Ο... άλλος Μήτρογλου

Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος αφήνει για λίγο τον Ολυμπιακό και καταπιάνεται με τον κορυφαίο Έλληνα επιθετικό αυτήν τη στιγμή, τον Κώστα Μήτρογλου, και τα όσα κάνει στην Μπενφίκα που τον έφεραν στα προημιτελικά του Champions League.

Ο... άλλος Μήτρογλου
Μήτρογλου-Μπενφίκα

Ο Ολυμπιακός γιορτάζει σήμερα, 10 του Μάρτη, 91 χρόνια ένδοξης ιστορίας. Ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος πανηγυρίζει εδώ και λίγες μέρες την κατάκτηση του 43ου τίτλου πρωταθλήματος και πιο δυνατός από ποτέ ατενίζει με ακόμη μεγαλύτερη αισιοδοξία και πίστη το μέλλον.

Ένας άλλος δαφνοστεφανωμένος έφηβος, ένα παιδί που ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στου Ρέντη, δέθηκε με την ερυθρόλευκη φανέλα και έβαλε την υπογραφή του σε τίτλους και διακρίσεις, έχει από χθες βράδυ στα χέρια του το "εισιτήριο" της συμμετοχής στα προημιτελικά του Champions League.

Στον Κώστα Μήτρογλου αναφέρομαι, ένα πρόσωπο που αποτέλεσε σημείο αναφοράς στις επτά σεζόν του με την εμφάνιση του Ολυμπιακού. Στα 27 του πλέον, ο Κώστας κατάφερε να "απογαλακτιστεί". Έκοψε όλες τις παιδικές συνήθειες και τα καπρίτσια κι έφτασε στο σημείο να γίνει άντρας με την εμφάνιση μιας άλλης ομάδας.

Ο "νέος Κοβάσεβιτς"

Ναι, δεν είναι υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι ο φετινός Μήτρογλου, ο Μήτρογλου της Μπενφίκα, είναι ένας άλλος παίκτης απ’ αυτόν που ζήσαμε στον Πειραιά. Στο σπάνιο ταλέντο του υποκλίθηκαν άπαντες από τότε που τον αντίκρισαν στο Ρέντη. Η επαφή του με τα αντίπαλα δίχτυα ήταν και είναι ερωτική. Αριστερό, δεξί, κεφαλιά, δεν υπάρχει κάτι που να λείπει από το ρεπερτόριό του για να χαρακτηριστεί σκόρερ ολκής.

Όταν ήταν ακόμη πιτσιρικάς, πολύ πιο έμπειροι συμπαίκτες του έλεγαν ότι με την τεχνική κατάρτισή του, την ποιότητα και το εκπληκτικό τελείωμα θα μπορούσε να ξεπεράσει στην πορεία των χρόνων ακόμη και τον –πολύ μεγάλο- Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ο οποίος ακόμη και στα 35 του παρέδιδε μαθήματα γκολ μέσα στο "κουτί" των αντιπάλων.

Η περιπέτειά του μέχρι τη Λισαβόνα

Πριν από δύο χρόνια, οι εκπληκτικές επιδόσεις του σε Ελλάδα και Ευρώπη με τον Ολυμπιακό του Μίτσελ τον έκαναν περιζήτητο και η πρόταση της Φούλαμ με αντάλλαγμα κοντά στα 15 εκατομμύρια ευρώ δεν άργησε να έρθει. Ο τραυματισμός που τον ταλαιπωρούσε εκείνη την περίοδο, ωστόσο, κι η βιαστική αποκατάσταση για να μην χαλάσει η μεταγραφή, την οποία επιθυμούσε και ο ίδιος σφόδρα, δεν του επέτρεψαν να "δείξει" σε ένα τόσο απαιτητικό πρωτάθλημα όπως η Premier League. Σε μια ομάδα που πάλευε να σωθεί και με έναν προπονητή, τον Φέλιξ Μάγκατ, ο οποίος ανέλαβε λίγο καιρό μετά από την άφιξη του "Μητρογκόλ" στο Λονδίνο και από τις πρώτες μέρες φάνηκε ότι δεν "ταίριαζαν" τα χνώτα τους.

