Με καλό κόουτς θα κερδίζει και τη διαιτησία

Την πιο σωστή τοποθέτηση για την ήττα του Παναθηναϊκού στο Βίγκο την έκανε ο Νίκος ο Γιαννόπουλος σε μια κουβέντα που είχαμε μετά το ματς: "Ο Παναθηναϊκός έκανε χαζή ήττα. Έχασε σαν πρωτόβγαλτος".

Καταρχάς, για να φύγει από πάνω μας η οποιαδήποτε γκρίνια ή επιθυμία του καθενός για συζήτηση για τη διαιτησία, να ξεκαθαρίσουμε πως στη φάση του Ιμπάρμπο υπάρχει ξεκάθαρο πέναλτι και -σύμφωνα με τους κανονισμούς- κόκκινη κάρτα. Άρα (θα ήταν) διπλό το κέρδος του Παναθηναϊκού.

Αν βάλουμε, όμως, στην άκρη τη συγκεκριμένη φάση, τι μας μένει; Ένας γκρεμισμένος τοίχος από τα χτυπήματα του κεφαλιού. Πάνε πολλά χρόνια που ο Παναθηναϊκός φεύγει από ευρωπαϊκό παιχνίδι ηττημένος με τέτοιο τρόπο. Στην υπερβολή του, ίσως σε εκείνο το περίφημο παιχνίδι με τη Μπαρτσελόνα το 2002.

ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ, ΑΛΛΑ ΜΗΔΕΝ

Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ξανά οι πράσινοι είχαν τόσο εμφατική παρουσία στο γήπεδο και μάλιστα σε εκτός έδρας παιχνίδι και να φεύγουν με άδεια τα χέρια. Για να φύγουν, όμως, με άδεια τα χέρια φρόντισαν να τα βάλουν πρώτα στα μάτια τους και να τα βγάλουν. Σούπερ ντούπερ ευκαιρία του Ιμπάρμπο στο πρώτο ημίχρονο (και καπάκι του Κουλιμπαλί στο ριμπάουντ), άψογο στήσιμο από τον Στραματσόνι που έδειξε πως όταν θέλει μπορεί και άριστα από όλους τους ποδοσφαιριστές που ανταποκρίθηκαν στους ρόλους του.

Έχετε καταλάβει ότι μέχρι το 1-0 ο Παναθηναϊκός δεν έχει κάνει ούτε "ουφ"; Δεν έχει απειληθεί; Δεν έχει αφήσει τη Θέλτα να πλησιάσει τον Στιλ; Έχετε καταλάβει πως μέχρι το 1-0 όλες οι γραμμές δουλεύουν ρολόι και με ευκολία -απόρροια του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού- βγαίνουν φάσεις στα καρέ της Θέλτα;

Ε, τότε τι στην ευχή συνέβη και ήρθε το 2-0, που στην τελική αυτό θα μείνει στην ιστορία, αλλά και στον τελικό απολογισμό του ομίλου. Θα πείτε πως πάλι στον Στραματσόνι τα ρίχνουμε, αλλά ο Ιταλός κατάφερε ξανά -γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- να κάνει μια λάθος διαχείριση στο τελευταίο τέταρτο της αναμέτρησης, με αποτέλεσμα να πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων η προσπάθεια των προηγούμενων λεπτών.

Ο ΣΤΡΑΜΑΤΣΟΝΙ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΤΟΝ... ΣΤΡΑΜΑΤΣΟΝΙ

Δεν θεωρώ δικαιολογία πως δεν είχε πολλές λύσεις στον πάγκο για να κάνει αλλαγές. Για τις ανάγκες του αγώνα μια χαρά λύσεις είχε. Όταν η ομάδα έβγαλε κούραση παίζοντας απλωμένη στο γήπεδο στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και με συνεχές πρέσινγκ, ο Στραματσόνι έπρεπε να αντιδράσει. Δεν το έκανε. Φοβήθηκε μήπως χαλάσει την εικόνα; Μήπως τα κάνει σαλάτα; Οποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται, μας έλεγαν όταν ήμασταν μικροί.

Δηλαδή δεν θα μπορούσε να βάλει νωρίτερα τον Εμποκού; Ποιον να έβγαζε; Ας έβγαζε τον Ιμπάρμπο που έτσι κι αλλιώς τον είχε πάρει η κάτω βόλτα λόγω των χαμένων ευκαιριών. Παίκτης που θέλει να χάσει πρώτα τρεις μεγάλες ευκαιρίες για να σκοράρει (και που μπορεί να σου χάσει το εύκολο και να σου βάλει το δύσκολο) δεν διστάζεις να τον αλλάξεις. Κρατάς μέσα τον Μπεργκ (κουρασμένος και αυτός, αλλά με συγκεκριμένη ικανότητα να σου κάνει τη μισή ευκαιρία γκολ) και φρεσκάρεις την ομάδα με τον Εμποκού.

Στην τελική γιατί να μη βάλει στο τελευταίο τέταρτο τον Μαρινάκη και να περάσει στα χαφ τον αεικίνητο Κουλιμπαλί ώστε να πάρει πράγματα από τα τρεξίματά του (ειδικά από τη στιγμή που δεν είχε τον Γουακάσο. Ειρήσθω εν παρόδω, η ανοησία του Γουακάσο στο παιχνίδι με τον Άγιαξ έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Βίγκο).

ΕΧΕΙ ΟΜΑΔΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Οκ, δεν είμαστε προπονητές. Είμαστε οι κακοί δημοσιογράφοι που δεν μπορούμε να καταλάβουμε τη δουλειά του Στραματσόνι και το μόνο που κάνουμε είναι να προκαλούμε τριγμούς και να δημιουργούμε αρνητικές εντυπώσεις. Ο Παναθηναϊκός, όμως, που κάποτε τρεφόταν από τα ευρωπαϊκά παιχνίδια και ήξερε πως να τα πάρει, δεν μπορεί πλέον να τα πετάει έτσι στα σκουπίδια.

Εντάξει, υπάρχει τρομερή βελτίωση από την τελευταία φορά που πήρε μέρος στους ομίλους του Europa League. Τότε πονούσαν τα μάτια μας και κάναμε τον σταυρό μας για να τελειώσει γρήγορα το μαρτύριο. Τώρα σαφώς και μιλάμε για άλλες καταστάσεις. Έχουμε μπροστά μας μια ποιοτική ομάδα, με ανεβασμένα στάνταρ και δυνατότητες για μεγάλα πράγματα. Μέχρι στιγμής δεν τα έχει καταφέρει είτε λόγω διαιτησίας είτε λόγω χαζομάρας (ή φόβου) του προπονητή. Αν, όμως, έχεις καλό προπονητή τότε μπορείς να κερδίσεις τη διαιτησία. Σαν αυτό που έλεγε μια ψυχή, κάντε επενδύσεις για να πάρετε το πρωτάθλημα...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Κύριε Στραματσόνι, γιατί κοιμάστε στον πάγκο;

ΠΑΡΑΔΟΧΗ Ισπανών: Ήταν πέναλτι του Ιμπάρμπο

Πικρή ήττα από τη Θέλτα για τον άστοχο Παναθηναϊκό