Ο έλεγχος μιας... ρεζέρβας (ΙΙ)

Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος καταγράφει τα πεπραγμένα όσων αγωνίστηκαν στο παιχνίδι κυπέλλου με τον Πλατανιά.

29 ΟΚΤ 2015

Είμαι από εκείνους που θεωρούσαν επιβεβλημένες τις αλλαγές και τις ευκαιρίες του Μάρκο Σίλβα στο παιχνίδι Κυπέλλου με τον Πλατανιά. Το συζητούσαμε μερικές ώρες νωρίτερα και στον Sport24 radio 103,3. Μπορεί όλοι αυτοί που βρέθηκαν το βραδάκι της Τετάρτης στου Καραϊσκάκη να μην είχαν παίξει ούτε σε προπόνηση στου Ρέντη, ωστόσο, ο κόουτς όφειλε να τους δώσει μερικά λεπτά συμμετοχής, έστω κι αν το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο.

Ο Ολυμπιακός δεν έχασε κάτι από μία ισοπαλία έστω και στο γήπεδό του. Μια ισοπαλία που –για να τα λέμε όλα- δεν ήταν δίκαιο αποτέλεσμα, μιας και ακυρώθηκε κακώς το γκολ του Ερνάνι στο πρώτο ημίχρονο, λόγω λανθασμένης υπόδειξης οφσάιντ του Φινμπόγκασον. Αυτό ίσως δεν έχει μεγάλη σημασία, εκείνο που μετράει είναι τι έδειξαν και τι όχι οι κόκκινες "ρεζέρβες" (σ.σ. παρεμπιπτόντως, υπέροχη η κόκκινη εμφάνιση αλά Μπάγερν). Πάμε, λοιπόν, να ρίξουμε μια ματιά στο τι έδειξαν και τι όχι οι παίκτες που έκαναν σεφτέ στο Κύπελλο:

Στέφανος Καπίνο: Τα γκολ που δέχθηκε ήταν… εκτελέσεις. Δεν είχε περιθώρια αντίδρασης, παρά μόνο να κάνει βουτιά αυτοκτονίας στα πόδια του Ράμος στη φάση του 0-1, αλλά με κίνδυνο να υποπέσει σε πέναλτι και αποβολή. Τις λιγοστές φορές που χρειάστηκε να επέμβει από ‘κει και πέρα έδειξε καλά αντανακλαστικά. Όσο βρίσκει αγωνιστικό χρόνο στη σκιά του μεγάλου Ρομπέρτο θα είναι κέρδος για το μέλλον.

Λεάντρο Σαλίνο: Ο γνωστός παθιασμένος και ασταμάτητος Βραζιλιάνος. Τα έδωσε όλα, ενώ στα τελευταία λεπτά μέχρι να έρθει η ισοφάριση ανεβοκατέβαινε σα δαιμονισμένος όλη τη δεξιά πτέρυγα.

Πραξιτέλης Βούρος: Λίγο έλειψε να γίνει ο από μηχανής Θεός και να πετύχει (με κεφαλιά) τη μεγάλη ανατροπή στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Γρήγορος στις επεμβάσεις του, δυναμικός στις μονομαχίες, πρόσθεσε άλλη μία θετική εμφάνιση στο ενεργητικό του μετά από την εξαιρετική παρουσία του στα φιλικά της προετοιμασίας.

Μανουέλ Ντα Κόστα: Είδε το ματς ως αγγαρεία κι έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο. Τον "σκούριασε" ο πάγκος, αλλά η αίσθηση που επικρατεί είναι ότι θα ισιώσει μόλις επιστρέψει στις επάλξεις. Λίγο έλειψε να σκοράρει, πάντως, με κεφαλιά σε μία από τις προωθήσεις του. Παρότι έκανε παιδαριώδη σφάλματα η τεχνική ηγεσία τον πιστεύει και τον στηρίζει.

Κώστας Τσιμίκας: Ο 19χρονος μπακ-χαφ άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις. Ανεβοκατέβαινε την αριστερή πλευρά με θράσος και πολλές δυνάμεις, πήρε πρωτοβουλίες, έφτασε μέχρι την αντίπαλη περιοχή. Λογικό είναι να μην αποφύγει κάποια λαθάκια σε μεταβιβάσεις, αλλά έχει πολλά να δώσει, αν συνεχίσει να δουλεύει με χαμηλά το κεφάλι.

