοι» με τη γενικότερη εικόνα τους στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση έχουν ανεβάσει τον πήχη.

Κάποτε ο Ολυμπιακός, πάλι στη Μαδρίτη, μάζευε, ως «φτωχός συγγενής» στη γιορτή των «αστέρων», «τάλιρα» από τη Ρεάλ. Τώρα αυτό έχει αλλάξει. Οι Πειραιώτες δεν περιμένουν ένα καλό αποτέλεσμα για να λάμψουν σαν φωτοβολίδα. Έχουν και τη δυναμική και το ειδικό βάρος και τη φανέλα για να κοντράρουν ομάδες επιπέδου Ατλέτικο, Γιουβέντους, Μάντσεστερ, Μπενφίκα, Άντερλεχτ.

Λογικό ήταν, λοιπόν, ο κόσμος τους να μη συγχωρεί αυτή την ήττα που ήρθε αμαχητί, έστω κι αν η Ατλέτικο είναι καλύτερη ομάδα όπως και να το κάνουμε. Έχει πολλά καρβέλια να φάει αυτός ο Ολυμπιακός για να μπορέσει να κοντράρει στα ίσια μια ομάδα τόσο υψηλού επιπέδου μέσα στο σπίτι της. Κακά τα ψέματα.

Στο νούμερο 25 της Ευρώπης

Ίσως και να μη φτάσει ποτέ σ’ αυτό το σημείο. Οι διαφορές, άλλωστε, είναι τεράστιες και τα μεγέθη καθόλου συγκρίσιμα. Κι εδώ που έχουν φτάσει οι «ερυθρόλευκοι», άλλωστε, και αναφέρομαι στο γεγονός ότι βρίσκονται στην 25η θέση των ομάδων που συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, δεν είναι απλά τεράστια επιτυχία. Άθλος είναι. Απλά ο Δαυίδ της Ελλάδας μεγάλωσε κι έχει ορθώσει ανάστημα στους Ευρωπαίους Γολιάθ.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα τους πατήσει κιόλας. Στο ποδόσφαιρο κάποιες φορές τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, αλλά κρύβουν κι εφιάλτες. Και ο Ολυμπιακός έζησε τον δικό του εφιάλτη στο «Βιθέντε Καλντερόν». Ήταν μια ήττα που αν αναγνωστεί σωστά από τους ενδιαφερόμενους μπορεί να βγει και σε καλό μελλοντικά.

Το ουσιαστικό θέμα συζήτησης, ωστόσο, δεν είναι το αν οι «ερυθρόλευκοι» γνώρισαν μια βαριά ήττα από έναν τεράστιο αντίπαλο. Έκπληξη ήταν το 3-2 του «Καραϊσκάκη» απέναντι σε μια ομάδα που μερικές μέρες νωρίτερα είχε ταπεινώσει (ξανά) τη Ρεάλ, όπως έκπληξη ήταν και το 1-0 επί της Γιουβέντους κι όχι το 3-2 του Τορίνο. Σε τελική ανάλυση, ο Ολυμπιακός προερχόμενος από το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας κατάφερε πέρυσι να καβαλήσει τη Μπενφίκα και να προκριθεί, αλλά τέτοιες υπερβάσεις δεν είναι εύκολο να συμβαίνουν κάθε χρόνο.

Ακόμη κι έτσι, όμως, η ομάδα του Μίτσελ θα μπορούσε να περάσει στην επόμενη φάση ή έστω να διατηρήσει ανέπαφες τις ελπίδες της έως την τελευταία αγωνιστική, αν δεν είχαν γίνει «εγκλήματα» στη Σουηδία. Τα «εγκλήματα» έγιναν και από την άμυνα των «ερυθρολεύκων» που δέχθηκε δύο αστεία γκολ, αλλά και από τον Ρώσο διαιτητή Καράσεφ, ο οποίος όταν επρόκειτο να υποδείξει κάτι υπέρ του Ολυμπιακού σφύριζε… αδιάφορα!

