Τι κρατάει και τι διώχνει τον Μίτσελ

Είναι γεγονός ότι έχουν σχηματιστεί δύο πόλοι τον τελευταίο καιρό σχετικά με το παρόν και το μέλλον του Μίτσελ. Υπάρχουν οι πιστοί υποστηρικτές του και κάποιοι άλλοι που εκτιμούν ότι έχει χάσει το παιχνίδι και πρέπει να αντικατασταθεί. Γράφει ο Σταύρος Γεωργακόπουλος.

Τι κρατάει και τι διώχνει τον Μίτσελ

Δύσκολος και περίεργος Δεκέμβρης είναι αυτός που διανύουμε για τον Ολυμπιακό. Δύσκολος επειδή η ομάδα συνεχίζεται να ζορίζεται σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Περίεργος γιατί πολύ απλά κανείς δεν ξέρει τι ξημερώνει και κανείς –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα αλλάξει τη χρονιά στον Πειραιά…

Η ομάδα έβγαλε αντίδραση κι έδειξε χαρακτήρα στα δύο τελευταία παιχνίδια της κόντρα στη Μάλμε και τον Λεβαδειακό. Όσοι χρησιμοποιήθηκαν από τον Μίτσελ πάλεψαν πρώτα απ’ όλα για τον εαυτό τους, στη συνέχεια για την ομάδα του και στο τέλος για τον προπονητή τους. Δε νομίζω να υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ο Ισπανός έπαψε να ακροβατεί σε τεντωμένο σκοινί επειδή η ομάδα πήρε δύο σημαντικά παιχνίδια. Η αλήθεια είναι πως ακόμη κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα επειδή πολύ απλά ο Ολυμπιακός δεν πείθει ότι μπορεί να είναι ο εαυτός του. Όταν αυτό συμβεί και ο κόουτς θα μπορεί να κοιμάται ήσυχος, είτε βρίσκεται ακόμη στον Πειραιά είτε κάπου αλλού…

Είναι γεγονός ότι έχουν σχηματιστεί δύο πόλοι τον τελευταίο καιρό σχετικά με το παρόν και το μέλλον του Μίτσελ. Υπάρχουν οι πιστοί υποστηρικτές του, εκείνοι που πιστεύουν ότι στο τέλος της ημέρας θα την βρει τη λύση, θα επιβιώσει και θα οδηγήσει τελικά την ομάδα στην κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου. Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι άλλοι που εκτιμούν ότι έχει χάσει το παιχνίδι και πρέπει να αντικατασταθεί, αφού θεωρούν πως είναι από δύσκολο έως απίθανο να γυρίσει το χαρτί.

Έχω καταθέσει την άποψή μου επί του θέματος και δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι. Το ότι η ομάδα έχει αγωνιστικά ζητήματα να λύσει δε νομίζω πως μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Όπως, επίσης, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται σταθερά μακριά από τον καλό του εαυτό και τις μεγάλες προσδοκίες του καλοκαιριού. Στην Ευρώπη παρά τις μεγάλες εντός έδρας νίκες με συνολική συγκομιδή 8 γκολ υπέρ και 4 κατά, πλήρωσε την είσοδό του στην επόμενη φάση του Champions League λόγω της άμυνας. Με 13 γκολ σε 6 αγώνες δεν θα μπορούσε κανείς, άλλωστε, να περιμένει και κάτι περισσότερο.

Τι κρατάει και τι διώχνει τον Μίτσελ
INTIME SPORTS

Κάτι ανάλογο, ωστόσο, ισχύει κι εντός των τειχών. Οι «ερυθρόλευκοι» δέχονται κατά μέσο όρο ένα γκολ ανά αγώνα (έχουν 0,8 παθητικό ανά ματς και 11 συνολικά), βάζουν αντίστοιχα 2 και κάτι (2,2 ανά ματς) με τη διαφορά, όμως, πως όταν νικούν συνήθως φορτώνουν με γκολ τις αντίπαλες εστίες, ενώ όταν «κολλάνε» επιθετικά, συνήθως το παιχνίδι καταλήγει σε χαμένους βαθμούς (12 μέχρι τώρα).

