Ο Ολυμπιακός έχει ξενερώσει τον κόσμο

Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει για το 0-0 του Ολυμπιακού με την Οσμανλίσπορ και τη γενικότερη εφετινή του εικόνα.

Ο Ολυμπιακός έχει ξενερώσει τον κόσμο

Το θέμα δεν είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν νίκησε την Οσμανλίσπορ. Δεν είναι ότι το 0-0 ξενέρωσε τον κόσμο. Θα μπορούσε να έρθει 0-0 και οι Πειραιώτες να είχαν χάσει τα άχαστα. Το θέμα είναι πως γενικότερα ο εφετινός ο Ολυμπιακός είναι μία ντεκαυλέ ομάδα. Για να το πούμε ωμά.

ΚΑΛΟΣ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΠΩΡΩΤΙΚΟΣ

Αφού εξαντλήσαμε τα του Μπέντο και το πόσο καλά κάνει και εμπιστεύεται τους πιτσιρικάδες χτίζοντας σιγά-σιγά μία επόμενη γενιά που θα σηκώσει το βάρος της ερυθρόλευκης φανέλας, ας μιλήσουμε λίγο για τη γενικότερη αγωνιστική εικόνα των Πειραιωτών.

Το καλοκαίρι ήμουν από αυτούς που δεν έχριζαν ως μεγάλο φαβορί τον Ολυμπιακό για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Για δύο λόγους: ο ένας ήταν πως ο εφετινός Ολυμπιακός δεν ήταν η ομάδα-φόβητρο και ο άλλος η θεωρητική άνοδος των άλλων. Θεωρητική, γιατί στο πρακτικό επίπεδο άλλα είδαμε, με αποτέλεσμα να "καρφιτσωθούν" σε διάφορους τοίχους τα περί 25% και όλα τα συναφή. Οκ, μας ξεφτίλισε ο Ολυμπιακός, πέταξε στα σκουπίδια τις όποιες προβλέψεις, αλλά έτσι είναι αυτά. Υπάρχει το θάρρος της γνώμης και οι συνέπειες αυτής.

Σε μια γενικότερη κουβέντα θα μπορούσαμε να πούμε πως δικαιωθήκαμε σε κάποιο ποσοστό γιατί όντως ο εφετινός Ολυμπιακός δεν τρομάζει. Δεν είναι κάτι το τρομερό. Θα μου πείτε, πρώτος είναι ρε Καραϊνδρο και ετοιμάζεται να πάρει το πιο εύκολο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Σύμφωνοι, αλλά αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι πως στην αντίπερα όχθη είχε τρεις αντιπάλους που ξεφούσκωσαν νωρίς είτε γιατί τελικά δεν είχαν τις δυνατότητες να τον κοντράρουν είτε γιατί από δικά τους λάθη έχασαν έδαφος και βρέθηκαν χιλιόμετρα μακριά από την κορυφή.

Για να επιστρέψω, όμως, στην αρχή του κειμένου, το θέμα είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν πωρώνει. Δεν "φτιάχνει" τον κόσμο του, δεν έχει καταφέρει να τον ψήσει πως εφέτος μπορεί να κάνει την υπέρβαση. Είτε αυτή μπορεί να απλωθεί σε μεγάλο χρονικό ορίζοντα είτε μπορεί να περιοριστεί έστω σε 3-4 ματς.

ΞΕΝΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Οι μοναδικές φορές που ο Ολυμπιακός ζέστανε τον κόσμο του και τον έστειλε στα ουράνια ήταν τα ντέρμπι με την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό. Ειδικά το δεύτερο. Από εκεί και πέρα το χάος. Κερδίζει, αλλά το κάνει τόσο απλά που περνάει σχεδόν απαρατήρητο. Κι αν αυτό σε εσάς τους υπόλοιπους σας φαίνεται περίεργο, ας επαναλάβω κάτι που έγραψα σε προηγούμενο κείμενο. Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι περίεργος και απαιτητικός. Θέλει τίτλους, θέλει νίκες, αλλά θέλει και κάτι που να τον καυλώνει.

