Η κοινωνία του "ψόφου" και του "καρκίνου"

Το ξύλο δεν (δια)χωρίζεται σε "αριστερό" ή "δεξιό". Ούτε σε ακραίο. Το ξύλο είναι ξύλο και η βία πρέπει να καταδικάζεται απ' όπου κι αν προέρχεται. Είναι ξεκάθαρο αυτό; Οκ, πάμε παρακάτω.

Εμείς οι αθλητικογράφοι (η λέξη είναι μόδα της εποχής) έχουμε ζήσει στο πετσί μας αναρτήσεις και μηνύματα σαν αυτά του δημοσιογράφου Γιώργου Φιλιππάκη. "Καρκίνο στα παιδιά σας", "ψόφο", "τσιμέντο", "ΟΑΕΔ". Πιθανότατα τα διαβάζετε κι εσείς κάτω από τα ποσταρίσματα στο facebook. Γιατί; Για ένα ρεπορτάζ, ένα σχόλιο, μία κριτική, ένα οφσάιντ. Αυτόκλητοι τιμωροί μίας κοινωνίας που άφησε ανεξέλεγκτο το μίσος και βρήκε εκπρόσωπο αυτού μέσα στη Βουλή.

Η ανάρτηση του ειδικού γραμματέα της ΕΣΗΕΑ, μέσω της οποίας επικροτούσε την δολοφονική επίθεση στον Παπαδήμο και εξέφραζε την επιθυμία του για μία αντίστοιχη και στον Στουρνάρα πιθανότατα θα περνούσε απαρατήρητη αν δεν προκαλούσε θόρυβο εκεί απ' όπου ξεκίνησε. Στα social media.

Εκεί όπου καθημερινά βλέπουμε αναρτήσεις μίσους, επιθέσεις και βαρύτατους χαρακτηρισμούς και μάλιστα πολλές φορές από ανθρώπους που εκφράζουν κάποια ΠΑΕ (στη δική μας περίπτωση). Αυτά στην πλειοψηφία δεν κάνουν εντύπωση γιατί ανήκουν στην... αερογέφυρα της κοινωνίας. Ο Φιλιππάκης, όμως, τους σόκαρε (sic).

Υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Το είπα και στην αρχή. Η βία δεν έχει άκρα ούτε μέση. Η βία είναι βία και πρέπει να καταδικάζεται. Σε αντίθετη περίπτωση μπορούμε να γεμίσουμε μία κοινωνία από τιμωρούς και δικαστές, να κάνουμε κυβέρνηση τα φουσκωμένα μπράτσα της Χρυσής Αυγής και να γυρίσουμε στις εποχές που κοιμόμασταν με ανοιχτές τις πόρτες (όπως λησμονούν πολλοί, ας μην κρυβόμαστε).

Ο Φιλιππάκης είναι ειδικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ. Ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Κώστας, ο Σπύρος είναι καθημερινοί άνθρωποι. Πιθανότατα οικογενειάρχες, με παιδιά, που εύχονται στον απέναντι ψόφο. Είναι η κοινωνία των ακραίων συμπεριφορών λόγω της ακραίας καθημερινότητας. Των μνημονίων, των περικοπών της φτώχειας.

Η φτώχεια φέρνει ακραία συμπεριφορά και η ακραία συμπεριφορά θα φέρει τη βία. Η βία τη Χούντα και η Χούντα θα χτίσει δρόμους και θα ανοίξει γέφυρες. Και ο κάθε Φιλιππάκης θα γίνει ο επαναστάτης τρομοκράτης της νέας εποχής σε έναν κόσμο που θα πρέπει να φέρουμε τα παιδιά μας, Νίκο.

Κάθε συζήτηση για το παράδειγμα του Γιώργου Φιλιππάκη πρέπει να γίνεται με ξεκάθαρο τρόπο. Οποιοσδήποτε αστερίσκος ανήκει στη σφαίρα του ακραίου, στην επιθυμία του καθενός να γίνει αυτόκλητος τιμωρός κρατώντας το σουγιά της οργής που κρύβεται μέσα του. Η βία είναι βία, παιδιά. Δεν υπάρχει βία με ολίγη. Αλλιώς, ραντεβού στην αερογέφυρα (κατά το "ραντεβού στα γουναράδικα").