Το πρόβλημα του Ολυμπιακού και κατ’ επέκταση του Μίτσελ, λοιπόν, είναι πως δεν μπορεί να επιβληθεί, να διασπάσει κλειστές άμυνες και εν τέλει να κυριαρχήσει. Το ακόμη χειρότερο είναι πως δεν φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ ακόμη κι όταν οι παίκτες του προσπαθούν να δώσουν το «κάτι παραπάνω», όπως έγινε το βράδυ του Σαββάτου στη Λιβαδειά. Μία φορά το πέτυχαν. Την επόμενη; Κανείς δεν ξέρει αφού η ομάδα δεν πείθει.

Θέματα συμπεριφοράς

Όσοι, μάλιστα, θεωρούν ως επιβεβλημένη την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία επικαλούνται και για σειρά συγκεκριμένων συμπεριφορών από βασικούς παίκτες της ομάδας που έχουν παρατηρηθεί από το ξεκίνημα της σεζόν, γεγονός που τους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έχει χαθεί ο έλεγχος. Ξεκινώντας από την "κόντρα" Τσόρι και Μήτρογλου για το ποιος θα χτυπήσει ένα πέναλτι, φτάσαμε στο σημείο άλλοι να μην πανηγυρίζουν με την ομάδα σημαντικές νίκες και άλλοι να κρατούν μούτρα ακόμη και προς τους φιλάθλους, ενοχλημένοι επειδή έχουν δεχθεί αποδοκιμασίες μετά από μία ή μια σειρά κακών εμφανίσεων…

Τι κρατάει και τι διώχνει τον Μίτσελ

Είναι γεγονός, επίσης, πως κάποιοι θεωρούν εαυτόν αδικημένο από τις επιλογές του προπονητή, ο οποίος μέχρι πέρυσι τουλάχιστον, είχε πείσει τους πάντες ότι είναι ακριβοδίκαιος και λειτουργεί με μοναδικό κριτήριο την προσπάθεια στις προπονήσεις και τους αγώνες. Το αν άλλαξε ο Μίτσελ ή άλλαξαν οι ίδιοι δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Σημασία έχει ότι η ομάδα πρέπει να βρει το δρόμο της και να πείσει με τις εμφανίσεις της, καθώς ο φετινός τίτλος έχει πλέον τρεις διεκδικητές, ενώ υπάρχουν μπροστά υποχρεώσεις και για το Europa, την ώρα που ΠΑΟ και ΠΑΟΚ έχουν επικεντρωθεί στους εγχώριους στόχους.

Το δίλημμα για τον επόμενο

Δεν είναι υπερβολή ούτε εκτός πραγματικότητας να ισχυριστεί κανείς ότι ο Μίτσελ θα είχε αποχαιρετήσει ήδη αν στην ΠΑΕ δεν ανησυχούσαν με το ρίσκο της αλλαγής. Γιατί το εύκολο είναι να διώξεις τον προπονητή. Το δύσκολο είναι να τον αντικαταστήσεις καλύτερα ή έστω επάξια. Στην Πλατεία Αλεξάνδρας δεν είχαν και δεν έχουν τη διάθεση να εμπιστευθούν, καλώς ή κακώς, Έλληνα προπονητή. Ο ξένος, όμως, όσο καλός κι αν είναι, θα χρειαστεί το χρόνο του για να περάσει την φιλοσοφία και τα θέλω του στην ομάδα.

Στα μισά της σεζόν, όμως, και με όλα τα ζητούμενα στο τραπέζι, χρόνος δεν υπάρχει. Να θυμίσω πως όταν ανέλαβε ο Μίτσελ Γενάρη μήνα αντί του Ζαρντίμ, η κούρσα του τίτλου είχε ουσιαστικά κριθεί. Να θυμίσω, επίσης, πως μέχρι να καταλάβει ο Ισπανός τι πρέπει να κάνει, είχε τρελάνει πολύ κόσμο με τις αποφάσεις και με τις επιλογές του.

