Η Ριζούπολη, το "έλα μωρέ" και οι τζιχαντιστές

Ξεκινώντας, μία συμβουλή προς συναδέλφους, υποψήφιους γαμπρούς. Το ταίρι σας να είναι εκτός χώρου. Να μην ασχολείται με τα αθλητικά. Να μην έχει ιδέα, εκτός των προβλεπόμενων. Έτσι μπορεί να σας φέρει πιο εύκολα σε δύσκολη θέση. Ο αναγνώστης ξέρει ή νομίζει ότι ξέρει. Το ίδιο και ο ακροατής/τηλεθεατής. Προσπαθεί να κοιτάξει παραπέρα, να πλάσει τις θεωρίες συνωμοσίας, να ξεχάσει το παρελθόν, να γείρει όπου εκείνος θέλει τη πλάστιγγα.

"Δηλαδή, γιατί έγιναν επεισόδια;", ήταν η πιο απλή ερώτηση που θα μπορούσε να τεθεί από το βράδυ του Σαββάτου και έπειτα και την οποία άκουσα από τα... επίσημα χείλη της γυναίκας μου όταν ξύπνησα την επόμενη μέρα προσπαθώντας να βάλω σε μία τάξη τον αχταρμά που υπήρχε στο κεφάλι μου. Καμία απάντηση, εκτός από αυτή για να αποφύγεις το θέμα. "Πού να σου εξηγώ τώρα...", είπα και ρούφηξα μία γουλιά καφέ.

Όταν ο εγκέφαλος άρχισε να παίρνει μπρος, προσπαθούσα να ψάξω απάντηση στην απλή ερώτηση ενός ανθρώπου που ζει δίπλα σε έναν δημοσιογράφο, ο οποίος καλύπτει περισσότερες φορές επεισόδια από αγώνες. "Γιατί έγιναν τα επεισόδια;" Την έφερνα και την ξαναέφερνα αυτή την ερώτηση στο μυαλό μου. Και δεν αναφέρομαι σε αυτά που έγιναν μετά την γνωστοποίηση της απόφασης του Παππά. Αυτά δεν... πιάνονται. Το πριν είναι το θέμα, τα όσα έγιναν μέχρι την είσοδο των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού στο χορτάρι για την αναγνωριστική βόλτα.

"Έτσι γίνεται στην Ελλάδα"

Από το πρωί έχω διαβάσει όλων των ειδών της απόψεις. Αυτών που συμβαδίζουν με την άποψη του Γιάννη Αλαφούζου και των συν αυτώ ότι τα επεισόδια ήταν στημένα. Αυτών που τα θεωρούν δικαιολογημένα λόγω της γενικότερης κατάστασης του ελληνικού ποδοσφαίρου και της αδικίας που αισθάνονται πολλοί. Αυτοί που τα θεωρούν αναμενόμενα γιατί "έτσι γίνεται στην Ελλάδα". Και αυτών που τα ξέχασαν καμιά ώρα αργότερα και έστρεψαν το ενδιαφέρον τους στο πως θα περάσουν καλά το σαββατόβραδο.

Κουβάρι υπάρχει και δεν χρειάζεται να το ξετυλίξεις για να βρεις την άκρη του νήματος. Όλοι ξέρουμε που καταλήγει. Η "διαδρομή", όμως, είναι το θέμα. Σε αυτή θα βρεις δηλώσεις του Γιάννη Αλαφούζου, στο περιθώριο της παρουσίασης του Στραματσόνι, που τονίζει ότι δεν τον ενδιαφέρει το ντέρμπι γιατί το πρωτάθλημα θα κριθεί στα δικαστήρια. Σε αυτή θα βρεις την προσπάθεια δημιουργίας πολεμικού κλίματος από ανθρώπους που πέρυσι στέρησαν τη δυνατότητα από τον Παναθηναϊκό να διεκδικήσει έως τέλους το πρωτάθλημα. Σε αυτή θα βρεις τη νέα εξέλιξη που προέκυψε το απόγευμα της Κυριακής και θέλει τη διοίκηση του Παναθηναϊκού να καλεί τον κόσμο σε ειρηνική διαδήλωση.

Δηλαδή πρώτα τα σπάμε και μετά πάμε να αποδείξουμε ότι είμαστε πολιτισμένοι. Εκτός αν θεωρείτε ότι αυτοί που θα πάνε στο συλλαλητήριο της Τετάρτης δεν θα είναι αυτοί που δημιούργησαν τα επεισόδια. Ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο ιδιωτικός υπάλληλος, ο απλός Παναθηναϊκός που έχει να πάει γήπεδο χρόνια, δεν θα είναι εκεί την Τετάρτη. Θα ήθελε να είναι σε κάτι διαφορετικό. Μάρτυρας της επόμενης μέρας ενός συλλόγου που του κατασπαράζουν τις σάρκες, φίλοι και εχθροί.

Εδώ σκέφτηκα μία δεύτερη ερώτηση που θα μπορούσε να μου κάνει η γυναίκα μου και δεν θα ήξερα τι να της απαντήσω: "γιατί να τιμωρηθεί ο Παναθηναϊκός για τα επεισόδια"; Ερώτηση που θα γινόταν σε ένα πολιτισμένο κράτος όπου οι νόμοι θα εφαρμόζονταν και η πρόληψη θα ήταν ο καλύτερος σύμμαχος για την αποφυγή τέτοιων γεγονότων. Με λίγα λόγια, έλα εδώ Τζίμι Σουγιά, Μπάμπη Πεταλούδα και Μήτσο Σιδερογροθιά. Πάμε πίσω από τα κάγκελα μήπως και βάλεις μυαλό. Κι όταν με το καλό βγεις, θα παρακολουθείς το ματσάκι στην τηλεόραση και θα έρχεσαι και μία βόλτα κάθε 15 από το αστυνομικό τμήμα να σε βλέπουμε και να σε κερνάμε καφεδάκι.

Μα, τι λέω ο κερατάς! Στην Ελλάδα είμαστε. Δεν θεωρούμαστε πολιτισμένο κράτος. Θα μπει στη φυλακή ο 90χρονος καστανάς που δεν έκοψε απόδειξη ή ο άνεργος που δεν είχε να πληρώσει εισιτήριο στο λεωφορείο και θα αποφυλακιστεί αυτός που καταχραζόταν δημόσιο χρήμα και γέμιζε το σπίτι του πορσελάνες και πολυέλεους με τα λεφτά του κοσμάκι. Ωραία, τι κάνουμε λοιπόν; Γιατί αύριο-μεθαύριο θα με ρωτήσει το παιδί μου γιατί γίνονται επεισόδια μέχρι να καταλάβει κι αυτό ότι απάντηση δεν υπάρχει ή -στη χειρότερη περίπτωση- να γίνει μέρος αυτών. Τίποτα δεν κάνουμε.

Ασελγούν στο κορμί του

Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή είναι η πόρνη που δέχεται πελάτες χωρίς να πληρώνεται. Τόσο ωμά. Δουλεύει επί 16ωρου βάσεως και περιμένει τον πρίγκηπα στο άσπρο άλογο για να την απαλλάξει. Μέχρι τότε θα ασελγούν στο κορμί του στο όνομα της δικαιοσύνης και της κάθαρσης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι αυτόκλητοι τιμωροί.

Ξέρετε τι έπαθε το βράδυ του Σαββάτου ο Παναθηναϊκός; Έχασε το άλλοθι της Ριζούπολης. Μέχρι τότε η Ριζούπολη ήταν η μονάδα μέτρησης των επεισοδίων. Σε κάθε καφρίλα υπήρχε πάντα ένα "ναι, αλλά στη Ριζούπολη έγιναν χειρότερα". Οκ, στη Ριζούπολη έγιναν χειρότερα. Και στο Καραϊσκάκη. Τι δεν έγινε όμως; Δεν έγινε αυτό που είδαμε το βράδυ του Σαββάτου. Τον Ολυμπιακό να απειλεί να μην κατέβει και τον Παππά να έχει το σθένος να αποφασίζει τη μη διεξαγωγή, βλέποντας πως δεν υπάρχουν οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις να γίνει ένα ήρεμο ντέρμπι.

