Το επόμενο μεγάλο... στοίχημα του Μίτσελ

Βάλτε του δύσκολα! Ο Μίτσελ έχει αποδείξει από το ξεκίνημα της περσινής σεζόν, σε αντίθεση με το πρώτο διάστημα της θητείας του στον "κόκκινο" πάγκο, πως έχει και τον τρόπο και την προσωπικότητα να παίρνει αυτό που θέλει από τους παίκτες του και να αναδεικνύει την ισχύ της ομάδας.

Το απέδειξε και πέρυσι ουκ ολίγες φορές το επιβεβαίωσε και φέτος με την ηχηρή επικράτηση του Ολυμπιακού σε βάρος της Ατλέτικο Μαδρίτης κάνοντας πραγματικότητα αυτό που για πολλούς ήταν αδύνατο πριν τη σέντρα.

Ο Ισπανός τεχνικός έδειξε στην πράξη ότι για τον ίδιο δεν ισχύει ο άγραφος νόμος που θέλει τους παίκτες να κάνουν "μάγκα" τον προπονητή, αλλά το ακριβώς αντίθετο! Ο Μίτσελ είναι αυτός που κάνει μάγκες τους παίκτες του βρίσκοντας τα κουμπιά τους και εντάσσοντάς τους στο σύστημα σε χρόνο ρεκόρ.

Δεν είναι τυχαίο, για να το γράψω ανάποδα, ότι πολλοί από τους παίκτες που έφυγαν, δεν πέτυχαν στις νέες τους ομάδες όσα είχαν πετύχει στον Ολυμπιακό. Είναι πολλά τα παραδείγματα αν εξετάσει κανείς μία-μία τις περιπτώσεις εκείνων που αποχώρησαν από του Ρέντη και διαπιστώσει το πού είναι τώρα και τι κάνουν...

Έγινε η αρχή

Το πρώτο στοίχημα, λοιπόν, το πέτυχε ο κόουτς καταφέρνοντας να παρουσιάσει μια ποιοτική και δεμένη ομάδα, η οποία διέθετε όση χημεία ήταν απαραίτητη, προκειμένου να ταπεινώσει τους πρωταθλητές Ισπανίας. Μιας ομάδα που στα μάτια πολλών έμοιαζε ανίκητη στο συγκεκριμένο παιχνίδι, μετά το εντυπωσιακό της "διπλό" μερικές ημέρες νωρίτερα στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου".

Αρχής γενομένης από την αναμέτρηση πρωταθλήματος με την πρωτοπόρο (!) Βέροια, ο Μίτσελ καλείται να μεγαλώσει την εξίσωση και να εντάξει όσο γίνεται περισσότερα όπλα στη φαρέτρα. Για όσους δεν το γνωρίζουν, ρίχνει πολύ μεγάλο βάρος στην εικόνα των παικτών του κατά τη διάρκεια των προπονήσεων και ανάλογα με το τι δείχνουν τους δίνει και τις ανάλογες ευκαιρίες.

Είναι, βέβαιο, ότι επειδή η κόπωση από την υπερπροσπάθεια της Τρίτης είναι μεγάλη, θα κάνει αρκετές αλλαγές και θα "φρεσκάρει" το αρχικό σχήμα σε μεγάλο βαθμό. Το ζητούμενο είναι αυτές οι αλλαγές προσώπων που θα είναι συνεχείς στο διάστημα μιας πολύ απαιτητικής σεζόν, να μην επηρεάσουν τη συνολική απόδοση της ομάδας.

Αναφέρομαι σε Ντοσεβί, Φορτούνη, Γκαζαριάν, Σαλίνο, Μπουχαλάκη, Μπενίτες, Διαμαντάκο, Αυλωνίτη, όσους από αυτούς επιλέξει για αύριο και για... μεθαύριο. Όλοι οι καλοί χωράνε, άλλωστε, αρκεί να είναι έτοιμοι και να το αποδείξουν στην πράξη.

Το μοναδικό "καμπανάκι"

Αν ο Ολυμπιακός έχει έναν κίνδυνο να ξεπεράσει στο φετινό μαραθώνιο του πρωταθλήματος, αυτός είναι η υπερβολική σιγουριά. Οι περισσότερες "γκέλες" των "ερυθρολεύκων" έρχονται όταν έχει επικρατήσει η άποψη ότι θα κάνουν περίπατο ή ότι ο αντίπαλος δεν θα αποτελέσει υψηλό εμπόδιο. Αντίθετα, όποτε ο Ολυμπιακός μπαίνει σε ένα παιχνίδι με την "πλάτη στον τοίχο" ή χωρίς διάθεση υποτίμησης του αντιπάλου, αναδεικνύεται και νικητής.

Συμπερασματικά, το βασικό ζητούμενο για τους πρωταθλητές, από εδώ και πέρα, αλλά και το επόμενο στοίχημα του Μίτσελ είναι να "ανοίξει" την ενδεκάδα, να την κάνει... 20άδα στο πλαίσιο του ροτέισον και παράλληλα να τη διατηρήσει μια σκάλα πάνω, τουλάχιστον, απ’ όλους τους υπόλοιπους διεκδικητές του τίτλου.

Έστω κι αν οι περισσότεροι νομίζουν, κι έχουν δίκιο, ότι ο αγώνας με τη "βασίλισσα του βορρά" θα αποδειχθεί "άλλη μια μέρα στη δουλειά", αν ο Ολυμπιακός είναι σοβαρός και συγκεντρωμένος, είναι σίγουρο ότι μέσα από αυτό το παιχνίδι, αλλά και από το επόμενο με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι, θα ψάξει και την ιδανική ενδεκάδα για την "εκστρατεία" της 1ης Οκτώβρη στην Σουηδία.

Έτσι όπως κύλησε η πρώτη αγωνιστική του ομίλου, ο εκτός έδρας αγώνας με την Μάλμε μπορεί να αποδειχθεί "όλα τα λεφτά" για τον Ολυμπιακό αν νικήσει ξανά ή έστω δεν χάσει. Ιδιαίτερα τώρα που υπάρχει ευφορία με το σκεπτικό "νικήσαμε ολόκληρο Σιμεόνε στους Σουηδούς θα κολλήσουμε;"

Αυτά έχει στο μυαλό του ο Μίτσελ και κάπως έτσι σχεδιάζει τον αγώνα της αγωνιστικής με το βλέμμα στραμμένο και στην επόμενη αναμέτρηση της 4ης αγωνιστικής του Champions League. Μέχρι τότε, πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι "ερυθρόλευκοι" δεν θα πρέπει να πετάξουν βαθμούς ούτε για πλάκα εντός των τειχών, αν δεν θέλουν στη συνέχεια, λόγω φόρτου εργασίας, να τρέχουν και να μην φτάνουν...