Ο Αλαφούζος απέτυχε σε όλα, αλλοίωσε το DNA

Ο Γιάννης Αλαφούζος έχασε κατά κράτος. Σε όλα τα επίπεδα. Πέντε χρόνια ηττήθηκε παντού, εσχάτως και από τον ίδιο του τον εαυτό. Αφήνει έναν Παναθηναϊκό διαλυμένο, με τον κόσμο μπολιασμένο στην ιδέα της καταστροφής. Ένα κόσμο αδρανή και αδιάφορο. Γράφει ο Σταύρος Καραΐνδρος.

Ο Αλαφούζος απέτυχε σε όλα, αλλοίωσε το DNA
alafouzos ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Για να καταλάβω, δηλαδή. Προς τι η προσπάθεια αγιογραφίας του Γιάννη Αλαφούζου ως απολογισμός των πεπραγμένων του στον Παναθηναϊκό, τώρα που γράφει ο ίδιος τον επίλογο; Εδώ δεν υπάρχει "οκ, έκανε λάθη, αλλά έβαλε πάνω από 40 εκατομμύρια". Δεν υπάρχει γιατί, απλούστατα, αφήνει έναν σύλλογο διπλά χρεωμένο από την πρώτη μέρα που τον ανέλαβε.

ΤΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΕ

Ο Αλαφούζος έχασε κατά κράτος. Σε όλα τα επίπεδα. Πέντε χρόνια ηττήθηκε παντού, εσχάτως και από τον ίδιο του τον εαυτό. Μπήκε στον Παναθηναϊκό σαν σωτήρας, ανέλαβε σε μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο, του το αναγνώρισαν όλοι, αλλά πρόκειται περί κατορθώματος να ετοιμάζεσαι να αποχωρήσεις αφήνοντας την ομάδα σε χειρότερα χάλια απ' ό,τι τη βρήκες.

Άρα; Ποιος σου φταίει για όλα αυτά; Ο εχθρός; Ποιος εχθρός; Φίλοι δεν γίνατε για το... πολιτικό σας καλό; Ποιος φταίει για τα οικονομικά ανοίγματα και για το γεγονός πως εκείνο το περίφημο πενταετές πλάνο κατέληξε από τη δεύτερη κιόλας χρονιά στον κάλαθο των αχρήστων;

Αντε, ένας καλοσυνάτος και αγαθός φίλος του Παναθηναϊκού να σταθεί στο γεγονός πως ο Αλαφούζος, με προσωπικό κόστος, πολέμησε τη διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο και ήταν ο μοναδικός που τα έβαλε με την περίφημη εγκληματική οργάνωση. Και λοιπόν; Τι κατάφερε; Τι άλλαξε; Ποιο το κέρδος του Παναθηναϊκού; Ή, για να το γενικεύσουμε και να γίνουμε... ρομαντικοί, ποιο ήταν το κέρδος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ηττήθηκε και σε αυτό.

ΚΙ ΑΦΗΝΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ

Απέτυχε παταγωδώς. Δεν ήξερε, δεν ρώταγε, έκανε πολλές φορές του κεφαλιού του, έβαζε από την τσέπη του για να καλύψει τις τρύπες που ο ίδιος άνοιγε και αντί να μάθει από τα λάθη του, τα έβαλε όλα σε μία "βαλίτσα" και ψάχνει τον επόμενο που θα του φορτώσει τα βάρη.

Πρόκειται περί κατορθώματος να έχεις μία μοναδική ευκαιρία, σε προσωπικό επίπεδο, να γίνεις ήρωας στα μάτια των Παναθηναϊκών και μέσα σε λίγα χρόνια να ψάχνεις την πόρτα της εξόδου με σκυμμένο το κεφάλι κι αφού πρώτα κατάντησες έναν ιστορικό σύλλογο ουρά του "αιώνιου" αντιπάλου. Αφού πρώτα τον μίκρυνες. Πρόκειται περί κατορθώματος να είσαι ο καπετάνιος του Τιτανικού και ταυτόχρονα ο δημιουργός του παγόβουνου που θα πέσει πάνω. Μιλάμε, ο Τζέιμς Κάμερον πετάει τα Οσκαρ στα σκουπίδια!