Για να μην πάμε μακριά τη βαλίτσα, ο Ισπανός έχει πάρει –νέα- μικρή πίστωση χρόνου και ουσιαστικά παίζει το τελευταίο του χαρτί στον «κόκκινο» πάγκο. Η ομάδα καλείται να πάρει πάση θυσία τους έξι βαθμούς στη διάρκεια της εβδομάδας που διανύουμε κόντρα στον Πανιώνιο (εντός) και την Καλλονή (εκτός), να φτάσει στη διακοπή των γιορτών χωρίς απώλειες και να μπει στο 2015 με τις απαραίτητες προσθήκες.

Η ώρα της ενίσχυσης

Από σήμερα μέχρι το τέλος του μήνα, θα πρέπει να έχουν δρομολογηθεί εξελίξεις και στο θέμα της ενίσχυσης, καθώς δεν χωρά αμφισβήτηση πως τα νέα αποκτήματα πρέπει από την Πρωτοχρονιά να κάνουν προπόνηση στου Ρέντη. Στα πενιχρά κέρδη του τελευταίου διαστήματος θα πρέπει να πιστωθεί ασφαλώς η επιστροφή του Δημήτρη Σιόβα, ο οποίος έβγαλε προχθές το πρώτο του 90άλεπτο, παίζοντας, μάλιστα, στα τελευταία λεπτά και ως στόπερ, ωστόσο, η ομάδα φωνάζει πως χρειάζεται μετάγγιση νέου αίματος και σε άλλες θέσεις.

Στο κόλπο και ο Ντιόπ

Ο στόπερ επιπέδου Μπρούνο Άλβες, εκείνος που θα δαγκώνει, θα έχει την εμπειρία, αλλά και τη σπιρτάδα να καλύψει τρύπες στα μετόπισθεν θα πρέπει να έρθει αύριο για να μην γράψω… χθες. Ο αέρινος εξτρέμ επιπέδου Κάμπελ με φαντασία, ικανότητα στο "ένας με έναν", ταχύτητα και έφεση στο γκολ, επίσης. Όπως και ο φορ στιλ Μιραλάς που θα πλαισιώσει τον Μήτρογλου, αλλά θα μπορεί να παίξει και μόνος του στην κορυφή, αν και όποτε χρειαστεί.

Τι κρατάει και τι διώχνει τον Μίτσελ

Από ‘κει και πέρα, δεν αποκλείεται να γίνει και μια ένεση στον άξονα, λόγω της απουσίας του τραυματία Μιλιβόγεβιτς και του Εντινγκά, ο οποίος θα έχει στη διάρκεια του Γενάρη υποχρεώσεις με την Εθνική του Κονγκό για το Κόπα Άφρικα. Κι εδώ κάποιοι επιμένουν για τον Ουσέρο του Αστέρα έστω κι αν δεν έχει τη δυνατότητα να παίξει στο Europa. Κάποιοι άλλοι που πιστεύουν ότι αν αποκτηθεί χαφ θα πρέπει να μπορεί να παίξει και στην Ευρώπη, σκέψη απόλυτα λογική εδώ που τα λέμε, δεν έχουν ξεχάσει τον Ντιόπ της Λεβάντε.

Οι μεταγραφές που πρέπει να γίνουν, θα γίνουν. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν θα μπορέσουν να αποδώσουν άμεσα και να ενισχύσουν την ομάδα με το «καλημέρα». Κι αυτή ασφαλώς είναι δουλειά του Μίτσελ. Θα αποδειχθεί ξανά εφτάψυχος; Η πορεία θα δείξει. Το μόνο σίγουρο είναι πως τα περιθώρια είναι πλέον πολύ στενά, το «οξυγόνο» περιορισμένο, ενώ πριν από οτιδήποτε άλλο οι νίκες στα επόμενα δύο παιχνίδια είναι μονόδρομος.

Όσο για τον κόουτς θα συνεχίσει να μετρά φίλους κι εχθρούς και θα παλεύει με τον εαυτό του για να κερδίσει ένα ακόμη στοίχημα… Πλέον κρίνεται κάθε μέρα!

Διαβάστε ακόμη:

Σταύρος Καραΐνδρος: Τα προβλήματα των τριών διεκδικητών

Θέμης Καίσαρης: Το "φιλικό" στη Λιβαδειά και ο... γίγαντας Κάτσε

News 24/7

24MEDIA NETWORK