Αντίθετα η Γιουβέντους πέρασε… αέρα χθες από την έδρα της Μάλμε με δύο αμφισβητούμενα γκολ. Το πρώτο για οφσάιντ του σκόρερ Γιορέντε και το δεύτερο για επιθετικό φάουλ, πριν φτάσει η μπάλα στον σκόρερ Τέβες. Είχε μεσολαβήσει και μια φάση πέναλτι υπέρ των γηπεδούχων, αλλά είπαμε. Τις περισσότερες φορές η τύχη, ίσως και η εύνοια, ακολουθεί τους ισχυρούς κι έτσι η Γιουβέντους είναι πλέον αγκαλιά με την πρόκριση…

Το ζητούμενο για να επανέλθω στην ουσία είναι τι παραπάνω θα μπορούσε να κάνει ο φετινός Ολυμπιακός. Κι εδώ έχει πολύ… ψωμί η υπόθεση. Είναι γεγονός ότι ο Μίτσελ χρειάστηκε να βγάλει λαγούς από το καπέλο για να φτιάξει από την αρχή την ομάδα, καθώς από την περσινή ενδεκάδα έχουν απομείνει τέσσερις: Ρομπέρτο, Μανιάτης, Τσόρι, Μήτρογλου.

Άλλος έφυγε, άλλος επέστρεψε

Για την ακρίβεια… 3,5 αφού ο Κώστας έφυγε τον Γενάρη για τη Φούλαμ και επέστρεψε ως δανεικός το καλοκαίρι. Γύρισε όπως έφυγε ο «πιστολέρο»; Μάλλον όχι! Ο Ολυμπιακός επένδυσε πάνω του, πίστεψε σε αυτή την κίνηση μετά τα περσινά κατορθώματα του διεθνούς επιθετικού, αλλά η εξέλιξη δεν ήταν η αναμενόμενη.

Το «γκολόπαιδο» παρά την προσπάθεια όλων να τον στηρίξουν με πρώτο τον Μίτσελ δεν είναι όπως παλιά. Διάθεση έχει, αλλά βρίσκεται ακόμη μακριά από τον καλό του εαυτό. Κι αν μείνεις πίσω σε αυτό το επίπεδο χρειάζεται χρόνος για να επανέλθεις. Ο Μήτρογλου, λοιπόν, αποτελεί ένα στοίχημα που δεν βγήκε ως τώρα στη φετινή πορεία του Ολυμπιακού κι αυτό έχει ως συνέπεια την επιθετική δυστοκία σε αρκετά παιχνίδια εντός κι εκτός συνόρων. Πέρυσι έκανε ένα γκολ σε δύο ευκαιρίες, φέτος… άστα να πάνε! Δεν βρίσκεται καν στις… ευκαιρίες!

Το πρόβλημα στην επίθεση έγινε ακόμη πιο έντονο λόγω της εμπλοκής στο θέμα Πουλίδο, ο οποίος ακόμη να ξεμπλέξει με την Τίγκρες. Οι «ερυθρόλευκοι» έπεσαν από τα σύννεφα όταν ανακάλυψαν ότι η υπόθεση μοιάζει με μεξικάνικη σαπουνόπερα, αφού άλλα τους είχαν μεταφερθεί από την πλευρά του διεθνούς παίκτη κι άλλα προέκυψαν στο δρόμο προς τον Πειραιά…

Απέκτησαν και τον πολλά υποσχόμενο Παραγουανό Χόρχε Μπενίτες, ο οποίος, όμως, και διάστημα προσαρμογής ήταν βέβαιο ότι θα χρειαστεί, καθώς ήρθε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και σε πλήρη αγωνιστική δράση, αλλά του προέκυψε κι ένας τραυματισμός που τον κράτησε εκτός για διάστημα μεγαλύτερο του ενός μήνα…

Πολλή κουβέντα έχει γίνει και για τις πωλήσεις βασικών ποδοσφαιριστών. Αν δεν είχαν φύγει τόσοι παίκτες, άλλωστε, δεν θα χρειάζονταν τόσες αλλαγές και τόσα νέα πρόσωπα, ούτε ο Μίτσελ να πιάσει το καλέμι και το μυστρί σχεδόν από τα θεμέλια.

Ο αρχικός σχεδιασμός

Για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη στον Ολυμπιακό δεν περίμεναν στον αρχικό σχεδιασμό ότι θα φύγει άλλος βασικός ποδοσφαιριστής πλην του Μανωλά. Ήξεραν ότι ο Κώστας με το ντόρο που προκάλεσαν πέρυσι οι εμφανίσεις του θα έφερνε την πρόταση κοντά στα 15 εκατομμύρια, όπως κι έγινε, και δεν θα μπορούσαν να του αρνηθούν το παραπάνω βήμα.

