Με Μήτρογλου προκρινόταν εύκολα

Ο Σταύρος Καραϊνδρος γράφει για τον άδοξο αποκλεισμό του Ολυμπιακού από τη Γιουνάιτεντ και αναρωτιέται πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση αν οι ερυθρόλευκοι είχαν στη σύνθεσή τους τον Μήτρογλου.

20 ΜΑΡ 2014

Αρχικά, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: δεν υπάρχει πολύ πέναλτι και λίγο πέναλτι. Υπάρχει πέναλτι. Οπότε τα όσα γράφονται και ακούγονται ότι ο Κάιπερ ήταν αυστηρός στο πέναλτι που κέρδισε ο Φαν Πέρσι είναι τουλάχιστον αστεία. Αυστηρός είναι ο δάσκαλος όταν μιλάς στην τάξη σου, η μάνα όταν κάνεις σκανταλιά. Τα "αυστηρά πέναλτι" και τα "πέναλτι που δίνονται" είναι φράσεις που ανακαλύφθηκαν μία εποχή που προσπαθούσαμε να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα.

O Βαλντές δίπλα στον Μήτρογλου...

Αυτά ως προς τα κάφρικα σχόλια που ακολουθούν κάθε παιχνίδι. Οσον αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Ολυμπιακός έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία (μέχρι την επόμενη) να προκριθεί στα προημιτελικά και αυτό γιατί προτίμησε τα 15 εκατομμύρια στο ταμείο του.

Ο Βαλντές είναι καλός στο "πάρε-βάλε". Δεν δημιουργεί φάσεις, αλλά τις τελειώνει. Είναι ο επιθετικός που θα ήθελε δίπλα του ο Μήτρογλου και όχι αυτός που θα αντικαθιστούσε τον Μήτρογλου. Ο Ολυμπιακός έπαιξε στο "Ολντ Τράφορντ" χωρίς φορ. Με στατικό τον Βαλντές δεν πας πουθενά. Εξ ου ότι οι τόσες πολλές τελικές που δημιούργησαν οι Πειραιώτες απέναντι στη Γιουνάιτεντ δεν προήλθαν από τον Παραγουανό, αλλά από τους Ντομίνγκες και Πέρες.

Θα σκόραρε σίγουρα...

Με το φτωχό μυαλό του καθενός, ξέρει δεν ξέρει μπάλα, το απλό είναι αυτό: αν ο Ολυμπιακός είχε τον Κώστα Μήτρογλου στο "Ολντ Τράφορντ" θα σκόραρε σίγουρα απέναντι στην ευάλωτη άμυνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και θα ήταν αυτός -το δίκαιο- στα προημιτελικά του Champions League. Γιατί δίκαιο; Γιατί αν βάλεις στη ζυγαριά την εικόνα των δύο αναμετρήσεων, τότε αυτή θα γείρει υπέρ των "ερυθρολεύκων" που παρουσιάστηκαν σε μεγάλο ποσοστό διαβασμένοι -δεδομένα στο Καραϊσκάκη- απέναντι σε μία ομάδα με εμφανέστατο πρόβλημα στη διαχείριση ενός αγώνα και στην ψυχολογία.

Την πάτησε με τον Γκιγκς...

Αν κάτι έπαιξε ρόλο στη ρεβάνς και ίσως εκεί να την πάτησε ο Μίτσελ, ήταν ο Ράιαν Γκιγκς. Μπήκε με σκοπό να δώσει ποιότητα, να βγάλει κάθετες και να σπρώξει τη Γιουνάιτεντ, ό,τι έκανε δηλαδή επί Φέργκιουσον, και το κατάφερε. Το κατάφερε γιατί ο Μίτσελ δεν έβαλε έναν παίκτη πάνω στον Ουαλό. Να γίνει η σκιά του.

Μετρημένα κουκιά...

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έχασε και αποκλείστηκε για αυτά και αυτά. Μετρημένα κουκιά. Ο κόσμος της ομάδας ας αναρωτηθεί: προτιμά τη γκρίνια για τη διαιτησία και τη μεμψιμοιρία ή την περηφάνια που κοίταξε στα μάτια τη Γιουνάιτεντ; Θα δανειστώ μία ατάκα ενός φίλου: "Αν η πίκρα είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν απέκλεισε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τότε η ομάδα είναι σε καλό δρόμο, έχει ανέβει επίπεδο και έχει αλλάξει νοοτροπία".

Δείτε τα γκολ της αναμέτρησης: