Έρχεται το πιο "καυτό" μεταγραφικό καλοκαίρι

Η χρονιά τελειώνει και ουσιαστικά από τώρα μπαίνουμε σιγά-σιγά σε μεταγραφικό οργασμό, με τις ομάδες να έχουν καταστρώσει τα πρώτα πλάνα του. Ναι, πρόκειται για κλισέ πρόταση, αλλά κάθε Μάρτιο αυτό ουσιαστικά ισχύει. Το καλοκαίρι που έρχεται έχουμε κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα. Εχουμε έναν Ολυμπιακό που καλείται να διορθώσει τις ατέλειες της εφετινής σεζόν -και είναι αρκετές, πανάθεμα- τον ΠΑΟΚ που καλείται, έτσι τουλάχιστον θέλει, να κινηθεί σοβαρά και με στόχευση για να φτιάξει μια σοβαρή ομάδα ανταγωνισμού, τον Παναθηναϊκό που όπως λένε μπαίνει σε μια νέα εποχή, αφήνοντας πίσω τις μνημονιακές χρονιάς και μια ΑΕΚ που έρχεται. Οχι απλώς για να έρθει και να μείνει, αλλά για να βάλει τις βάσεις να επιστρέψει σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ:

Μπορούμε να γράψουμε 1000 λέξεις για τα λάθη, τις παραλείψεις και τις παραφωνίες της τρέχουσας σεζόν. Έχουν γραφτεί πολλάκις, άπαντες πλέον τα ξέρουν, οπότε πάμε παρακάτω. Τι είναι το παρακάτω για τον Ολυμπιακό; Το καλύτερο. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης αυτό το καλοκαίρι έχει δουλειά γιατί ουσιαστικά είναι η πρώτη χρονιά μετά από καιρό που πρέπει να οργανωθεί στις αγορές και όχι στις πωλήσεις. Εξάλλου, εφέτος δεν έχει κάτι καλό να πουλήσει και ό,τι καλό υπήρχε φρόντισε να το εξασφαλίσει (βλέπε για παράδειγμα Μανιάτη, ειδικά προ τραυματισμού).

Το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός πρέπει να κινηθεί στη νοοτροπία του "χτίζω" κάτι καινούργιο. Αν θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι δεν θα υπάρξει κάποια αλλαγή στον πάγκο, τότε οι Πειραιώτες θα κινηθούν ανάλογα με τα "θέλω" του Βίτορ Περέιρα. Οπερ σημαίνει πως ο Πορτογάλος θα θελήσει συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές για να μπορεί να υπηρετήσει το πλάνο του και να δει τον δικό του Ολυμπιακό. Σε αυτά προσθέστε το γεγονός ότι ο Μαρινάκης δείχνει αποφασισμένος για το μεταγραφικό "μπαμ" όχι μόνο σαν όνομα και ποδοσφαιρική αξία, αλλά και σαν πλήγμα στους ανταγωνιστές του. Γιατί δεν πρέπει να παραμερίζουμε το γεγονός ότι από αυτό το καλοκαίρι τα κόζα αλλάζουν, αφού ουσιαστικά δεν μιλάμε μόνο για ποδόσφαιρο, αλλά και για ίματζ. Οι ανταγωνιστές πληθαίνουν για τον Ολυμπιακό, ο πήχης ανεβαίνει και ο κόσμος το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι να δει ξανά μια ομάδα με σοβαρά αγωνιστικά προβλήματα, λύσεις εκ του προχείρου και τον ανταγωνισμό να πλησιάζει επικίνδυνα.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ:

Και επειδή μιλάμε για ανταγωνισμό, ένας εκ των ανταγωνιστών είναι ο Παναθηναϊκός. Πριν από περίπου 6 μήνες σε εκείνη τη συνέλευση της "Συμμαχίας" ο Γιάννης Αλαφούζος γνωστοποίησε πως τούτη η σεζόν είναι η τελευταία μνημονιακή. Με απλά λόγια, το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός ανεβάζει το μπάτζετ και θα προσπαθήσει να ψωνίσει από το πάνω ράφι. Μία τέτοια μεταγραφή, τουλάχιστον για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι ο Καλτσάς. Παίκτης με ποιότητα, ταλέντο και μέλλον. Στοιχεία που -άγνωστο από πότε- είχε καιρό να βρει σε παίκτη το τριφύλλι.

