Ο Καπίνο πήρε εκδίκηση από τον Παναθηναϊκό
Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει για την επιλογή του Στέφανο Καπίνο να αφήσει πίσω του το παρελθόν του στον Παναθηναϊκό και να επιλέξει τον Ολυμπιακό.
Ο Στέφανο Καπίνο είναι το αλάτι στην άνοστη σούπα της εφετινής καλοκαιρινής περιόδου. Αν εξαιρέσουμε κάποιες παρενθέσεις, οι ομάδες -επηρεασμένες προφανώς από την κρίση και την ρευστή κατάσταση στην Ελλάδα- δεν είχαν να επιδείξουν κάτι το σημαντικό. Τουλάχιστον οι περισσότερες.
Ο Καπίνο, λοιπόν, ήταν αυτό που χρειαζόταν η αθλητική επικαιρότητα για να αναθερμανθεί το μεταγραφικό παζάρι. Οχι τόσο για την είδηση αυτή καθ'αυτή, αλλά για το γιατί επέλεξε να αλλάξει στρατόπεδο και από τον Παναθηναϊκό να πάει στον Ολυμπιακό (τη Μάιντς δεν την βάζω στο... λογαριασμό, αφού οι ελάχιστες συμμετοχές του δεν συνιστούν θητεία).
Τον ενόχλησε η πώληση
Προσωπικά κρίνω την επιλογή του νεαρού γκολκίπερ ως εκδικητική απέναντι στον Παναθηναϊκό. Είναι το μόνο σενάριο που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου για να ερμηνεύσω την απόφασή του. Προφανώς ο Καπίνο είχε δεθεί με τον Παναθηναϊκό, είχε πιστέψει στο πλάνο ελληνοποίησης και φρεσκαρίσματος, αποφάσεις δηλαδή που έφεραν τα... μνημονιακά χρόνια του τριφυλλιού και μπορεί να θεωρούσε ότι είχε θέση ως αναπόσπαστο μέλος στον σύλλογο τα επόμενα χρόνια.
Ο Παναθηναϊκός, όμως, δεν μπορούσε να πει "όχι" σε μια μεταγραφή που θα έβαζε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό στα ταμεία του. Τον έδωσε στη Μάιντς (με το ερωτηματικό αν υπάρχει ποσοστό μεταπώλησης, δηλαδή αν ο Ολυμπιακός πρέπει να δώσει ένα ποσό και στον "αιώνιο" αντίπαλο, να πλανάται στον αέρα ακόμη) και πίστευε ότι το κεφάλαιο "Ελλάδα" θα παρέμενε ανοιχτό μόνο για επιστροφή στους "πράσινους".
Το γεγονός, όμως, ότι ο Καπίνο δεν ήθελε αυτή τη "δέσμευση" δεν τους πονήρεψε. Ή μπορεί να μη τους απασχόλησε με τη λογική ότι αν ποτέ επιστρέψει στην Ελλάδα θα έχει ξεχαστεί από τον κόσμο του Παναθηναϊκού και ο θόρυβος θα ήταν μικρότερος σε σχέση με άλλες περιπτώσεις. Η αλήθεια, βέβαια, πλησιάζει σε αυτή του Παναθηναϊκού αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις από τη στιγμή που γνωστοποιήθηκε η συμφωνία με τον Ολυμπιακό.
Έχασαν (από) τον Καπίνο
Το θέμα, όμως, είναι ότι οι "πράσινοι" γνώρισαν μία επικοινωνιακή ήττα όχι από τον "αιώνιο" αντίπαλο, αλλά από τον ίδιο τον παίκτη. Έχασαν από τα χέρια τους μία επένδυση στο μέλλον, μία προοπτική, κάτι που θα μπορούσε να γίνει μεγάλο στον Παναθηναϊκό. Επαναλαμβάνω πως δεν μπορούσε να αποφευχθεί η πώληση στη Μάιντς σε μια εποχή που στην ΠΑΕ προσπαθούσαν σιγά-σιγά να βάλουν χρήματα στα ταμεία για να μπορούν να κινηθούν στη συνέχεια, με τις λιγότερες δυνατές συνέπειες. Αλλά σίγουρα δεν σκέφτηκαν το μετά. Δεν είδαν σε βάθος χρόνου. Δεν σκέφτηκαν το μεθαύριο.
Οσον αφορά στον ίδιο τον Καπίνο, είναι καθαρά επαγγελματίας. Ας αφήσουμε στην άκρη τα παλιά τα χρόνια και τους ρομαντισμούς. Σε δύσκολους καιρούς όπου οι παίκτες κοιτάζουν το προσωπικό τους συμφέρον, ειδικά στην Ελλάδα που τα χρήματα πολλοί τα βλέπουν με κυάλια, ο Καπίνο έκανε την καλύτερη δυνατή επιλογή. Αγωνιστικά, όμως, δεν διαφοροποιείται από τον Παναθηναϊκό ή τη Μάιντς. Ειδικά από τη δεύτερη όπου δεν είχε συμμετοχές, δεν βρήκε αυτά που περίμενε και ψάχτηκε για τον επαναπατρισμό. Αν, λοιπόν, ο Καπίνο επέστρεψε στην Ελλάδα για να πάρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής, έχοντας μπροστά του Ρομπέρτο και Λόρια, δεν βλέπω πως μπορεί να γίνει αυτό. Ειδικά από τη στιγμή που στον Ολυμπιακό δεν θέλουν να χάσουν τον Ρομπέρτο. Γιατί ακόμα και σε αυτό το σενάριο, ο Καπίνο πάλι θα περιμένει, αφού ο Λόρια είναι πιο έτοιμος και ικανός να αντικαταστήσει τον Ισπανό. Λέμε αν...
