Δεν κλείνει στόματα, δίνει δικαιώματα

Η ήττα από τον Αστέρα έκανε ένα καλό. Κατάλαβαν άπαντες, πλέον, στην ΑΕΚ πως η ομάδα πηγαίνει για πρωταθλητισμό άρα θα υποστούν και τις συνέπειες της απώλειας. Ο Χιμένεθ, οι ποδοσφαιριστές, όλοι.
Η επική ανατροπή επί του Ολυμπιακού αντιμετωπίστηκε λίγο ως φιέστα τίτλου. Λες και όλα τελείωσαν από την 5η αγωνιστική. Το 2-2 με την Αούστρια ως ηρωικό με το άλλοθι της κούρασης από την περασμένη Κυριακή και το "μαξιλαράκι" των πανηγυρισμών που κρατούσαν μέχρι την Πέμπτη.

ΑΥΤΗ Η ΗΤΤΑ ΠΟΝΕΣΕ

Η ήττα, όμως, στην Τρίπολη πόνεσε. Πόνεσε γιατί ήταν χαζή. Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν υπήρχε σωστή αντιμετώπιση του αγώνα, θα είχε αποφευχθεί αν δεν υπήρχαν αλχημείες από τον Χιμένεθ στην ενδεκάδα. Συμφωνώ με τις δηλώσεις του Ισπανού προπονητή στη NOVA πως τα παιχνίδια τα κερδίζεις μόνο όταν κάνεις επίθεση, θα προσθέσω όμως πως για μια σωστή επίθεση χρειάζονται και οι σωστοί ποδοσφαιριστές.

Για κάποιο περίεργο λόγο ο Χιμένεθ αποφάσισε να αλλάξει πρόσωπα στην ενδεκάδα, ειδικά αυτά που πρωταγωνίστησαν στα δύο τελευταία παιχνίδια. Στον πάγκο ο Χριστοδουλόπουλος, στον πάγκο και ο Λιβάγια. Ξάφνου ο Αραούχο έμοιαζε αποκομμένος από την υπόλοιπη ομάδα και χωρίς καμία βοήθεια αναγκαζόταν να σπαταλά δυνάμεις για να γυρίζει πίσω και να παίρνει την μπάλα.

ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΕ ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ;

Σύμφωνα με τον Χιμένεθ και όσα είπε μετά το τέλος του 0-2, δεν υπήρχε θέμα κούρασης. Αφού, λοιπόν, δεν υπήρχε θέμα κούρασης γιατί πείραξε μια ενδεκάδα και ένα σχήμα που του πήγαινε; Γιατί φοβήθηκε να βάλει τους πρωταγωνιστές μέσα ακόμα κι αν υπήρχε η παράμετρος περί κόπωσης από τα τρια συνεχόμενα ματς σε λίγες μέρες;

Αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω. Ελληνική πατέντα η κούραση. Δύο ευρωπαϊκοί αγώνες, πέντε πρωταθλήματος και ένας κυπέλλου. Κούραση από Σεπτέμβρη μήνα; Ή φόβος πως επειδή δεν έχεις γεμάτο ρόστερ, δεν έχεις τον πάγκο να επωμιστεί το βάρος του πρωταθλητισμού, παίρνεις προφυλάξεις για το μέλλον;

Ολα αυτά είναι ερωτήματα που γέννησε η ήττα στην Τρίπολη. Αλλά και η κακή εικόνα γενικότερα. Προφανώς δεν έχει κανείς την απαίτηση να παίζουν πάντα στα "κόκκινα" και να διαλύουν τον αντίπαλο. Αυτές είναι συζητήσεις μπροστά από το PS4 και στις καφετέριες. Η συζήτηση έχει να κάνει ως προς τη διαχείριση και τη συνειδητοποίηση πως εφέτος η ΑΕΚ κάνει πρωταθλητισμό. Κάνει γερό πρωταθλητισμό, όχι στα λόγια, στις πράξεις. Αυτό δείχνει η εικόνα της βαθμολογίας.

ΔΙΝΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Το καλό για την ΑΕΚ είναι πως παραμένει το αίσθημα της πρωτιάς. Συνεχίζει να είναι στην κορυφή, το άγχος διαφοροποιείται (κυνηγιέται, δεν κυνηγά) και η ήττα αυτή ήρθε σε μία φάση που δεν χάθηκε κάτι από τη στιγμή που οι διώκτες γκέλαραν. Το κακό είναι πως ακριβώς επειδή οι διώκτες γκέλαραν και εσύ δείχνεις σε πολύ καλύτερη κατάσταση, θα έπρεπε να τους ρίξεις στα σχοινιά.

Το έγραψα στο προηγούμενο άρθρο για τον ΠΑΟΚ, το γράφω για την ΑΕΚ. Πρέπει να γίνει "killer". Οχι ως προς τον αντίπαλο, αλλά ως προς τις ευκαιρίες που τις δίνονται. Το -1 και το -5 να το κάνει -4 και -8. Να σκορπά τον τρόμο στις άλλες ομάδες που διεκδικούν τον τίτλο, να σβήνει κάθε σκέψη από το μυαλό περί κατάρρευσης. Γιατί, κακά τα ψέματα, είναι και αυτό μια σκέψη για τον αντίπαλο. "Ελα, μωρέ, θα αντέξει μέχρι να χάσει 1-2 παιχνίδια στη σειρά".

ΥΓ: Το διάβαζα συνεχώς. Σε αρθρογραφίες, ρεπορτάζ, στα social media. Το άκουγα στις συζητήσεις, σε εκπομπές. Η ΑΕΚ πρέπει να κερδίσει στην Τρίπολη για να κρατήσει το +5 από τον Ολυμπιακό (ή να πάει στο +8 μετά την ήττα από τον Ατρόμητο). Για ΠΑΟΚ; Ούτε κουβέντα. Στο -1 ο Δικέφαλος του Βορρά, θα μπορούσε να είναι από πάνω αν δεν χαζολογούσε με την ΑΕΛ.

Οχι, η ΑΕΚ πρέπει να μεγαλώσει τη διαφορά από τον Ολυμπιακό. Λες και παίζει μόνο με αυτόν στο πρωτάθλημα, λες και δεν υπάρχει άλλη ομάδα που να κυνηγά τον τίτλο. Επειδή, ως φαίνεται, αυτό το πρωτάθλημα θα έχει μπόλικες γκέλες και θα μπλεχτούμε με τα +/-, ας καταλάβουν οι φίλοι της ΑΕΚ (και όσοι μέσα στην ομάδα έχουν την ίδια αντίληψη) πως το πρωτάθλημα το παίρνεις αν είναι πάνω από τον δεύτερο, ουχί από τον τρίτο. Για να μη χαθεί η μπάλα...

ΥΓ2: Υπάρχει και ο Πανιώνιος, ε... Η σταθερά σε ένα ελληνικό ποδόσφαιρο που πάσχει από εκπλήξεις.