Σάσα Ζντιέλαρ: Υπέροχο στιλ, μπαλαδόφατσα, "καμικάζι" στις μονομαχίες, καλή αίσθηση του χώρου και επαφή με τη μπάλα. Μοιάζει ταλέντο από ατόφιο χρυσάφι. Για κάποιους έχει περιθώρια να εξελιχθεί καλύτερα και από τον συμπατριώτη του Λούκα Μιλιβόγεβιτς, αλλά πρέπει να φάει πολλά ψωμιά μέχρι τότε…

Φάνης Τζανδάρης: Πολύ φιλότιμος, έτρεχε ασταμάτητα, ίσως και άσκοπα σε κάποιες περιπτώσεις. Με τρομερή διάθεση να "δείξει", έδωσε πολλές μάχες, κέρδισε μονομαχίες, έκανε τα πάντα για να φωνάξει "παρών". Έχει πολλά περιθώρια εξέλιξης, αλλά το ότι είναι "πολεμιστής" δεν μπορεί να του το αμφισβητήσει κανείς.

Ερνάνι: Του έκανε πολύ καλό η παρουσία του στην ενδεκάδα για πρώτη φορά. Δεν είναι τυχαίο ότι όσο περνούσε η ώρα πατούσε καλύτερα στα πόδια του, έπαιρνε πρωτοβουλίες, έβγαζε ενέργεια και φαντασία. Τα λέγαμε και προχθές. Ο Πορτογάλος ξέρει καντάρια μπάλα, μπορεί να κάνει παπάδες αρκεί να βάλει και το μυαλό του στην εξίσωση, ανάλογα με τα "θέλω" του Σίλβα. Το ζητούμενο είναι να συνεχίσει έτσι και να μην εξελιχθεί σε νέα περίπτωση Ντουρμάζ που έφαγε μια σεζόν για να "ξυπνήσει" την επόμενη.

Δημήτρης Κολοβός: Αέρινος με τη μπάλα, έξυπνος στο χώρο, αλλά χωρίς ιδιαίτερη ουσία. Μοιάζει ακόμη έξω από τα νερά του, ωστόσο, επηρεάστηκε και από ορισμένα δυνατά μαρκαρίσματα που δέχθηκε από το πρώτο ημίχρονο. Θα μπορούσε να έχει αντικατασταθεί πολύ νωρίτερα, αλλά έμεινε στο τερέν λόγω της επιθυμίας του να παίξει.

Άλφρεντ Φινμπόγκασον: Άλλος στη θέση του θα έβλεπε αυτό το ματς ως ταλαιπωρία. Ο Ισλανδός όχι μόνο δεν το είδε έτσι, αλλά έβγαζε φωτιές. Πολύ καλές κινήσεις, ωραίες συνεργασίες με τους διπλανούς του, με διάθεση να παίξει ομαδικά κινούμενος στο όριο του οφσάιντ. Κρίμα που δεν του πιστώθηκε η ωραία ασίστ στο γκολ του Ερνάνι, το οποίο κακώς ακυρώθηκε στο α’ μέρος.

Γιάννης Γιαννιώτας: Αυτός ο παίκτης σίγουρα δεν αξίζει να μην παίζει ούτε στα διπλά του Ρέντη. Κάπου τον έχει αδικήσει ο προπονητής. Και μόνο το γεγονός ότι μπαίνει πυρακτωμένος στο τερέν, βγάζει τόση ενέργεια και είναι τόσο ταχύς, θα έπρεπε –αν μη τι άλλο- να του εξασφαλίσει κάποιες παρουσίες στον πάγκο με προοπτική να πάρει σταδιακά χρόνο συμμετοχής.

Άλαν Πουλίδο: Έπαιξε πολύ λίγο για να μπορεί να κριθεί. Επίσης, είναι μάλλον απίθανο να μπορέσει να ανταποκριθεί σε ρόλο σέντερ φορ, χωρίς έναν ακόμη πιο βαρύ επιθετικό δίπλα του. Είναι ένα στοίχημα που κάποια στιγμή θα πρέπει να εξαργυρωθεί. Δεν μπορεί να είναι κακός παίκτης. Στήριξη χρειάζεται και ψυχολογία.

Υ.Γ.: Μόνο εγώ είδα ότι υπάρχει υποψία οφσάιντ του Μπανανά στη φάση του 1-2; Έχω την αίσθηση πως στο ξεκίνημα της φάσης ο σκόρερ του Πλατανία ήταν εκτεθειμένος μέχρι να καλυφθεί και να σκοράρει, αλλά δεν είδαμε ποτέ τη φάση από τη σωστή ευθεία για να είμαστε σίγουροι. Έτσι για την ιστορία…