Μία πελώρια λαχτάρα για ποδόσφαιρο

Ο Σταύρος Καραϊνδρος γράφει για το "μπαμ" του ΠΑΟΚ με τον Μπερμπάτοφ και την αντιαισθητική Super League που απέκτησε ξάφνου αστέρες.

Μία πελώρια λαχτάρα για ποδόσφαιρο

Ο Μπερμπάτοφ είναι η μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Να το επαναλάβουμε; Είναι η μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Ποτέ άλλοτε δεν ήρθε στην Τούμπα ποδοσφαιριστής του ονόματος του Βούλγαρου, με τη θητεία του, τις παραστάσεις του και τις ξεχωριστές βραδιές του (πέρυσι απέκλεισε την Άρσεναλ με τη φανέλα της Μονακό, πριν λίγα χρόνια σκόραρε τρία γκολ κόντρα στη Λίβερπουλ με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ).

Κοιμήθηκε με τη Μπελούτσι

Ο Μπερμπάτοφ είναι το όνομα που ήθελε ο οπαδός του ΠΑΟΚ. Η ιδιοσυγκρασία του είναι περίεργη. Θέλει έναν ποδοσφαιριστή για να αγαπήσει. Θέλει κάποιον να τον έχει στην καρδιά του. Μπροστάρη στις χαρές και στις λύπες. Ο οπαδός του ΠΑΟΚ θέλει να φτιάχνεται με κάτι. Παραδείγματα πολλά. Από τον Σικαμπάλα που είναι δύο Ριβάλντο και τον Μουσλίμοβιτς μέχρι τον Πάμπλο Γκαρσία που η γροθιά στον Ντιόγκο (και, για τους ΠΑΟΚτζήδες, το κατεστημένο), η πάσα στον Γεωργιάδη στο Λονδίνο κόντρα στην Τότεναμ και η εκπληκτική του παρουσία στην τρίτη του σεζόν στον Δικέφαλο, τον έχρισαν ηγέτη. Τέτοιους θέλει ο ΠΑΟΚ. Παίκτες που να παίρνουν την ομάδα από το χέρι, παίκτες που να κάνουν ακόμα μεγαλύτερο τον σύλλογο.

Και τίποτα να μην κάνει στον ΠΑΟΚ ο Μπερμπάτοφ, ακόμα και να γίνει (ακραίο σενάριο), το νέο... 14, αυτό που έζησε αργά το βράδυ της Τρίτης ο φίλος της ομάδας δεν ξεπερνιέται. Είναι αυτό που λέμε "αγνή ποδοσφαιρική ηδονή". Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτή η φράση, ας προστεθεί τώρα στο "λεξικό του ποδοσφαίρου". Το σίγουρο είναι πως ο οπαδός κοιμήθηκε με έναν μοναδικό σκοπό: να ξυπνήσει το πρωί, να βγει στο περίπτερο να πάρει εφημερίδα, να μπει στα σάιτ, να απολαύσει στο youtube τα γκολ του Βούλγαρου, να πιει τον καφέ του και να ανάψει το τσιγάρο του λες και λίγα λεπτά νωρίτερα έχει κοιμηθεί με την Μόνικα Μπελούτσι. Αυτό είναι το το ποδόσφαιρο. Τόσο απλά.

Όλα τα άλλα είναι μία ωραία ιντριγκαδόρικη συζήτηση που και αυτή είναι στα ποδοσφαιρικά όρια του λογικού. Και του επιτρεπτού. Αν βάλεις σε ένα τραπέζι έναν ΠΑΟΚτζή, έναν Ολυμπιακό, έναν Παναθηναϊκό και έναν ΑΕΚτζή, αυτό το πράγμα θα συζητήσουν. Ποια ήταν η μεγαλύτερη μεταγραφή του καλοκαιρού. Ο καθένας θα σου πει για τον δικό του και θα στο αιτιολογήσει. Λογικό είναι, έτσι λειτουργεί ο φίλαθλος και έτσι είναι το ωραίο.

