Άδειες, πράσινες φανέλες

Αν κάτι κρατούσε τον Παναθηναϊκό μέχρι τώρα ήταν οι εντός έδρας εμφανίσεις και το αήττητο, επί Ουζουνίδη, στη Λεωφόρο. Η γενικότερη κατάσταση του τριφυλλιού έφερνε επιβολή ως προς τη στήριξη και άλλοθι σε κάθε στραβοπάτημα, μόνο που τώρα τα πράγματα ενδέχεται να διαφοροποιηθούν.

Δεν είναι μόνο ότι ο Παναθηναϊκός έχασε (δικαίως) από τον Πανιώνιο στην έδρα του, δεν είναι ότι έπεσε και το τελευταίο οχυρό, είναι ότι η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω είναι εικόνα διάλυσης.

ΑΔΕΙΕΣ ΦΑΝΕΛΕΣ

Τι φταίει γι' αυτό; Προφανώς τα διοικητικά και οικονομικά προβλήματα. Εννοείται. Προφανώς τα άδεια ταμεία φέρνουν και "άδειες" φανέλες, χαμένη αυτοπεποίθηση και ποδοσφαιριστές χωρίς ψυχή και πάθος. Διαβάζαμε τις προηγούμενες μέρες για τον ηγέτη Μολίνς που μάζεψε τους συμπαίκτες του στα αποδυτήρια και ζήτησε να βάλουν όλοι πλάτη για να πληρωθούν οι υπάλληλοι της ΠΑΕ. Ωραία κίνηση, συσπείρωση και έτσι. Μπράβο στον Σουηδό, δείγμα οικογενειακού κλίματος και όλα τα συναφή.

Πού ήταν, λοιπόν, όλα αυτά το μεσημέρι της Κυριακής στη Λεωφόρο; Πού ήταν οι ποδοσφαιριστές που δέχθηκαν να βάλουν πλάτη, να κρατήσουν όρθιο το σύλλογο και να παλέψουν για τη νίκη απέναντι στον Πανιώνιο; Εμειναν στα αποδυτήρια; Έμειναν στα τηλέφωνα με τους ατζέντηδές τους; Έμειναν στη σκέψη πως θα μείνουν ελεύθεροι και θα παίξουν σε κάποια άλλη ομάδα χωρίς προβλήματα και τα λεφτά στην ώρα τους;

Απαντήσεις δεν θα πάρετε. Γιατί αύριο το ματς θα ξεχαστεί. Θα μπουν στην επικαιρότητα τα προβλήματα, τα χρήματα που λείπουν, οι προσφυγές που θα έρθουν και τα σενάρια για τους παίκτες που ετοιμάζονται να φύγουν. Το είχα γράψει ξανά στο πρόσφατο παρελθόν. Στον εφετινό Παναθηναϊκό οι αγωνιστικές υποχρεώσεις είναι κάτι εφήμερο, η αναγκαιότητα της στιγμής, η παρένθεση στα χίλια ζόρια που περνά ο σύλλογος.

ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ

Εξ ου το χειροκρότημα στο τέλος. Ο κόσμος χειροκρότησε. Ναι, χειροκρότησε τους ηττημένους. Μπορεί να μην είδε κάποια προσπάθεια στο χορτάρι, μπορεί να μην είδε πάθος, μπορεί να μην είδε αξιοπρέπεια, αλλά χειροκρότησε. Έτσι του έχουν πει και έτσι κάνει.

Ισως τελικά αυτό να είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας την τρέχουσα σεζόν. Το άλλοθι. Το "δεν πειράζει" στην ήττα και το "πάμε μωρή αρρώστια" στις νίκες. Αυτή η "ασπίδα" που έχει απλωθεί λόγω των εξωαγωνιστικών προβλημάτων έχει μικρύνει την ομάδα σε τέτοιο βαθμό που να γίνεται απόλυτα αποδεκτή μία εντός έδρας ήττα από τον Πανιώνιο.

Εξάλλου, για μεγάλη μερίδα του κόσμου τα δεινά του συλλόγου τα έχει φέρει ένα όνομα: Βαρδινογιάννης. Με αυτόν ασχολήθηκαν οι οπαδοί στα τελευταία λεπτά ενός παιχνιδιού που ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε να ισοφαρίσει και προσπαθούσε να σταθεί όρθιος.

ΥΓ: Ναι, έπαιξε με απουσίες. Ναι, είναι άτυχος. Ναι σε όλα. Να το πάμε, όμως, λίγο συγκριτικά; Ο Πανιώνιος δεν έχει προβλήματα; Βάλτε τα κάτω και συγκρίνετε τις δύο ομάδες και την αυτοπεποίθησή τους. Η μέρα με τη νύχτα. Το άσπρο με το μαύρο. Το ηρωικό με το αδιάφορο.

ΥΓ2: Πάει η Κυριακή. Πάμε τώρα για τη Δευτέρα και την αρχή της εβδομάδας. Με σενάρια για προσφυγές, αποχωρήσεις, πληρωμές, γκρίνιες, εικόνες διάλυσης.

ΥΓ3: Πόσο ακόμα θα αντέξει ο Ουζουνίδης;