Από τον Τσόρι ξεκινά η ενδεκάδα της ρεβάνς!

Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος σχολιάζει το παιχνίδι με τον Ατρόμητο και εξηγεί γιατί η παρουσία του Τσόρι στο ματς με την Άντερλεχτ κρίνεται επιτακτική.

22 ΦΕΒ 2016

Είναι άγνωστο αν ο Μάρκο Σίλβα θα προχωρούσε σε ριζική ανανέωση της ενδεκάδας του Ολυμπιακού, αν δεν ακολουθούσε το καθοριστικό παιχνίδι με την Άντερλεχτ. Ταπεινή μου άποψη είναι πως δεν θα υπήρχαν 8 αλλαγές στην ενδεκάδα σε σχέση με τον αγώνα των Βρυξελλών αν δεν ήταν τόσο κοντά η ρεβάνς με τους Βέλγους.

Για τον έναν (τιμωρίες) ή τον άλλο (φρεσκάρισμα) λόγο, πάντως, οι αλλαγές έγιναν και το αποτέλεσμα μπορεί και να ξεπέρασε τις προσδοκίες του Πορτογάλου κόουτς. Ένας Ολυμπιακός που έπαιξε χωρίς "καθαρό" 6άρι και χωρίς ιδιαίτερη ισορροπία (σ.σ. η ενδεκάδα έγερνε προς την επίθεση), έγινε ξανά απρόβλεπτος, δεν εγκλωβίστηκε, έβγαλε φρεσκάδα, ενέργεια, υψηλό ρυθμό και σκόρπισε μια ομάδα που διανύει το καλύτερο "φεγγάρι" της από το ξεκίνημα της περιόδου.

Δεν μπορεί να παραγνωρίζει κανείς ότι ο Ατρόμητος έδειξε χαρακτήρα, κυρίως στο δεύτερο μισό του πρώτου ημιχρόνου, πάλεψε για την ισοφάριση κι αν ο Μπρίτο δεν είχε βρει στη φάση του 33’ μπροστά του τον ιπτάμενο Ρομπέρτο, πριν γίνει το 2-0 θα είχε γίνει το 1-1 κι όλα θα ξεκινούσαν από την αρχή.

Πλουραλισμός στην επίθεση με Τσόρι στην 11άδα

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, πάντως, ότι με τον Τσόρι Ντομίνγκες στην ενδεκάδα, έστω κι αν ο Αργεντινός βγάζει το ματς στο ρελαντί, ο Ολυμπιακός έχει μεγαλύτερο πλουραλισμό στην επίθεση. Στα τελευταία παιχνίδια παρατηρήθηκε το φαινόμενο να περιορίζουν οι αντίπαλοι προπονητές Φορτούνη, Ντουρμάζ και οι "ερυθρόλευκοι" να ξεμένουν από ιδέες.

Ο Αργεντινός μπαλαντέρ μπορεί να μην έχει τη φρεσκάδα, τα τρεξίματα και τη γρήγορη μετάβαση του "Φορτού", αλλά έχει στόφα, ωριμότητα και εμπειρία που ο Έλληνας διεθνής θα αποκτήσει με την πάροδο του χρόνου. Δεν είναι τυχαίο ότι στα λίγα λεπτά που βρέθηκαν μαζί στο τερέν και βρήκαν ανοικτούς χώρους, κρύφθηκε το τόπι…

Ήταν μια γεμάτη νίκη για τον Ολυμπιακό, ένα αποτέλεσμα που το είχαν ανάγκη και οι "ερυθρόλευκοι" και ο κόσμος τους, τέσσερις ημέρες πριν από τον αγώνα της χρονιάς. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι έτσι όπως έπαιξε χθες η ομάδα του Μάρκο Σίλβα θα παίξει και στον επαναληπτικό με την Άντερλεχτ.

Διαφορετικός αγώνας

Είναι εντελώς διαφορετικές οι απαιτήσεις των δύο αγώνων. Οι Βέλγοι θα κατέβουν στο Φάληρο με πρώτο στόχο ότι το να μη δεχθούν το ένα γκολ που έβαλαν στην έδρα τους, αλλά για να πετύχουν ένα ακόμη, το οποίο θα κάνει "βαρίδια" τα πόδια των γηπεδούχων. Δεν γίνεται, λοιπόν, ο Ολυμπιακός να παίξει την Πέμπτη χωρίς καθαρό αμυντικό χαφ και να αφήσει το παιχνίδι να εξελιχθεί σε ροντέο.

Ένας από τους Μιλιβόγεβιτς ή Ζντιέλαρ, λοιπόν, επιβάλλεται να πάρει θέση μπροστά από την τετράδα της άμυνας, ενώ θα πρέπει στην ενδεκάδα να χωρέσει οπωσδήποτε και ο Ντομίνγκες μαζί με τον Φορτούνη. Για καλύτερο έλεγχο του ρυθμού, μεγαλύτερη εξυπνάδα στις επιλογές, για ουσιαστική κατοχή μπάλας, για περισσότερο πλουραλισμό στο σκοράρισμα και την τελική πάσα.