Είναι γεγονός πως δεν είχαν υπολογίζει το 10άρικο που ήρθε ξαφνικά από τη Μπενφίκα για τον Σάμαρη, η πλευρά του οποίου μέχρι λίγο καιρό νωρίτερα έλεγε πως «είναι ακόμη νωρίς ακόμη και για πρόωρη ανανέωση. Ας παίξει πρώτα ο Αντρέας δεύτερη χρονιά στον Ολυμπιακό και βλέπουμε…». Ούτε ο ίδιος ο διεθνής μέσος δηλαδή δεν περίμενε τόσο γρήγορα μια τέτοια πρόταση κι από έναν σύλλογο επιπέδου Μπενφίκα.

Για τον Χολέμπας, ο οποίος είχε βρεθεί πρόπερσι το καλοκαίρι με το ένα πόδι στην έξοδο, είχε δημιουργηθεί η αίσθηση ότι… ίσιωσε και θα μείνει, αλλά ο ίδιος επέστρεψε έτοιμος για μεταγραφή στο ξεκίνημα της προετοιμασίας και αμέσως μετά από το Μουντιάλ. Άρα δεν υπήρχαν περιθώρια για δεύτερες σκέψεις.

Όσο για τον Αβραάμ, ο Μίτσελ είχε στο μυαλό του ότι θα μοιραστεί με τον Μποτία τη θέση του δεξιού στόπερ στη διάρκεια μιας σεζόν γεμάτης υποχρεώσεις. Ο πρώην αρχηγός, όμως, δεν είχε την ανάλογη υπομονή, ζήτησε μεταγραφή με το σφύριγμα της λήξης του πρώτου επίσημου αγώνα της χρονιάς (σ.σ. αντίπαλος η Νίκη Βόλου), θεωρώντας ότι ο κόουτς δεν τον υπολογίζει και ο Αυλωνίτης από εκεί που είχε πάρει φύλλο πορείας για τη Νέα Σμύρνη, ενημερώθηκε ότι παραμένει την ύστατη ώρα.

Κι επειδή έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για το κέντρο της άμυνας, ο Αμπιντάλ δεν ήρθε στον Ολυμπιακό για να παίζει συνέχεια, αλλά για να πλαισιώσει τον Σιόβα. Έλα, όμως, που ο τελευταίος τραυματίστηκε ξανά και ο 35χρονος Γάλλος παίζει ουσιαστικά χωρίς ανάσα και με ελάχιστο κίνητρο; Τι άλλο να ζητήσεις, άλλωστε, από έναν ποδοσφαιριστή που τα έχει πάρει όλα και πριν από μερικά χρόνια είδε τον χάρο να του χτυπά την πόρτα;

Και σα να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ο Ερίκ έθεσε και θέμα αποχώρησης ξαφνικά, λόγω οικογενειακών προβλημάτων, όπως σας έχουμε ενημερώσει σχετικά, με αποτέλεσμα οι «ερυθρόλευκοι» να μην ξέρουν από ένα σημείο και μετά τι τους ξημερώνει ενόψει Γενάρη. Από εκεί που θεωρούσαν ότι είναι καλυμμένοι για το κέντρο της άμυνας, τώρα είναι υποχρεωμένοι να ψάξουν για τουλάχιστον έναν ακόμη στόπερ «πρώτης γραμμής», ίσως και για έναν δεύτερο!

Με… μισό εξτρέμ

Ένα άλλο θέμα συζήτησης κι έντονης κριτικής, αφορά τη φετινή επιλογή του Μίτσελ να αλλάξει το σύστημα από 4-3-3 σε 4-4-2 και ουσιαστικά να παίζει με… μισό εξτρέμ, τον Αφελάι. Αυτό, όμως, έγινε αναγκαστικά κι όχι από επιλογή. Ο Ολλανδός άσος αρέσκεται να συγκλίνει και δεν ξεκινάει ή δεν τελειώνει πολλές προσπάθειες από τον ασβέστη. Η τεχνική ηγεσία επειδή το γνώρισε αυτό, ζήτησε επιπλέον ενίσχυση πέρα από την απόκτηση του Ματιέ Ντοσεβί και του Αρμένιου Γκαζαριάν, ο οποίος, ούτως ή άλλως, αποκτήθηκε για να γεμίσει το ρόστερ κι όχι για να πάρει φανέλα βασικού.