Τότε, το 2003, δεν υπήρχε Κοντονής, αλλά Μπαλόκας, ενώ ο μεγαλομέτοχος και ο πρόεδρος "ζούσαν" τα γεγονότα από μακριά, έβλεπαν Alpha Digital και είχαν αφήσει παίκτες, προπονητές και υπεύθυνους Τύπου βορά στους κάφρους. Μετά τους είπαν "κότες" που έπαιξαν (απροστάτευτοι) και έχασαν με κάτω τα χέρια. Ο Ολυμπιακός; Ο Ολυμπιακός προστάτευσε την ομάδα του. Μπορεί σημαιοφόρος σε αυτό να ήταν ο Σάββας Θεοδωρίδης που δεν προκαλεί και τα καλύτερα αισθήματα στην πλειοψηφία των ποδοσφαιρόφιλων, αλλά ήταν εκεί. Θα μπορούσε να είναι σπίτι του, να παρακολουθεί στην τηλεόραση και μετά να φωνάξει τους δημοσιογράφους από κάτω για να κάνει δηλώσεις. Οχι. Ηταν εκεί.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, έχασε το άλλοθι της Ριζούπολης. Έγινε σαν αυτούς που κατηγορούσε. Κι αν για όλα αυτά, σύμφωνα με τους Παναθηναϊκούς, φταίει ο Μαρινάκης, η βία δεν είναι λύση (ούτε η Λία Βίσση που έλεγε κι ένα παλιό σύνθημα). Και μη μου λέτε ότι για 5-10 μαλάκες έγινε ό,τι έγινε στη Λεωφόρο. Εκτός από το γεγονός ότι ήταν περισσότεροι, υπάρχουν και οι άλλοι. Που παρακολουθούσαν αδιάφοροι τα γεγονότα ελπίζοντας ότι θα δουν μπάλα. Κι όταν το "έργο" τελείωσε πήραν τα μπουγαλάκια τους και έφυγαν, εκφράζοντας την αγανάκτησή τους μέσω των social media.

Το πτώμα θα βρωμίσει

Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι τα επεισόδια. Γιατί έγιναν, ποιοι τα έκαναν και πώς κατάφεραν να τα κάνουν. Τα δακρύβρεχτα μελό-κείμενα που ακολουθούν κάθε φορά που γίνονται τέτοια περιστατικά είναι μία ωραία παρένθεση για προβληματισμό και αγανάκτηση... μίας χρήσεως. Εξάλλου, αύριο θα ξαναγράψουμε για τους τζιχαντιστές ή για τον φοιτητή που έπεσε θύμα bullying. Έτσι πάει. Το θέμα είναι ο Παναθηναϊκός. Αυτός "σηκώνει" το φορτίο. Αυτός έχει ξενερωμένους ποδοσφαιριστές που θέλουν να φύγουν και μία διοίκηση που μοναδικό στόχο έχει να βάλει τον εχθρό φυλακή. Το πτώμα είναι στο ψυγείο, αλλά κάποια στιγμή θα βρωμίσει...

ΥΓ: Μετά τον Στιλ, ο Μπεργκ. Κοίτα να δεις πού κάποιοι δεν βλέπουν φαντάσματα (oύτε ΣΚΑΪ)...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Κατέφαγε τις σάρκες του, παραμονεύουν τα όρνια

Παροξυσμός, παραίτηση, φουρνέλο (στο Πι και Φι)

Προσχεδιασμένο έργο που εξυπηρετεί εσωτερικό σκοπό

Συγκλονιστικός Μπεργκ