Ο ψηλομύτης Ολυμπιακός που δεν ξέρει να χάνει

Ο Ολυμπιακός έχει δύο γενιές οπαδών. Αυτούς που έχουν ζήσει τα λεγόμενα "πέτρινα χρόνια" και αυτούς που γαλουχήθηκαν στα σερί των πρωταθλημάτων και την κυριαρχία της τελευταίας 20ετίας.

Οι πρώτοι φυσικά και αναγνωρίζουν τους τίτλους και τη δυναστεία από το '97 και μετά, αλλά συνάμα έχουν το καθαρό μυαλό να εντοπίσουν και τα λάθη που γίνονται. Όταν φωνάζουν δεν γίνονται αρεστοί στους δεύτερους γιατί η συγκεκριμένη γενιά δεν έχει μάθει να χάνει. Ό,τι πει ο πρόεδρος, ο πρόεδρος ξέρει, καλά τους κάνει ο πρόεδρος, like στους διευθυντές επικοινωνίας, like στα οπαδικά σχόλια και 43 εμείς και 37 όλοι οι άλλοι.

Στη δεύτερη γενιά των οπαδών ανήκει και η τωρινή διοίκηση του Ολυμπιακού. Θα μπορούσε να ανήκει και ο Σωκράτης Κόκκαλης, αλλά επειδή προερχόταν από τα πέτρινα χρόνια, ήξερε να αναγνωρίζει τα λάθη του, ήξερε τον παλμό των παλιών Ολυμπιακών και σε κάποιες των περιπτώσεων άφηνε τον εγωισμό στην άκρη.

ΔΕΝ ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΧΑΝΕΙ

Με τον Βαγγέλη Μαρινάκη στο τιμόνι, ο Ολυμπιακός μπορεί να γιγαντώθηκε σε Ελλάδα και Ευρώπη, αλλά δεν έμαθε να χάνει. Πρώτο μέλημα ήταν το αήττητο πρωτάθλημα, η λογική πως στην ήττα φταίνε πάντα οι άλλοι και τα εγκλήματα κατά της Ελλάδας και ουσιαστικά ζύμωσε ακόμα περισσότερο μια γενιά οπαδών που δεν έμαθαν πως να διαχειρίζονται τις κρίσεις, αλλά πως να κράζουν όλους τους άλλους στα δικά τους λάθη.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει μάθει να χάνει και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο σε κάθε κρίση δημιουργεί περισσότερα προβλήματα. Ο Ζαρντίμ, ο Μίτσελ, ο Σίλβα είναι αποτελέσματα του πονάει χέρι, κόβει χέρι. Είναι αποτέλεσμα μίας Κλεοπατρικής νοοτροπίας. Στο θρόνο όλοι οι άλλοι είναι από κάτω και προσκυνούν. Όταν, όμως, κοιταχτείς στον καθρέπτη θα εντοπίσεις και τις ατέλειές σου.

Οι άνθρωποι του Ολυμπιακού δεν έχουν κοιταχτεί στον καθρέπτη την τελευταία εξαετία. Σε ένα πρωτάθλημα με αποδυναμωμένους τους αντιπάλους, ο Ολυμπιακός ήταν πάντα ο ισχυρός και πάντα πάνω από ονόματα. Εκτός του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν του Ζαρντίμ, αλλά ήταν του Μαρινάκη. Δεν ήταν του Μίτσελ, αλλά ήταν του Μαρινάκη. Έτσι, σε κάθε στραβό αποτέλεσμα, σε οποιαδήποτε κρίση τη νύφη την πλήρωναν οι από κάτω. Ποτέ ο βασιλιάς.

Ο Ολυμπιακός έφτασε στο σημείο να κρύβει τις κρίσεις κάτω από το χαλί. Ποτέ δεν έκατσε να τις διαχειριστεί ή έστω να μάθει από τα λάθη του. Πάντα είχε δίκιο και από τη στιγμή που είχε δίπλα του τη νέα γενιά των οπαδών που επικροτούσε κάθε ενέργεια, γιατί να αλλάξει κάτι;

ΠΑΝΤΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Φτάσαμε στο 2016 και στην πρώτη σοβαρή κρίση του Ολυμπιακού. Τέσσερις ήττες σε εννέα επίσημα παιχνίδια (βάζω και την Αρούκα μέσα) και οι άνθρωποι της ομάδας μοιάζουν ολοένα πιο μπερδεμένοι και πανικοβλημένοι. Φταίει ο Μπέντο; Φταίνε οι ποδοσφαιριστές; Φταίει ο Μάρκο Σίλβα που άφησε την ομάδα στα κρύα του λουτρού; Φταίει το στραπάτσο με τον Σάντσεθ και αποκλεισμός από την Χάποελ; Δέκα φίλους του Ολυμπιακού να ρωτήσεις θα σου πουν όλα τα παραπάνω. Αν είναι από αυτούς που έζησαν τα "πέτρινα χρόνια" θα σου πουν και για τις ευθύνες του Μαρινάκη.

Αν είναι από τους άλλους, θα τα ρίξουν αλλού. Ακόμα κι αν πουν κάτι αρνητικό για το αφεντικό της ομάδας θα σπεύσουν να το καλύψουν με τη συμπληρωματική (και απειλητική για το μέλλον και τον κόσμο των πέτρινων χρόνων) ατάκα: "Να δω τι θα κάνουμε αν φύγει ο Μαρινάκης".

Το μεγαλύτερο κακό του Ολυμπιακού είναι η νοοτροπία του 43 εμείς, 37 όλοι σας. Το μεγαλύτερο κακό είναι πως υπάρχει κόσμος που θεωρεί πως στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει η ήττα κι αν αυτή έρθει είναι η απόλυτη καταστροφή. Το μεγαλύτερο κακό είναι πως η όποια αποτυχία θα φέρει εξελίξεις. Έτσι έχουν μάθει κόσμος και δημοσιογράφοι.

Έχασε ο Ολυμπιακός από τον ΑΠΟΕΛ και η (εύλογη) πρώτη σκέψη είχε να κάνει με το μέλλον του Μπέντο. Για όλα φταίει ο Πορτογάλος γιατί έτσι έχουν μάθει. Δεν φταίει η διοίκηση που του έδωσε έτοιμη ομάδα τέλη Αυγούστου κι αφού είχαν αρχίσει τα επίσημα.

Δεν φταίει η διοίκηση που βρήκε την έτοιμη λύση για τον αντι-Σίλβα στο πρόσωπο του Σάντσεθ επειδή "αυτός ήταν που έκανε την τακτική όταν είχαμε προπονητή τον Μίτσελ". Δεν φταίνε οι οργανωμένοι που απορρίφθηκε κακήν κακώς η λύση Ουζουνίδη λες και έχει "χολέρα", όπως θα έλεγε ο Κόκκαλης. Δεν φταίει ο προγραμματισμός που δεν έχει αποκτηθεί αμυντικός και τα εκατομμύρια ευρώ παίζονται στις γκέλες του Μποτία και του Ντα Κόστα. Οχι. Φταίνε οι άλλοι, φταίει ο Χατζηπετρής.

Είπαμε, ο οπαδός του Ολυμπιακού που μεγάλωσε στην 20ετία -πόσο μάλλον στην τελευταία εξαετία- έχει ψηλά τη μύτη. Τόσο που τον εμποδίζει να δει τα πραγματικά προβλήματα. Μόνο που κοιτώντας συνεχώς ψηλά κάποια στιγμή θα τη δεις και την κουτσουλιά από το περιστέρι.

ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έχει προβλήματα όπως έχει κάθε ποδοσφαιρικός οργανισμός. Και υγεία είναι ακριβώς αυτό: να έχει προβλήματα. Προτού απολύσουν τον Μπέντο (ή τον οποιοδήποτε Μπέντο), ας δουν πρώτα τα δικά τους λάθη με γνώμονα το μέλλον.

Όταν οι "ερυθρόλευκοι" μάθουν να διαχειρίζονται τις κρίσεις που οι ίδιοι δημιουργούν και όταν μάθουν να μην έχουν ως μοναδικό μέλημα το αήττητο πρωτάθλημα, τότε θα αρχίσουν να λειτουργούν ως κανονικός σύλλογος και ουχί σαν τον Κιμ Γιονγκ Ουν. Αυτός, τουλάχιστον, έχει ένα κουμπί για τις δύσκολες ώρες...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Αγριο κράξιμο στον Μπέντο

Μπέντο: Κάναμε αρκετά πράγματα καλά

Πάουλο, ξέρω τι έκανες στη Βραζιλία...