Κάπως έτσι το κεφάλαιο Ντουρμάζ άνοιξε ξανά, η απόκτησή του που πέρασε από χίλια μύρια κύματα ολοκληρώθηκε, ωστόσο, ο διεθνής Σουηδός δεν έχει κατέβει ακόμη από το… αεροπλάνο. Το δήλωσε και ο ίδιος ότι ακόμη δεν είναι ούτε στο 50% από πλευράς ετοιμότητας. Ο Ολυμπιακός, ωστόσο, δεν τον απέκτησε για να παίξει του χρόνου, αλλά για να βοηθήσει φέτος και μάλιστα στα δύσκολα! Εδώ κάτι πήγε λάθος, αλλά πριν από τον Γενάρη δεν μπορεί να διορθωθεί ή έστω να μπαλωθεί…

Κάπως έτσι και με συνδυασμό όλων των παραπάνω, φτάσαμε τέλη Νοεμβρίου με τον Ολυμπιακό να βρίσκεται κοντά στην κατάκτηση της 3ης θέσης του ομίλου που εξασφαλίζει ευρωπαϊκή συνέχεια στο Europa, ωστόσο, ο Μίτσελ ψάχνεται ακόμη για να βρει τη σωστή φόρμουλα που θα δώσει στην ομάδα την οριστική της ταυτότητα.

Ο ΠΑΟΚ που έκανε σαφώς λιγότερες αλλαγές στο ρόστερ του και πόνταρε στη δοκιμασμένη επιλογή του Άγγελου Αναστασιάδη βρέθηκε μέχρι πριν από μερικές μέρες στην κορυφή της βαθμολογίας με 5 βαθμούς αέρα, οι οποίοι έγιναν δύο, αλλά έχουμε πολύ δρόμο μπροστά…

Συμπέρασμα; Η διοίκηση και ο προπονητής του Ολυμπιακού καλούνται να δώσεις λύσεις. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης και οι συνεργάτες του θα πρέπει να διορθώσουν ενόψει Γενάρη τις εκκρεμότητες του καλοκαιριού, ίσως και με κανένα ευρώ παραπάνω, το οποίο εξασφαλίζει καλύτερες επιλογές και περιορίζει το όποιο ρίσκο.

Παράλληλα, ο Μίτσελ καλείται να δουλέψει ακόμη περισσότερο και καλύτερα με όσους έχει τώρα στη φαρέτρα του, μέχρι τις προσθαφαιρέσεις του χειμώνα που δεν θα είναι και πολλές. Οι ομάδες, εξάλλου, δεν χτίζονται καταμεσής του χειμώνα. Το καλοκαίρι χτίζονται και τον Γενάρη γίνεται ένα καλό μερεμέτι. Αν έχει μια ευθύνη ο κόουτς, άλλωστε, αυτή αφορά το ότι δεν έχει «φτιάξει» με τον τρόπο του κάποιους παίκτες, οι οποίοι δεν έχουν καταφέρει να ανταποκριθούν ως τώρα στις προσδοκίες, παρότι θεωρείται «μανούλα» στον τομέα της ψυχολογίας.

Τι γίνεται τώρα

Αυτή είναι η αλήθεια για το τι συνέβη πέρυσι το καλοκαίρι, τι ακολούθησε και πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε με ό,τι καλό ή κακό έχει συμβεί. Σίγουρα υπάρχει χρόνος μπροστά για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα και να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα με τη Μάλμε. Αν, όμως, υποτιμηθούν οι Σουηδοί τότε δεν θα μιλάμε για «έγκλημα», αλλά για ανεπανάληπτο «χαρακίρι»!

Το σίγουρο είναι πως λάθη έγιναν και θα ξαναγίνουν. Ο στόχος είναι να μείνει ενωμένη η ομάδα, να φέρει ακόμη πιο κοντά τον κόσμο της, ο οποίος περιμένει να ζεσταθεί από τους παίκτες μέχρι τα τέλη του Δεκέμβρη και μετά να τον ζεστάνει η διοίκηση με τις απαραίτητες μεταγραφές που θα βοηθήσουν στη βελτίωση της εικόνας και στη σωστή χημεία. Όλα τ’ άλλα θα τα δούμε στο γήπεδο…

Διαβάστε ακόμη

Σταύρος Γεωργακόπουλος: Σκληρό μάθημα ισπανικών

Θέμης Καίσαρης: Ο Ολυμπιακός του... τίποτα

Κώστας Κεφαλογιάννης: Χειρότερος από πέρυσι

Ατλέτικο Μαδρίτης - Ολυμπιακός 4-0 (VIDEOS)

Το σενάριο πρόκρισης του Ολυμπιακού και τι χρειάζεται για το Europa League

Mίτσελ: "Θα με διαγράψουν από προπονητή!"

News 24/7

24MEDIA NETWORK