Τσόρι αντί Σεμπά και Ιντέγε αντί Πουλίδο

Δε νομίζω να υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες για το ποιος είναι πιο χρήσιμος από τους Τσόρι ή Σεμπά σε αυτό το παιχνίδι και τι διαφορά θα υπάρχει στην ποιότητα της ομάδας, αν στην επιθετική τετράδα, μαζί με Ντομίνγκες και Φορτούνη βάλουμε και Ντουρμάζ, Ιντέγε.

Ο Πουλίδο άρεσε κατά διαστήματα και σκόραρε ξανά κάτι που έγινε και πριν από περίπου ένα μήνα στο αντίστοιχο παιχνίδι με την Ξάνθη. Έχει ποιότητα και ταχύτητα ο Μεξικανός, είναι εκρηκτικός στα πρώτα μέτρα, συνεργάζεται πολύ καλά με τους γύρω του, έβαλε ένα γκολ που πρέπει να ξέρεις μπάλα για να τελειώσεις έτσι τη φάση, αλλά… Το "αλλά" εστιάζεται στο ότι όταν μπαίνει μόνος στην αντίπαλη περιοχή χάνεται ανάμεσα στα ψηλά κορμιά της άμυνας. Αντίθετα όταν βγαίνει πιο έξω και παίρνει μπάλα, συμμετέχει στο παιχνίδι και φεύγει στους κενούς χώρους είναι σαφώς πιο χρήσιμος και ουσιαστικός.

Μεταξύ Ιντέγε και Πουλίδο, λοιπόν, για τον αγώνα της Πέμπτης η ποδοσφαιρική λογική λέει Ιντέγε, αλλά με τον Άλαν έτοιμο να μπει και να βοηθήσει ανάλογα με την εξέλιξη του αγώνα. Ο Νιγηριανός, άλλωστε, έδειξε όρεξη κι έβγαλε ενέργεια ερχόμενος από τον πάγκο, ενώ έδωσε και την ασίστ στο γκολ του Φορτούνη.

Δεν πρέπει να "φοβάται" το ροτέισιον

Ως κεντρικό συμπέρασμα, είναι σίγουρο ότι ο Μάρκο Σίλβα δεν θα πρέπει από εδώ και πέρα να "φοβάται" το ροτέισιον ούτε να μένει κολλημένος σε μία ενδεκάδα, καθώς πέρα από το ότι κάποιοι παίκτες εφησυχάζουν ή κουράζονται, υπάρχουν άλλοι από πίσω διψασμένοι και αποφασισμένοι να αρπάξουν τις ευκαιρίες.

Είδαμε για παράδειγμα τι σημαίνει να είναι στην ενδεκάδα ο Εστέμπαν Καμπιάσο. Ο Αργεντινός μέσος δεν θα δαγκώσει στο μαρκάρισμα, αυτό είναι δεδομένο. Θα πατήσει, ωστόσο, σε όλο το γήπεδο θα είναι πάντα δίπλα στον κάτοχο της μπάλας για να του δώσει στήριγμα, έχει την πάστα για να μοιράσει σωστά το παιχνίδι, να ελέγξει το ρυθμό, ακόμη και να σκοράρει με το εξωτερικό άμα λάχει.

Όσο για τον Κασάμι, ο τσαμπουκάς και η προσωπικότητά του, σε συνδυασμό με την τεχνική του κατάρτιση και τα φυσικά χαρίσματα, τον καθιστούν απαραίτητο για τη ρεβάνς με την Άντερλεχτ. Η "μπούκα" που κάνει στη φάση του 2-0 και η ασίστ στον Πουλίδο δείχνει τι μπορεί να προσφέρει όταν μπαίνει συγκεντρωμένος και ορεξάτος στο τερέν.

Το χθεσινό παιχνίδι, πάντως, και το σκορ που αποτυπώθηκε στον φωτεινό πίνακα αποτελεί την καλύτερη ένεση αυτοπεποίθησης και –λογικά- θα λειτουργήσει ευεργετικά για τον αγώνα που έρχεται. Ο Μάρκο Σίλβα καλείται να βρει την ισορροπία μεταξύ επίθεσης και άμυνας, αλλά και να κρατήσει πειθαρχημένη την ομάδα του, καθώς ψάχνει ένα γκολ για να ισοφαρίσει το σκορ του πρώτου αγώνα. Άρα θα πρέπει να παίξει όσο μπορεί πιο γρήγορα και ουσιαστικά, αλλά όχι βιαστικά και επιπόλαια…

Υ.Γ.: Θετικό το ντεμπούτο του Πραξιτέλη Βούρου στην ενδεκάδα, ο οποίος εμφανίστηκε πολύ σοβαρός και πειθαρχημένος σε όλες του τις επεμβάσεις. Απέδειξε με την εμφάνισή του το πόσο σωστή ήταν η απόφαση να μην πάει δανεικός τον Γενάρη από τη στιγμή που έφυγαν και οι Αυλωνίτης, Γούτας.