Κι όμως, ο απολογισμός περιλαμβάνει αγιοποίηση. Γιατί ο Γιάννης Αλαφούζος βρέθηκε την ώρα που ο Παναθηναϊκός κατρακυλούσε στον γκρεμό και ανέλαβε να τον σώσει. Αντ' αυτού, του δίνει μία δυνατή σπρωξιά, τον στέλνει στα τάρταρα και ζητά από τον κόσμο μαντήλι για να γραφτεί με δάκρυα ο "Ξανθοπουλέικος" επίλογος.

Κι όμως, υπάρχει κι άλλο. Ο Γιάννης Αλαφούζος σημείωσε μία ακόμη επιτυχία στην καταστροφική του θητεία στον Παναθηναϊκό. Φρόντισε να "μπωλιάσει" στον κόσμο την ιδέα του τέλους, την ιδέα της διάλυσης. Σιγά-σιγά, κάθε χρόνο που γραφόταν ακόμα μία αποτυχία στις λευκές σελίδες που ο ίδιος άνοιγε κάθε αρχή σεζόν.

ΑΛΛΟΙΩΣΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ DNA ΤΩΝ ΦΙΛΑΘΛΩΝ

Κατάφερε να κάνει τον κόσμο του τριφυλλιού αδιάφορο και έτοιμο να αποδεχθεί κάθε τι καταστροφικό. Είτε αυτό είναι ο υποβιβασμός είτε η πλήρης διάλυση. Ή ακόμα και η σύμπραξη με τον "εχθρό", τον απέναντι. Ενας κόσμος αδρανής, παντελώς αναίσθητος. Λες και τους "ψέκαζε". Ουδεμία αντίδραση, απλή παρακολούθηση των γεγονότων από τον κόσμο. Οργανωμένο και μη. Ολοι είχαν ανέβει στο κατάστρωμα, έβλεπαν το παγόβουνο να πλησιάζει κι αντί να φωνάξουν τραγουδούσαν νησιώτικα. Μιλάμε για τέτοια αδιαφορία.

Ολα τα παραπάνω είναι ήττες. Δικές του ήττες. Δεν αφήνει πίσω τίποτα. Καμία κληρονομιά, κανένα κεφάλαιο στην ιστορία του Παναθηναϊκού, καμία εξέλιξη. Η απόλυτη καταστροφή. Η διάλυση. Ένα "ΠΩΛΕΙΤΑΙ" σε γκρεμισμένο σπίτι. Σε ρημαγμένα όνειρα, σε φρούδες ελπίδες. Αρα, γιατί η αγιοποίηση; Γιατί αυτός ο αστερίσκος από τους καλοθελητές που προσπαθούν να βρουν φως στο μαύρο τούνελ της πενταετίας; Δεν είναι κακό να παραδέχεσαι την ήττα σου. Δεν είναι κακό να παραδέχεσαι την αποτυχία σου. Κακή είναι η άγνοια.

ΥΓ: Κανένας Γιαννακόπουλος δεν μπορεί να αναλάβει μόνος του την ΠΑΕ. Επιφανείς Παναθηναϊκάρες υπάρχουν, το θέμα είναι να έχουν τη διάθεση να ανοίξουν το πορτοφόλι. Και φυσικά το θέμα είναι αν ξέρουν πως σε περίπτωση που ο Παναθηναϊκός ακολουθήσει το παράδειγμα της ΑΕΚ και καταλήξει στα χωράφια, τα χρέη παραμένουν. Εδώ δεν έχει "ερχόμαστε", αλλά "βουτήξαμε". Στα σκατά. Πιο βαθιά.

ΥΓ2: Και για να απαντηθεί το, εύλογο, ερώτημα τι θα γινόταν τότε αν δεν αναλάμβανε ο Αλαφούζος, η απάντηση είναι απλή. Η πτώση θα έκανε κρότο, αλλά από το big bang έρχεται, συνήθως, η δημιουργία. Τώρα, την ώρα της Αποκάλυψης, όλοι ελπίζουν στη Δευτέρα Παρουσία...

News 24/7

24MEDIA NETWORK