Στο φινάλε της ίδιας σεζόν, ο "πιστολέρο" με τη σύμφωνη γνώμη διοίκησης και Μίτσελ, κινεί Γη και ουρανό για να επιστρέψει στα γνωστά λημέρια, έστω και δανεικός. Έφυγε στα μισά της χρονιάς με 14 γκολ στο πρωτάθλημα και γύρισε με μιάμιση συμμετοχή και άσφαιρος από την Αγγλία. Ήθελε να πάρει ξανά μπρος και ήξερε πως στου Ρέντη η προσαρμογή θα ήταν πιο εύκολη...

Το μεγάλο διάστημα απουσίας, αλλά και η "φασαρία" που συνόδευσε την επιστροφή, δεν τον βοήθησαν να βρει τον καλό εαυτό του από την αρχή. Δυσκολεύθηκε να ανεβάσει στροφές, ενώ δεν είχε και τη διάθεση που τον έκανε "καυτό" σε κάθε συμμετοχή του πριν έρθει η ώρα να ανοίξει τα φτερά για το εξωτερικό. Τα 16 γκολ που μέτρησε μόνο στο πρωτάθλημα δεν στάθηκαν ικανά να βελτιώσουν τη μέτρια εικόνα και κάπου εκεί έκλεισε το "κεφάλαιο" Ολυμπιακός.

Για την απόκτησή του ενδιαφέρθηκε και πολύ έντονα η Σπόρτινγκ Λισαβόνας, η πρώην ομάδα του Μάρκο Σίλβα, αλλά τελικά τον απέκτησε στο νήμα η Μπενφίκα, ίσως επειδή και τα κόκκινα του πηγαίνουν περισσότερο. Φέτος, από το ξεκίνημα της σεζόν, ο Κώστας απέκτησε όλα αυτά για τα οποία τον κυνηγούσαν όλοι οι προηγούμενοι προπονητές του στον Ολυμπιακό. Δούλεψε περισσότερο, ανταποκρίθηκε σε "κομμάτια" τακτικής, έγινε καλύτερος συμπαίκτης για τους διπλανούς του, με δύο λόγια ωρίμασε. Έγινε σοβαρός επαγγελματίας κι όχι απλά ένα μεγάλο ταλέντο που παίζει μόνο με το ένστικτο και την ικανότητα.

Κακομαθημένος στην Ελλάδα, συνεπής έξω

Όλα αυτά ο Μήτρογλου δεν θα μπορούσε να τα πετύχει εδώ. Στον Πειραιά ήταν πάντα ο "δικός μας Κωστάκης", ο αγαπημένος της εξέδρας, ο κακομαθημένος της ομάδας. Όπως μάθει κανείς. Ο Μήτρογλου ένιωθε πάντα όσο άνηκε στον Ολυμπιακό σαν στο σπίτι του και στο σπίτι μας δεν είμαστε πάντα όσο "τακτικοί" ή "συνεπείς" χρειάζεται.

Φέτος, όμως, που τα παιχνίδια τέλειωσαν, η χρονιά ήταν καθοριστική για το αν η καριέρα του θα απογειωθεί ξανά ή θα συνεχίσει την κατρακύλα, το "γκολόπαιδο" απέδειξε για μία ακόμη φορά πως στα δύσκολα ξέρει να βγάζει χαρακτήρα. Έλαβε τα μηνύματα που έπρεπε, κατάλαβε ότι θα υπάρξουν παιχνίδια που θα καθίσει και στον πάγκο ή θα παίξει για λίγα λεπτά και πως σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε προπόνηση, θα πρέπει να ανταποκρίνεται στο 100%.

Φτάσαμε αρχές Μάρτη, με τον Μήτρογλου να μετράει 18 γκολ και τέσσερις ασίστ μέσα από 35 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις. Μόλις χθες ήταν βασικός στην εκτός έδρας νίκη των "αετών" επί της Ζενίτ στην Αγία Πετρούπολη, που "σφράγισε" την πρόκριση στις "8" καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.

Πλέον στα πόδια του γίνεται... σφαγή για το ποια ομάδα θα τον αγοράσει, καλύπτοντας τις απαιτήσεις της Φούλαμ. Το μόνο που απομένει να αποδείξει από εδώ και πέρα είναι ότι θα συνεχίσει και του χρόνου να δουλεύει στα... κόκκινα για να αξιοποιεί το ταλέντο του στο 100% ή αφού δέσει τον... γάιδαρό του, θυμηθεί ξανά τις κακές συνήθειες που αποτέλεσαν τροχοπέδη τα προηγούμενα χρόνια στο δρόμο προς τη δόξα...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ζενίτ - Μπενφίκα 1-2

News 24/7

24MEDIA NETWORK