Δείτε, ως παράδειγμα, την ομάδα μπάσκετ. Δεν είναι μόνο οι νίκες που κάνει. Είναι η προσπάθεια που βγάζει στο παρκέ. Η ψυχή, το πάθος και μαγκιά. Θα χάσει, αλλά δεν θα παρατήσει το παιχνίδι. Σπάνιες είναι οι φορές που το έχει κάνει κι αυτές γιατί έχει στραβώσει από την αρχή. Στις υπόλοιπες που έχασε το έκανε με αξιοπρέπεια. Έβγαλε όλα τα στοιχεία εκείνα που έκαναν τον κόσμο να καταλάβει και να δει με τα μάτια του πως παλεύει. Στοιχεία εκείνα που δεν έχει η ομάδα ποδοσφαίρου.

Είπαμε, είναι ντεκαυλέ. Είναι λίγο οξύμωρο να το λες για μία ομάδα που φτάνει σε ακόμη μία κατάκτηση πρωταθλήματος, αλλά ο Ολυμπιακός είθισται να ζει σε οξύμωρες καταστάσεις. Πιθανότατα θα την περάσει την Οσμανλίσπορ. Γιατί ακόμα και αυτός ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος από τους Τούρκους. Δεν δίνει, όμως, την προσμονή, δεν φέρνει την ελπίδα πως θα αλλάξει στον επόμενο γύρο. Πως θα βγάλει εγωισμό, πάθος και ψυχή.

ΝΑΙ, ΕΛΕΙΠΕ Ο ΤΣΟΡΙ

Βέβαια, για να βγάλει τα παραπάνω πρέπει να έχει και παίκτες που να έχουν το know how. Σεβαστή η επιλογή του Μπέντο να αφήσει εκτός πλάνων τον Τσόρι, αλλά δεν δικαιολογείται η εμμονή του να μη του δίνει έστω μία ευκαιρία. Ας τον έχει στην άκρη του πάγκου, ας μην τον υπολογίζει, αλλά τουλάχιστον ας τον έχει ως επιλογή σε τέτοια ματς όπως αυτό με την τουρκική ομάδα.

Δεν λέω ότι όλο το θέμα είναι ο Τσόρι και ο Μπέντο. Το όλο θέμα ξεκινά από το καλοκαίρι, στο χτίσιμο της ομάδας. Μια χαρά ποιοτικούς παίκτες πήρε ο Ολυμπιακός, αλλά εκ του αποτελέσματος ουδείς από αυτούς δεν έχει τη ψυχή που χρειάζεται στα δύσκολα ματς. Κι όσοι την είχαν είτε δεν παίζουν είτε έφυγαν (Μιλιβόγεβιτς).

Πριν λίγα χρόνια οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού ξενέρωναν όταν έχαναν από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή όταν συγκέντρωναν 9 βαθμούς, αλλά έμεναν εκτός συνέχειας Champions League. Τώρα το επίπεδο έχει αλλάξει, έχει κατρακυλήσει. Οι Πειραιώτες σε 6 ευρωπαϊκά 90λεπτα μετρούν μόλις μία νίκη. Και δεν βγάζουν καμία σιγουριά για το αν μπορούν να επικρατήσουν μίας κάποιας Οσμανλίσπορ. Εδώ ακριβώς είναι η ειδοποιός διαφορά.

ΣΤΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ

Άρα οι άνθρωποι του Ολυμπιακού ας κοιτάξουν ενόψει της νέας σεζόν να ρίξουν το βάρος στο χαρακτήρα της ομάδας και την εικόνας της στον αγωνιστικό χώρο. Κι όταν λέμε εικόνα δεν εννοούμε αυτή να ορίζεται μόνο από τις νίκες, αλλά από τη γενικότερη νοοτροπία. Την περίφημη νοοτροπία του νικητή. Τέτοια, ας πούμε, που πάει να χάσει ο Κώστας Φορτούνης, ο οποίος αντί να πάρει την ομάδα στις πλάτες του, πέφτει κάτω σαν να τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, επιδιώκοντας να κοροϊδέψει το διαιτητή. Αν το σκεφτεί καλά, τον εαυτό του κοροϊδεύει.

Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να διαβάζω πως δεν έγινε και τίποτα που ήρθε 0-0 με την Οσμανλίσπορ. Δεν μπορώ να διαβάζω δικαιολογίες για τα αδικαιολόγητα. Καλός ο Μπέντο στη γενικότερη διαχείριση και στην αξιοποίηση των πιτσιρικάδων, αλλά στη νοοτροπία κάπου έχει χάσει τη μπάλα. Και να ξέρετε, όταν ο κόσμος ξενερώνει δύσκολα μπορείς να τον κερδίσεις ξανά...

News 24/7

24MEDIA NETWORK