Θέλει κόουτς με καρύδια!

Ανιχνεύοντας το έδαφος μετά την παραίτηση του Γιώργου Μπαρτζώκα από τον πάγκο του Ολυμπιακού, ο Σταύρος Γεωργακόπουλος εξηγεί γιατί θεωρεί περισσότερη κατάλληλη την επιλογή του Σάσα Τζόρτζεβιτς.

10 ΟΚΤ 2014

Μπορεί να μην είμαι βαθύς γνώστης του μπάσκετ, αλλά γνωρίζω τον Γιώργο Μπαρτζώκα από τότε που έκανε τα πρώτα του βήματα στην προπονητική ως κόουτς του ΑΟ Πεύκης και ήμουν για ένα διάστημα εκκολαπτόμενος μαθητής του. Οι δρόμοι μας χώρισαν νωρίς, η δική μου σχέση με την πορτοκαλί μπάλα, άλλωστε, δεν ήταν ποτέ ερωτική, αλλά από τότε ξέρω καλά ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που λατρεύει τη δουλειά του, την υπηρετεί νυχθημερόν και έχει θυσιάσει πολλά για να φτάσει εδώ που βρίσκεται σήμερα.

Δεν θα κρίνω την πορεία του στην τεχνική ηγεσία της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού επειδή –όπως εξήγησα- δεν έχω τη γνώση και την εμπειρία να το κάνω. Υπάρχουν, άλλωστε, πολλοί συνάδελφοι, κι εδώ στο Contra.gr, για να αναλύσουν τη συνολική του προσφορά.

Εκείνο που εγώ ξέρω είναι ότι αν κάπου «έχασε» ο Μπαρτζώκας είναι επειδή δεν είχε το ειδικό βάρος να ηγηθεί της ομάδας στα πολύ δύσκολα και κυρίως στον ψυχολογικό τομέα. Δεν έχει τον τσαμπουκά για να βγει μπροστά, να ανακατέψει την τράπουλα, να τρίξει τα δόντια, να δείξει σε όλους ότι είναι το μεγάλο αφεντικό που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Ξέρει το καρότο δεν ξέρει το μαστίγιο.

Έχω την αίσθηση, λοιπόν, ότι καλώς επέλεξε να καταθέσει την παραίτησή του και να αποχωρήσει με αξιοπρέπεια, όπως είμαι σίγουρος για το τι πρέπει να έχει ο… επόμενος! Καρύδια! Αυτό λείπει από τον Ολυμπιακό. Ένας κόουτς με τα «άντερα» του Ιωαννίδη, την ηγεμονική φυσιογνωμία του Ντούντα, ένας προπονητής που θα επιβληθεί κι όχι απλά θα τον ακούνε οι παίκτες, όποτε τον ακούνε, όσο σωστά κι αν είναι αυτά που τους λέει.

Το ρεπορτάζ λέει ότι ο διάδοχος του Μπαρτζώκα στον πάγκο του Ολυμπιακού θα είναι ή ο Φώτης Κατσικάρης ή ο Σάσα Τζόρτζεβιτς. Νομίζω ότι οι απαιτήσεις της ομάδας και οι αδυναμίες της «φωνάζουν» πως πιο κοντά στο ζητούμενο είναι ο Σέρβος κι ας μην έχει την ανάλογη εμπειρία στους πάγκους.

Η πιθανή επιλογή του -συμπαθέστατου και ικανότατου- Κατσικάρη ίσως αποδειχθεί… συνέχεια του Μπαρτζώκα και οι «ερυθρόλευκοι» δεν ψάχνουν έναν ακόμη γνώστη του μπάσκετ για να καθίσει στον πάγκο τους. Ψάχνουν κάποιον που θα εμπνεύσει, θα πάρει από τον κάθε παίκτη το 100%, θα έχει προσωπικότητα που επιβάλλεται με το «καλημέρα» και θα τραβήξει και καμιά «φάπα» -μεταφορικά, για να μην παρεξηγηθώ- αν χρειαστεί.

Αν οι Αγγελόπουλοι ήταν γενικά πιο «επιθετικοί» στη συμπεριφορά τους, πιο τολμηροί και πιο θρασείς, ίσως να κάλυπταν αυτό το κενό που υπάρχει στην ομάδα. Από τη στιγμή, όμως, που δεν είναι έτσι και δεν πρόκειται αν αλλάξουν –και καλά κάνουν σε τελική ανάλυση- αυτή τη δουλειά θα πρέπει να την κάνει ο προπονητής. Άρα αυτό θα πρέπει να είναι ένα από τα βασικά κριτήρια για τον επόμενο σύμφωνα με την δική μου ταπεινή άποψη, χωρίς να θέλω να το παίξω «πονηρός» ή να μπω σε χωράφια που δεν γνωρίζω από πρώτο χέρι…

Αυτό επιτάσσει και το DNA του Ολυμπιακού, άλλωστε, και δεν το αμφισβητεί κανείς!