Το ιντριγκαδόρικο

Απλά, εμείς οι δημοσιογράφοι βάζουμε τους σχετικούς αστερίσκους. Είτε γιατί πρόκειται για ήττα της ομάδας -μία δυνατή μεταγραφή στους απέναντι- είτε για να ιντριγκάρουμε. Έξω από τα όρια του λογικού. Για τον φίλαθλο Ολυμπιακό ο Μπερμπάτοφ δεν είναι η μεγαλύτερη μεταγραφή του καλοκαιριού. Είναι ο Καμπιάσο. Και θα στο αιτιολογήσει. Ο δημοσιογράφος θα σου προσθέσει και το "και ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να τον πάρει, αλλά τον απέρριψε ο Σίλβα". Το ίδιο και ο Παναθηναϊκός. Θα σου πει για τον Εσιέν, θα στο αιτιολογήσει, θα ανατρέξει στην καριέρα του, θα θυμηθεί τον Μουρίνιο. Ο δημοσιογράφος θα σου βάλει στη συζήτηση και το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έχει τον Μπεργκ. Η ΑΕΚ, βέβαια, είναι σε μια άλλη βάση συζήτησης, αφού χαράσει μια διαφορετική πορεία, αλλά θα σου έβαζε στην κουβέντα την αξία του Μπουονανότε.

Ωραία είναι όλα αυτά. Και έτσι πρέπει να είναι. Ρομαντικό ή όχι, ακόμα και γραφικό (ή μη), η ομορφιά αυτού που γουστάρουμε είναι να συζητάς ποδοσφαιρικά. Να μπλέκεις το συναίσθημα με την ιστορία, την ηδονή με την ξενέρα, την τρέλα με τη λογική.

Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από τη χαρά του οπαδού όταν η ομάδα του φέρει "παίκτη αεροδρομίου". Το έζησαν εφέτος αυτό και οι τέσσερις. Ο Παναθηναϊκός νωρίς-νωρίς με τον Εσιέν, ο Ολυμπιακός με τον Καμπιάσο, η ΑΕΚ με τον Μπουονανότε και ο ΠΑΟΚ με τον Μπερμπάτοφ. Το να θες να μειώσεις τη μεταγραφή από φθόνο είναι μικροπρέπεια. Τα "παππούδες" και "ήρθε για τα τελευταία ένσημα" είναι μία μεμψιμοιρία σε μια κουβέντα που καταλήγει σε οτιδήποτε άλλο από ένα ποδοσφαιρικό συμπέρασμα.

Βέβαια, πρέπει να βάλουμε ως υποσημείωση πως είμαστε ένας λαός, ποδοσφαιρικά απαίδευτος. Γι' αυτό και στη ζυγαριά βάζουμε πράγματα που δεν έχουν σχέση με το τι πραγματικά μπορεί να προσφέρει ένας ποδοσφαιριστής. Πόσο μάλλον αν αυτός είναι ένας του μεγέθους του Μπερμπάτοφ, για τον οποίο -καλώς ή κακώς, λόγω youtube ή όχι- οι περισσότεροι έχουν άποψη.

Μη μας το χαλάσετε

Την ώρα που κάθεται η σκόνη που σήκωσε ο Ιβάν Σαββίδης με την απόκτηση του Βούλγαρου και αφού περάσει και η γκρίνια του φίλου της ΑΕΚ ότι δεν απέκτησε φορ, καταλήγουμε στο πιο απλό συμπέρασμα. Το ανιαρό και αντιαισθητικό ποδόσφαιρο της Ελλάδας απέκτησε έναν Εσιέν, έναν Καμπιάσο, έναν Μπουονανότε και έναν Μπερμπάτοφ. Αν αυτοί καταφέρουν και ανέβουν πάνω από τις παθογένειες, τα CAS, τις ΕΠΟ και τη διαιτησία, τότε κατά μεγάλο ποσοστό στο τέλος του δρόμου, στο τέλος της σεζόν, θα μιλάμε για ποδόσφαιρο. Σε αντίθετη περίπτωση, θα γεμίζουμε κείμενα με τις εντυπώσεις αυτόν που πέρασαν για να δώσουν λίγο λάμψη και τους παρέσυρε το ρέμα...

Προς το παρόν χαρείτε το. Ολοι. Σειρά τώρα έχουν οι ΠΑΟΚτζήδες. Ζουν όσα έζησαν οι απέναντι πριν λίγο καιρό. Αφήστε τις μικρότητες και κάντε όνειρα. Ο Καμπιάσο εναντίον του Εσιέν. Ο Μπερμπάτοφ κόντρα στον Μπουονανότε. Γεμάτα γήπεδα, ποδοσφαιρικοί αστέρες και ξαφνικά μια πελώρια λαχτάρα (όχι για Νες Κουϊκ, που έλεγε η διαφήμιση, αλλά) για ποδόσφαιρο. Μη μας το χαλάσετε, μη μας ξενερώσετε...

Αντώνης Τσακαλέας: Μπερμπάτοφ, η καψούρα

Τσάρλυ: Η μεγάλη νίκη του ΠΑΟΚ

News 24/7

24MEDIA NETWORK