Εκτός αυτού, ο Παναθηναϊκός έχει ως "κληρονομιά" τις δύο τελευταίες σεζόν (πέρυσι και φέτος) όπου η ομάδα έδειξε ότι έχει τις δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει αρκεί να βοηθηθεί. Το περασμένο καλοκαίρι έγιναν σοβαρά λάθη με αποτέλεσμα να φτάσουμε Μάρτη μήνα και να τραβάνε τα μαλλιά τους για τη χαμένη ευκαιρία να πάρουν το πρωτάθλημα από αυτόν τον Ολυμπιακό. Αυτά είναι λάθη που τα γράφεις στον πράσινο πίνακα για να θυμάσαι να μην τα επαναλάβεις. Αν, λοιπόν, θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός ανεβάζει τον πήχη των οικονομικών του -την ώρα, μη το λησμονούμε, που πρέπει να τακτοποιεί και τις άλλες εκκρεμότητες- τότε Φύσσας και Βόκολος έχουν δύσκολη δουλειά στο να βρουν ποδοσφαιριστές που δεν θα έρθουν απλώς να προστεθούν στο υπάρχον ρόστερ, αλλά θα έρθουν να βοηθήσουν. Και με το χαμηλότερο δυνατό κόστος.

ΠΑΟΚ:

Την ίδια ώρα στον Δικέφαλο, ο Ιβάν Σαββίδης και οι συνεργάτες του (μαζί και ο γιος του που δραστηριοποιείται) καλούνται να φτιάξουν, για πρώτη φορά ίσως από τότε που ανέλαβε ο Σαββίδης, έναν σοβαρό ΠΑΟΚ. Με πλάνο και λογική. Επιλογές τύπου Αναστασιάδη φαίνεται πως μπαίνουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, ενώ όλα δείχνουν πως ο ΠΑΟΚ μαθαίνει σωστά την αλφαβήτα. Ξεκινά από το Α (τεχνικός διευθυντής) για να πάει στο Β (προπονητής) και στο Γ (ποδοσφαιριστές). Οπότε μιλάμε για έναν ΠΑΟΚ που θα κινηθεί όχι μόνο για την επόμενη χρονιά, αλλά με γνώμονα το μέλλον. Θα κινηθεί για να φτιάξει ομάδα που σιγά-σιγά θα γίνει ομάδα, θα μπολιαστεί με ωριμότητα και θα βάλει τις βάσεις να χτυπήσει το πρωτάθλημα.

Αυτή τη στιγμή στον Δικέφαλο είναι όλα ρευστά, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι εικασίες. Ουδείς ξέρει τι καλοκαίρι μας περιμένει. Το σίγουρο είναι ότι θα υπάρχει ενδιαφέρον, αλλά; Το θέμα είναι η επιλογή του τεχνικού διευθυντή, του προπονητή και του πλάνου που θα καταστρώσουν. Τότε και μόνο τότε θα γνωστοποιηθούν και οι προθέσεις για την ομάδα που θα δούμε τη νέα σεζόν. Η οποία ενδέχεται να ξεκινήσει δεχόμενη δύο πλήγματα από τον Ολυμπιακό (Τζανδάρης και Κατσικάς).

ΑΕΚ:

Η ΑΕΚ ίσως είναι η πιο... ήρεμη ομάδα από τους "μεγάλους". Ουδείς έχει τις απαιτήσεις από ένα σύνολο που χτίζεται σιγά-σιγά με επιμονή και υπομονή. Άπαντες ξέρουν πως αν η Ενωση θέλει να πρωταγωνιστήσει από την πρώτη χρονιά και να χτυπήσει το πρωτάθλημα, τότε πρέπει να μπει το χέρι βαθιά στην τσέπη και να γίνουν τουλάχιστον 5 μεταγραφές. Και όταν λέμε μεταγραφές, εννοούμε προσθήκες που θα βοηθήσουν και θα αποτινάξουν από την ΑΕΚ τη Football League. Θα την πάνε ένα βήμα παραπέρα. Αυτό βέβαια ελλοχεύει τον κίνδυνο να χαλάσει μια ταυτότητα που προσπαθεί να της δώσει ο Τραϊανός Δέλλας, με γερά θεμέλια και τα μυαλά στο κεφάλι.

Το θέμα, βέβαια, στην Ενωση είναι οι "άλλοι". Με την επιστροφή των "κιτρινόμαυρων" στη μεγάλη κατηγορία αυτομάτως ο κόσμος θα μπει στη διαδικασία τι κάνουν οι άλλοι. Ποιον πήραν, ποιον θέλουν, τι μπάτζετ έχουν κτλ. Οπότε ακόμα κι αν μπει τροχοπέδη στις απαιτήσεις των φιλάθλων, τουλάχιστον για την πρώτη χρονιά, η ίντριγκα με τους "απέναντι" θα "μυρμιγκιάζει" το μυαλό. Εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα για τον Δημήτρη Μελισσανίδη που ξέροντας πλέον πως θα είναι στην ίδια κατηγορία με αυτόν που εχθρεύεται και όλους αυτούς που ανταγωνίζεται, ενδέχεται να πέσει στην παγίδα του ανταγωνισμού και την επίδειξη δύναμης. Στο μεταγραφικό κομμάτι αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό αν συμβαίνει μια φορά. Αν, όμως, αποτελεί αυτοσκοπό, τότε η ΑΕΚ θα μπει σε επικίνδυνα μονοπάτια και θα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων την προσπάθεια των τελευταίων δύο ετών.